33. Bölüm

23.Bölüm

Sonsuz_yazar
mutlu_sonsuz_biri

Selaam arkadaşlaar oy sınırını beklemedim bu sefer erken geldimm çünkü bi dahaki bölümü ne zaman atarım bilmiyorum veya şöyle diyeyim pazartesi veya salı günü bölü atmayı düşünüyorum ama sınırı geçer miyiz bilmiyorum.

en azından bu bölüm ile idare edelimm hem Alp ile Ateş'i okuyalım istedimm ❤

Ayrıca oy ve yorum sayımız baya düşmüş 🥺lütfeenn arkadaşlar okuyupta geçmeyin beğenen arkadaşlar oy verip yorum yapsınn ,sınırı geçelimm, sizleri seviyorum keyifli okumalaarr❤

bölüm sınırı
oy:25
yorum:20.

...
"o zaman şey yapalım, şimdi beraber gidelim sonrada babanla olur mu amcam"zorda olsa Alp'i ikna ettikten sonra hazırlanıp evden çıktık.

...

YAZARDANN

Küçük çocuk annesi geldiğinden beri çok mutluydu onunda ailesi tamamlanmıştı ama son bi kaç gündür kabusları artmış ve rüyalarında yine o lanet olası bakıcısını görmeye başlamıştı.

Korkuyordu hemde çok korkuyordu ama korkusunu annesi ve babası dışında kimseye anlatacabileceğini düşünmüyordu gerçi annesi ve babasına dahi yeni yeni anlatmaya başlamıştı.

Küçük çocuk için hayatının dönüm noktası babasını ilk defa gördüğü zamandı, evet genç adamı yıllar sonra görmüştü kızgın değildi ama yıllarca neden gelmediğini neden o kötü bakıcılara bıraktığını merak ediyordu.

Babasındansa annesi daha geç gelmişti, küçük Alp yaşamak istediği hiç bişeyi ailesi ile yaşayamamış aksine hep mutsuz , korkular ile büyüyen bi bebek olmuştu.

Alp'e göre babası hayatına adeta kahraman gibi gelmiş kötü anlarından kurtarmıştı, Alp her ne kadar annesine düşkün olsada babasını çok seviyordu onun için hayatındaki güvenilir tek kişi babasıydı şimdi ise anneside eklenmişti.

Alp iki yılın ardından babasını ilk defa görmüştü,Alp babasınında bakıcılarının yaptığı gibi onu istemeyip kapının önüne veya yine karanlık bi odaya koymalarından korkuyordu ama hiçbiri düşündüğü gibi gitmemiş aksine babası Alp'i gördüğü an onu kabul etmiş herkesten sakınmıştı.

küçük çocukta babası için ne kadar değerli olduğunun farkına varmış ve bu gerçekler ile mutlu olmuştu halada mutlu oluyordu.

Alp ile Ateş'in birbirini gördüğü ilkan (Alp iki yaşında)
yıllar sonra Ateş annesini tekrar görebilmişti, ateş için hayatındaki en önemli iki kadın vardı biri annesi diğeri sevdiği kadın..

bugün Ateş oğlunu ilk defa görecekti. Yıllardır içinde eşine ve oğluna karşı sönmeyen hasret vardı.

Ateş biraz daha beklemeden kapıyı tıklattı ve annesi tarafından açılmasını bekledi biliyordu annesinin bugün işe gitmeyip torunu ile kaldığını, şuan ise ikiside Ateş'i bekliyordu, genç adam oğlunun vereceği tepkiden korkuyordu belkide istemezdi değil mi yıllardır yanında olmayan adamı.

Genç adam daha fazla beklemeden kapı annesi tarafından açıldı.
"hoşgeldin oğlum"ateş annesi ile hasret giderirken annesinin bacağına yapışmış küçük çocuğa takıldı gözleri,tıpkı Deniz gibiydi küçük çocuk genç adam oğlunu gördüğü fotoğraflardan dolayı da tanıyabil mişti ,ama Ateş'in beklemediği kadar benziyordu Alp annesine.

genç adam oyalanmadan küçük çocuğun boyuna gelip karşısında durdu.
"merhaba "küçük çocuk sanki mümkünmüşcesine babaannesinin bacağına sarılıp dahada saklanmaya çalıştı.
Ateş konuşacağı sırada genç adamın annesi konuşmaya başladı.
" Babannesinin bitanesi bak baban geldi hani babanı görmek istiyordun"

genç kadın tüm bunları çocuğu rahatlatmak için söylüyordu ama bilmediği birşey vardı çocuğun artık kimseye güveni kalmamıştı.
"Iı-ıh, ditşi"küçük çocuk dilinin döndüğü kadarı ile babasının gitmesini istemişti, genç adam o an tekrar içindeki acının arttığını hissetti, evet Alp günlerce aylarca babasının gelmesini istemişti taki bir hafta önceye kadar bakıcısının dediklerini hala unutmamıştı, babasının da onu kabul etmeyeceğini düşünüyordu. 4

Ateş daha fazla durmadan elini kaldırıp küçük çocuğun saçlarını okşayacaktı ama çocuk bi adım gerilemiş ve böylece sırtı duvar ile birleşmişti.
"B-benden korkma babacım, babalar çocuklarını çok sever"genç adamın ilk defa sevdiği kadın haricinde birine karşı sesi titremişti.
küçük çocuk bakışlarını babaannesine çevirip her ne kadar zorlansa da konuşmaya çalıştı.

" Kıjıycak"genç adam daha fazla durmadan oğluna sarıldı belkide bunu oğlu istemezse yapmayacak, rızası olmadan sarılmayacaktı ama adam oğlunun bakışlarındaki tereddütü görmüş ve ilk adımı atmıştı.

ve evet küçük çocuk günlerini, aylarını babası ile vakit buldukça geçirmeye başlamıştı adam ne kadar Asker olup evine pek uğrayamasada elinden geldikçe oğlu ile kalıyordu ve bu küçük çocuk için ilk defa birinin onu sevmesi demekti..

...
ŞİMDİKİİ ZAMANN(ATEŞ'İN BABASINDAANN)

Gözümden sakındığım oğlum yıllar önce karşıma Asker olmak istiyorum diyerek çıkmıştı nasıl yok derdim ki böyle kutlu bi mesleğe tamam demiştim ben annesi kadar onun için korktuğumu belli etmesemde içten içe korkuyordum.

Yıllardıronca göreve gitmiş yaralı da olsa geri gelmişti ama ilk defa bu kadar kötü olmuştu, annesi Ayla'da fenalaşmış Deniz kızımlarda Hatice Hanımlaydı(Deniz'in annesi isim koymuşmuyduk hatırlamıyorumm) uzun süredir gelmediğim şehre oğlumun haberi ile gelmiştim canım ne kadar yansada belli etmiyor dimdik duruyordum.
"hadi be oğlum kalk artık vallahi ceza vereceğim en sonunda yeterki kalk geldim Deniz'i sana isteyeceğiz daha kalkman lazım timin seni bekliyor yeterki kalk artık"bana verilen sürenin sonuna gelince çıkmak için ayaklandım..

DENİZ'DEENN

Hala hastanedeydik, hepimizin Ateş'in uyanmasını bekliyor onun için dua ediyorduk, sahi bi doktor olarak bile bişey yapamamıştım ya bişey olsaydı o zaman kendimi affeder miydim bilmiyorum. Aklımdaki düşünceleri silip saatlerdir oturduğum odadan biraz hava almak için çıkma kararı verdim.

Her ne kadar doktor olursam olayım bi yakınım için ameliyathanenin önünde beklemekten nefret ediyordum bana yıllarca öldü bildiğim çekirdek ailemi hatırlatıyordu tam herşeyi geçti derken şimdi Ateş burdaydı..

Odadan çıkıp Asansöre ilerledim bahçeye çıkacaktım ama hastanenin köşesinde durmuş dudağı muhtemelen patlamış ve sessizce ağlayan çocuğu yeni fark edip ve hemen yanına gittim tahminimce 4 yaşlarındaydı.

"merhaba "korku ile yüzüme bakarken ben ona tebessüm ile bakıyordum.
" İsmim Deniz, tanışabilir miyiz"dolu gözlerini bana çevirip titrek sesi ile cevap verdi.
"hayır, yabancıyayla tanışamayız"z ve r hadlerini söylerken zorlanıyor gibiydi ve bu onu daha da tatlı kılıyordu.

" Dediğim gibi ismim Deniz, doktorum bu hastanede "gözlerindeki korku birazda olsa giderken cevap vermesini ümit ettim merak ediyordum yüzündeki izleri kim yapmıştı.
" Emir"güvenerek verdiği cevaba kocaman tebessüm ile karşılık verdim.

"tanıştığıma memnun oldum Emir'cim , bişey sorabilir miyim"her ne kadar merak etsemde pat diye soracak değilim.
" Soyabiliysin"gülümsemem hafif silinirken konuştum.
"Yüzüne noldu ablacım"

" Y-yok bişey, düşyüm "kekelemesi ile biraz daha korkmaya başlarken içimden ısrarla bunları ailesinin yapmamasını istedim.
" Annenler nerde canım hastanedeler mi"Güven verici gözlerini tekrar korku kaplamıştı.
"Emir'cim canım benim kötü bişey mi oldu anlata bilirsin bana "

Emir konuşmaya devam ederken ben dikkatle onu dinliyordum
"işteley"küçücük çocuk nasıl gelmişti o zaman buraya, dudağına nolmuştu ,onu buraya kim getirmişti. " Peki seni buraya kim getirdi canım benim"galiba diyeceklerini aklında bir araya getirmeye çalışıyordu şuan.

"şey biyi, bi çocuk vuydu , ıı babası getiydi Sonya gitttiler ama şey, şey ben koykuyorum kimse yok burda"nasıl yani oğlunun yaptığı şeyi hastaneye getirdikten sonra bitiyor muydu herşey insan çocuğun ailesine haber verirdi.
" Korkma canım benim, gel önce seninle Annemleri arayalım "elimi tuttuğu elini bir çırpıda çektikten sonra bi kaç adım uzaklaştı.

" İstemiyoyum"ben bu küçücük çocuğun yüzündeki korkuyu merak ederken onu daha fazla korkutmamak için kendimi açıklamaya başladım.
"Tamam canım benim sen nasıl istersen ben sadece seni merak ederler diye düşündüm" Elbette haber verecektim ailesine veya en azından çocuğu merak edip gelirlerdi.

"yüzüme bak Sonya ara olur mu"yüzüne gülümseyip onayladıktan sonra kucağıma alıp pansuman yapmak için ilerledik.
Aslı boşta olduğu için pansumanı o yapacaktı aslında bende yapabilirdim ama Emir kucağımdan inmek istemiyordu.

Şuan konusunu açmasamda Aslı'dada bişeyler vardı son bi kaç gündür keyfi hiç yok ortalıkta ölü gibi geziyordu en son onu Alptekin ile beraber görmüştüm açıkçası bi anlam veremedim ikiliye biri herşeye rağmen hayat dolu iken diğeri hayattan soğuk biriydi yani tabikide aralarında bişey yoktu ama beraber görünce şaşırdım.

"Deniz abla çok acıycak mı"Emir bu soruyu sorarken istemsizce işaret parmağımı sıkıyordu.
" Çok azıcık acıya bilir yakışıklı ama sen dayanırsın değil mi"Emir beni onaylerken Aslı pansumanı yapmaya başlamıştı Emir'de elimi sıkmaya başlayınca kafasını dağıtmam gerektiğini düşündüm ve son bir haftadır çok özlediğim oğlumdan bahsettim.

"biliyor musun benimde seni yaşlarında bi Oğlum var "Emir duydukları ile şaşırırken soru sormayada başladı.
" Geyçekten mi"başımla onayladıktan sonra soru sormaya devam etti.

"Şey peki aykadaşlayı vay mı" Yüzümdeki tebessüm silinirken düşündüm Alp'in arkadaşı var mıydı bilmiyordum ama vardır heralde.
" Vardır tabikide ama hem seninle tanışınca seninlede çok iyi arkadaş olacağını düşünüyorum "duydukları ile gözleri dahada parlarken pansuman bitmiş ayaklanmıştık takı koridorun başında duyduğum sese kadar durmamıştım.

" Ayye"ben kucağımdaki Emir ile Alp'e dönerken Alp'in adımları durmuş öylece bana bakıyordu daha fazla durmadan yanıma geldi ben sarılmasını beklerken sesi sitemli ve kırgın çıkıyordu.

"Aytık yanıma geymiyoyşuyn başka çocukun oymuş"bu kıskanç hallerine her ne kadar gülmek istesemde kucağımda rahatsız olduğunu belirtecek şekilde kıpırdanan Emir ile kendime geldim ve Alp'in boyuna eğildim. Emir kucağımdan inerken artık direk Alp'in yüzüne bakıyordu.6

"Deniz ablanın çocuyu şen mişiyn" Alp hala sınırlı olduğunu düşüneceği şekilde bakıyordu.
"Eveyt oyun oyyu beyim "Alp'e göre Emir daha kibardı hatta direk çok kibardı.
" Aykadaş oyayım mı şey, şey beyim aykadaşım yoykta "Alp her ne kadar kızmış olsada biliyordum oğlumun birini kırmaktan korktuğunu şuan da zaten nerdeyse gözlerinden kalp çıkacaktı sanki az önce kendisi kızmamış gibi.

" Oyuy oyayım, şey çoyk mutyu oyuyum, ama bişey soyabiyiy miyim"ben ikilinin sohbetini dinlerken Emir'de mutlu gözüküyordu, Alp'ide onaylarken soracağı. Soruyu bekliyordu.
"şey dudakına noydu"açıkçası bi çocuk olarak gördüğü şeyi normal bulmaması gayet yerinde bişeydi.
" Şey düştüm"Alp onayladıktan sonra bana döndü.

"ayye"bu sefer şakadan da olsa trip alabilirdim oğluma
" Anne ya aklınıza gelmiyoruz küçük bey"Alp kollarını bana uzatırken beklemedim kucağıma alıp derin derin Boynundan nefes aldım yüzüne üst üste öpücükler bıraktım.

"çoyk özyedim şeyi"biz Alp ile sarılırken kenarda bizi izleyen Emir'e takıldı gözüm kırgın duruyordu. Kucağımdaki Alp ile Emir'in yanındaki boş sandalyeye oturdum.
" İyi misin ablacım "o an gördüğüm tek şey Emir'in gözünden düşen göz yaşıydı.

" Şey şen beyim annem olşana" söyledikleri ile olduğum yerde öylece kaldım ama Emir susmamıştı.
"bakşana oğluyu ne kadar şeviyorşun"

Alp'i bi dizime oturttuktan sonra Emir'i diğer dizime oturttum şuan Alp'in bile sesi çıkmıyordu anlamıştı bişeylerin ters gittiğini.
"seninde annen var bebeğim ama ben sana her zaman abla olurum istediğin zaman gelebilirsin yanıma "gözlerindeki kırgınlık dahada artarken konuşmaya devam etti.

" Evet annem vay ama gelmiyo yanıma şadece paya veriyo evdeki ablalara onlay bakıyoy bana ama şen oğluna bakıyoysun"Emir konuşmaya devam ettikçe canımın acıdığını fark ettim.
"bitanem sen ne zaman istersen yanıma gelebilirsin tamam mı hem bende gelirim yanına Alp'i de getiririm...
​​

MERİÇ'TEEN

Günlerdir hastane'de Ateş'ten haber bekliyorduk Alp'i Deniz'e verdirten sonra Ateş'in yanına çıktım. Kim bilir ben esir düştüğümde kendini ne kadar suçlu hissetmiştir onun bir suçu yoktu ki zaten ama ben şuan na karşı Suçlu hissediyordum biraz daha dikkatli olsaydım ben esir düşmez Ateş'te beni kurtarabilmek için kendini feda etmezdi.

Her ne kadar normal odaya alınsa da gerekli önlemleri aldıktan sonra Ateş'in yanına girdim. Hep yaptığımız gibi yapıp önce tekmil verip sonra rütbeden çıkmak için izin istedim her ne kadar cevap vermeyeceğini bilsemde
"kardeşim ben geldim "sessizce yatağının yanındaki boş koltuğa oturup konuşmaya başladım.

" Ulan vallahi alışık değilim seni böyle görmeye , sen normal de bu kadar kalmazdın be , kalkta yine o eğitimlerin ile afedersin ama A** S** , biliyor musun kendimi suçlu görüyorum keşke dikkatli olsaydımda tüm bunlara yol açmasaydım, tamam lan kalk kabul ediyorum kızını o bezli oğlunu vericem "söylediklerim ile yüzümde acı bi tebessüm oluşurken devam ettim.4

" Şaka maka uyan artık biz birbirimize sözler vermiştik, sen Denizi'ni buldun tekrar evlenecektim kalkta yarım bıraktığın şeyleri tamamla kız günlerdir perişan oldu ,kız kardeşimi bu kadar üzdüğün için uyanınca sana hesabını soracağım daha sana kız isteyeceğiz kalk da oğlum bekliyoruz. "ayaklanıp çıkacağım sırada aklıma gelenler ile geri dönüp konuştum.2

" En başından beri doğru kızı bulmuşsun Ateş helal olsun valla senin gibi yürekli, benden duymuş olma ama senin esir düştüğünü öğrendiğinde ortalığı ayağa kaldırdı. "

daha fazla durmadan çıktım daha doğrusu çıkamadım Ateş'in bağlı olduğu cihazlardan gelen ses ile bakışlarım geri Ateş'e döndü,gözleri yarı açık bi şekilde bakıyordu hemen yanından çıkıp doktoru çağırmaya gittim.

Doktoru çağırıp Ateş'in yanına dönecekken koridordaki Deniz'i gördüm.
"Deniz"hareketlerimden dolayı korkmuşa benziyordu.
" A-abi bişey mi oldu Ateş'e noldu "ben yanlış anlamaması için kafamı hemen iki yana salladım.
" A-ateş uyandı Deniz"

... 

DENİZ'DEENN

çocukları Aslı'ya bıraktıktan sonra Ateş'in yanına gitmek için Ateş'in olduğu kata geldim ama ordan oraya koşuşturan bi adet Meriç abiyi beklemiyordum.

beynimin içi Ateş'e bişey oldu korkusu ile dolarken hızla Meriç abinin yanına gittim ama duyduklarım ile gözlerimden yaşlar akmaya başlamıştı."A-ateş uyandı Deniz"artık mutluluktan göz yaşı döküyordum daha fazla beklemeden kendi gözlerim ile görmek istedim bu seferde inanmazdım yoksa,

ama gerçekti kapının önündeki camdan bakarken kahvenin, toprağın en güzel tonuyla göz göze geldim uyanmıştı Ateş bizi bırakmamış, hiç bir yere gitmemişti.

... 

eveett bölümm sonuuu uzun bi bölümm olduu hatta en uzun bölümlerden biri olduu bu bölümm umarım beğenirsinizz sizlerii seviyorumm oy vermeyi ve yorum yapmayı unutmayınn lütfeeenn sınırı geçelimm vee dee merak ettiğiniz soruları bu bölüme yazınnn ballarımm hepsini cevaplayalımm. 🥺💖

bu zamana kadar hep Deniz'in kırgınlıklarını okudukk artık iki tarafıda okuyalımm istiyorumm (ama bu Deniz'in Ateş'e trip atmasını değiştirmeyecekk) yakın zamanda o anları da okuruzz inşallah ☺❤4

 

 

Emir ile Alp'i de okuyalımm mı

 

 

Şöyle bi çiftimizi anımsatan bi fotoğraf bırakıp kaçıyorumm canlarımm🥹❤‍🩹

 

 

 

 

 

 

Bölüm : 27.10.2024 01:35 tarihinde eklendi
Okur Yorumları Yorum Ekle
Hikayeyi Paylaş
Loading...