26.Bölüm

Selaamm canlarımm yeni bölümle geldimm fakat uzun yazmak isterdim ki o yönde ümidim vardı ama son bi kaç gündür gerçekten rahatsızım yaptığım tek şey yatıp dinlenmek halim yoktu bu kadar yaza bildim.

birde bu bölümü lütfen önceki bölümün devamı gibi düşünmeyelim. Bölüm atmamaktansa en azından size karakterlerimizin kazadan sonraki durumlarını okuyalım dedim umarım beğenirsinizz.
sizleri seviyorum oy vermeyi ve yorum yapmayı unutmayalımm lütfen. ❤

bölüm sınırı
oy:35
yorum:35
(sınırı en kısa sürede geçeriz umarımm)

İnstagram hesabımı bırakıyorumm takibinizi alırımm ballarımm
kullanıcı adı:YenidenUmut_official

.... 

DENİZ'DEENN(KAZADAN SONRA DENİZ'İN YAŞADIKLARI)

Yaşadığım kazanın üstünden aylar geçmişti ama ben hiçbir şey hatırlamıyordum yıllardır aile bildiğim insanları hatırlamamıştım. Doğumum geldiği hastane için çıktığım yolda büyük kaza geçirip eşim ile doğmak üzere olan oğlumu ve en yakın arkadaşlarımdan birini kaybetmiştim.

Uzun süre yoğun bakımda kaldıktan sonra toparlanmış ama kimseyi hatırlamamıştım bunun sebebi hafıza kaybı yaşamam , ilk başta geçici düşünülen hafıza kaybımı aldığım piskolojik destekler ile atlatmaya çalıştım ama malesef başaramamıştım. Yavaş yavaş beynimi zorluyordum birden herşeyi hatırlamaya çalışırsam daha kötüye gidermiş durumum.

Şuan ise annem pek sevdiğim akrabalarımın hasta ziyarete gelmesini bekliyor
Günahın kadar sevmezsin be Deniz

galiba haklısın cemile

ben ve Eylül ise kanepede oturuyorduk.kazadan sonra neredeyse hiç konuşmamış sadece düşünmüştüm aceba herşey normal olsaydı oğlum ile mutlu aile olsaydık ne olurdu ki.

çalan kapıyı annem açmaya giderken ben derince bi nefes çektim içime.
"sakin ol Deniz'im istemezsen odana gideriz"belkide en çok Eylül ile Ege'nin hakkını ödeyemezdim, kazayı yaşadığım güden beri yanımda olup destek olmaya çalışıyorlardı ama olmuyordu kendim ile onlarıda yıpratıyordum.

kadın kucağındaki oğlu ile kanepeye oturmuş bebeğini severken ben dolu gözlerim ile izliyordum.

beynimin içindeki sesler susmuyor daha çok baskı yapıyordu, düşüncelerimden ağlama sesi ile kurtuldum ama keşke kurtulmasaydım kazadan sonra bebek görmeye dayanamıyor kriz geçiriyordum.

"E-eylül"Eylül yine beni anlamış odama çıkarmak için koluma girmişti.
Küçük bebeğin daha doğrusu bebek dediğim çocuğun yanından geçecekken annesinin kucağından koluma yapışması ile olduğum yerde durdum.

" Abya"dayanamazdım, kucağıma bi çocuğu bi bebeği alamazdım.
canımdan can gidiyordu adeta biri kalbimi avucunun içine almış sıkıyor gibi hissediyordum.

"alsana kızım "kadının dediği ile ne daha çok stres yapmış ne yapacağımı bilmiyordum.
" H-hayır almasam"küçük çocuk sanki anlamış gibi daha çok ağlamaya başlamıştı.

"geyiyim"ağlaması şiddetlenirken kabul etmek zorunda kalmıştım günün sonunda kriz geçirecektim işte ama yinede kıyamamıştım. Birde kendi oğlum yaşıyor olsaydı ona nasıl düşkün olacağımı düşündüm ama düşünmekle kendimi mahvediyordum.

ellerim titreye titreye kollarımı uzattım miniğe.
gerçekten süt kokuyorlardı kokusunu içime çekerken gözlerimden bi damla yaş düştü.
kucağımda ki minik onu kollarımın arasına aldım diye kıkırtılar çıkarıp kendi kendine konuşurken benim aldığım nefes bile canımı yakıyordu.

daha fazla çocuğu tutamayacağımı anlayınca annesine verdim, minik huzursuzlanıp ağlayacağını belli ederken ben arkama bakmadan merdivenlerden çıkıp odama girip kapının önüne çöktüm.

"N-neden, neden gittin ki annecim , aşşağıdaki bebeği değilde seni kucağıma alabilirdim, hergün beraber oyun oynar sana masal anlatırdım neden gittin ki bak babanda yok yapamıyorum beni neden almadınız"karnıma sardığım kollarımı sıklaştırdım bebeğimin tekrardan orda olmasını istiyordum.

"D-deniz"Eylül'üde kabul edemezdim yanımda daha ne kadar benimle yıpranabilirdi ki.
" Git Eylül "daha fazla dayanamamış odada kırıla bilecek ne varsa kırmıştım, ağlayışlarım şiddetlenmiş sakinleşemiyorumdum işte, merdivenden gelen sesle birinin yukarı çıktığını biliyordum ama umrumda değildi.

" D-deniz güzelim ben geldim, hadi kapıyı aç "​​​​​Ege'nin sesi ile ilk bi süre kalsamda sakinleşmiyordum.
" G-git E-ege"sesim artık kısık ve çatallaşmış şekilde çıkıyordu.
"kapının önünden çekil güzelim"olduğum yerden bi milim kıpırdamadım zaten kapıyada yakın değildim.

" Deniz"ege'nin sesindeki korkuyu anlayabiliyorduk, ege artık benim kardeşimdi ya abimi toprağa Şehit olarak vermeden önceki gün abim Ege'ye emanet etmişti beni.
"deniz, güzelim "benim oturduğum yere çökmüş kendine çekip sıkıca sarılıyordu, elleri saçlarımın arasında gidip gelirken sakinleşiyor gibiydim ne zaman üzülsem abim bunu yapardı.

" Geçti kardeşim, geçti canımın içi sakinleş "nefes alışverişim eskiye dönerken titremem geçmemişti.
" Geçmedi Ege, G-geçmiyor az önce B-bebeği kucağıma aldım, O-oğlumu alabilirdim Ege,ne B-bebeğimin nede eşimin acısı geçmiyo dayanamıyorum "Ege'de bu sefer sakinleşmeyeceğimi biliyordu.

" E-eylül sakinleştiriciyi getirir misin"ege'nin sözleri ile vücudumu ondan geriye çekip itiraz ettim istemiyordum artık bazı şeyleri yaşayarak atlatmak isterken iğneler ile sakinleştiriciler ile ayakta durmak istemiyordum.
"h-hayır istemiyorum , lütfen Ege yapmayın artık"Ege tekrar beni yanına çekerken ikna olmuş gibiydi.

" Tamam güzelim, tamam kardeşim yapmıyoruz sakinleş ama lütfen "dakikalarca Ege ile kalırken sakinleşmiştim.
" Deniz, güzelim artık bazı şeyleri aşman lazım kardeşim, acı çekiyorsun biliyorum ama sana yardımcı olamamak, acını dindirememek daha çok yakıyo canımızı "Ege haklıydı biliyorum ama elimde değildi insan ister miki acı çekmeyi elimde değildi canım çok yanıyordu.

" Gel kız bücür"yanı başımızda olan Eylül'ü de diğer kolunun altına almış Ege ile oturuyorduk, evet Ege beni kardeşi olarak görüyordu ama Eylül'ü öyle görmüyordu.

"ben kısa felan değilim delirtme beni Ege "tamam çok kısa değildi ama kısaydı yani.
" Tamam bücür kısa değilsin "ben sadece onların atışmalarını dinliyordum.
" Herşeyi gördün de bi kalbimdeki yerinin büyüklüğünü göremedin"Eylül'ün sözlerini Ege duydunmu bilmem ama ben duymuştum.

... 

ATEŞ'TEEN(KAZADAN SONRA ATEŞ'İN YAŞADIKLARI)

hayatımı yaşamanın bi değerinin kalmadığı an Deniz ve Derin ile geçirdiğimiz kazadan sonrasıydı . Kazada denmezdi bilerek yapılmış bişeydi tek amaçları beni almaktı. Aylarca esir kalmış herkes beni Şehit oldu diye bilmişti ama aylar sonra o itlerin elinden kurtulmuş ailemin yanına dönmüştüm.

Deniz'imin hasreti ile yanıp tutuşmuştum bir buçuk yıl boyunca tüm bu hasret son bulacak Deniz'ime, oğluma , aileme ve timime kavuşacağımı sanarken Deniz hariç hepsine kavuşmuştum. Deniz'in hafızasını kaybettiğini öğrendim geçici dendi hatırlar dediler ama ne kadar sürer belli olmaz dendi.

Ben günlerimi,aylarımı Deniz'e olan hasretim ile bitirirken bizden bi parça kazadan sonra yanımda olan tek insan oğlum vardı, belkide ilk adımlarına şahit olmamıştım ama ilk kelimelerini, ilk heyecanlarını benimle yaşaması için elimden geleni yapıyordum.

Evet Anne veya Baba kelimesinden ilk kelimesi anneydi.
"ayyi"biliyordum oda anne sevgisinin eksikliğini hissediyordu ama elimden bişey gelmiyordu sadece annesinin fotoğraflarını oğlumuza gösteriyordum oğlum beni ilk gördüğünde korkmuştu ama annesini gördüğünde korkup, çekinmemesi için elimden gelen herşeyi yapıyordum.

"anne gelicek bebeğim, hep beraber olacağız "Alp beni anlıyormuş gibi mırıltılar çıkarıp gülücükler saçıyordu etrafa.
oğlumu uyutup yatağına yerleştirdik ten sonra terasa çıktım.
elimde bilmem kaçıncı sigaramı içerken yanıma oturan Meriç ile hiç istifimi bozmadan içmeye devam ettim.

" Yine mi hasretin ağır bastı"bu süreçte Deniz'i ne kadar özlediğimi Meriç bilirdi herşeyi ile ona anlatırdım.
"ne zaman hafiflediki tekrar ağır bassın be kardeşim "çektiğim acıya en az benim kadar Meriç'te üzülüyordu yılların dostluğu vardı bizde biz liseden beri çoğu yılı beraber devirdik.

" Alp için , oğlunuz için dik durmalısın Ateş "iki günde bir düzenlediğimiz konuşmalara yeniden dönmüştük anlaşılan.
" Olmuyo be Meriç, ilk defa benim gibi bi adamın bu kadar canının yandığını hissediyorum, hiçbir görev, hiç birşey bu kadar canımı yakmamıştı, gözümü açtığım her sabah bizden parça olan oğlumuzu görüyorum, Deniz'in küçüklüğüne çok benziyor.

Meriç , Alp'e her baktığımda Deniz aklıma geliyor, ulan sikeyim oğluma annesinin olmadığı günler yaşatıyorum, ilk kelimesi anne oldu lan .

gözümün önündeki hasretinden artık geberecek gibi olduğum sevdiğim kadına bi adım atamamak canımı çok yakıyor lan, bazen o kadar boşluğa düşüyorum ki dayanamayacak gibi oluyorum, çıktığım görevlerde aklım oğlumda ya bişey olursa korkusu sarıyo bedenimi.

lan ben oğlumun ilk hastalığında ne yapacağımı bilemiyordum siktiğimin hayatında Deniz'in yokluğu hertürlü belli olup canımı yakıyor .
Meriç , ben artık Aile görmeye dayanamıyorum ben evli çift gördüğüm zaman canım daha çok yanıyor.

Deniz ile geçirdiğimiz anlar gözümün önünden birbir geçiyor,oğluma anne sevgisini hissettiremediğim için bu kazanın benim yüzümden olması canımı yakıyor. "evet aylarca bu suçluluk duygusu ile yaşamıştım belkide benim yüzümden o gün o kaza olmasa şuan çok mutlu bi aile olurduk değil mi?

" Saçmalama oğlum sen nerden bileceksin böyle bişeyin olacağını, Deniz'in doğumunun o gün tutacağını bilemezdin"böyleydi işte benim Deniz'den sonraki hayatım görevden eve , evden göreve yaşamamın tek amacı oğlumdu.

"Ulan inanıyorum ben siz tekrar eskiye döneceksiniz, yengem yıllarca peşinden koştu sen reddettin şimdi de sen çabala.
sizin sevginizi bilmeyen mi vardı o koca sevgi, sevda birden bitecek bişey değildi" Yavaş yavaş dolan gözlerimi silip ağlayan oğlumun yanına gitmek için kalktım.

Deniz'den sonra çok sulu göz olmuştum galiba ama sadece Meriç'in yanında böyleydi, her anımı her acımı görmüştü Meriç düştüğümde kollayan sırtımdaki göz gibiydi Meriç, kimsenin zarar vermesine izin vermeyen her anında kollayan dosttu.

"babam"ağlamaktan yüzü oldukça kızarmış oğlumu kucağıma alıp sakinleştirmeye çalıştım.
hiç unutmam Alp ile ilk tek kaldığımız günler ilk defa hasta olmuş canı yanıyordu diye onunla beraber ağlamıştım.

evet bunları yıllar önce deseler inanmazdım ama Alp ile herşey değişmişti.

"ne olmuş babasının can parçasına"Alp ile konuşurken terlemiş olduğu kıyafetlerini çıkarıp yenilerini giydirdim son olarak bezini değiştirip krem sürdüm utangaç bi oğlum vardı ama her hali çok tatlıydı.

çıkmış olan küçük tutamlı saçlarını okşuyor Meriç'in yanına geri dönerken Alp ile de konuşuyordum.

"babasının herşeyi, baban seni çok seviyor ailen seni çok seviyor ,hepimiz bu akıllı küçük bebeği çok seviyoruz"mutlu olduğunu dile getirmesede boynuma sakladığı kafası ile herşeyi anlatıyordu zaten.

" Ooo amcasının aslanı uyanmış "Meriç'in sesi ile kafasını kaldırıp kendini Meriç'in kucağına atması bir oldu.

"Ayca "Meriç Alp'in yaşına ve vücuduna göre tombik yanaklarını öperken bende onları izliyordum. Belki annesinin olduğu tam bi ailesi yoktu ama diğer Türlü onu çok seven bi ailesi vardı.

" Aslanım benim be"

.... 

sizee çiftimizin ilk tanıştığı anı yazacağımm çok güzel bi an diye biliriz 🥹 sadece aşkının ilk peşinden gidenin Deniz olduğunu bilelimm birde bi döngü yaşayacağız sizlerlee

... 

Evett bölümm sonu canlarımm yazarkeen üzüldüğüm okurken neredeyse ağladığım bi bölüm sadece ben mi bu kadar üzüldüm merak ediyorumm🥺.

umarımm bölümü beğenmişsinizdiirr oy vermeyi ve satır aralarına yorum yapmayı unutmayınn canlarımm sizi seviyorum yeni bölümde görüşmek üzere ❤