94. Bölüm

51.Bölüm

Sonsuz_yazar
mutlu_sonsuz_biri

Selam ballarrım nasılsınız??

yeni bölüm geç gelmiş olabilir kusura bakmayın lütfen açıkcası yazma hevesim yok gibide var gibide bilmiyorum şuan üç kitabım var fakat öyle anlar oluyor ki direk yarıda bırakmak istiyorum ama bir tek bu kitapta yapamıyorum,

Yeniden umut benim gerçekten çok zor zamanımda kafa dağıtmak için yazdığım bir kurguydu, finali bile belliyken zamanla bana o kadar iyi geldiniz ki çok güzel insanlarla tanıştım bir bu kitaba kırılamıyorum galiba, finali değiştirmek zorunda hissettim değiştirdim.

Zaten final bölümünden sonra açıklama yapacağım sizlerde mantıklı bulacaksınız.

muhtemelen 70.bölümlere gelmeden filan veririz uzatmak istemiyorum güzel bir kurguydu çok severek yazdımm bi aralar bastırmak istesemde şuanlık o düşüncelerim hiç yok.

umarım gözünüzde hep iyi bir yazar olarak kalırım sizleri seviyoruuum💞.

Alptekin ile Aslı'nın kurgusunu yazmayı düşünüyorum ballar, sizce yazayım mı okur musunuz?

yazarsam bu kitaptaki çoğu çifti yine okuyacağız hatta gelecekteki hallerini felan zamanla okuyacağız..

hadii bölüme geçelimm.

keyifli okumalar dileriimm💞

.... 

Emir yoktu benim oğlum canımın parçası yoktu, saatler olmuştu haber alamıyorduk.
Korkardı o, çok korkardı hem henüz bize yeni alışmaya başlamışken kaçırılması herşeyi başa sarar daha kötü bir hale sokacaktı.

"A-ateş yok oğlum yok.. Bul onu lütfen getir bebeğimizi"daha fazla ayakta duramadım dizlerim bedenimi taşıyamıyordu,ateş iki adımda yanıma gelip beni kollarının arasına alırken saçlarımı okşuyordu.

ilk defa onu bu kadar çaresiz görüyordum.

" Getireceğim bitanem. Oğlumuzu geri getireceğim söz veriyorum. Ama lütfen toparlan "boğazım acıyordu, canım yanıyordu.
Kim bilir oğlum nerede, kimin yanındaydı?

Korkuturlardı onu.. Çok korkardı benim bebeğim..

Kafamı Ateş'in göğsüne daha fazla yasladım, ağlamam şiddetlenmişti.
Bahçede öylece oturmuştum, Ateş beni sakinleştirmeye çalışıyordu.

Alp'in ağlama sesini duymamla hızla yerimden kalktım, bir oğlumun ne halde olduğunu bilmiyordum fakat Alp burdaydı bakmam gereken bir bebeğim daha vardı.

"B-baba o.. O kadıyn buyda G-göydüm"alp'in kimi gördüğünü anlamaya çalışıyor etrafıma bakınıyordum ama kimse yoktu, kimi görmüştü?

Neden, kimden korkuyordu?

" Bişey yok bişey yok babacım bak kimse yok sakin ol"ateş alp'i sıkı sıkı tutmuş sakinleştirmeye çalışsa da alp titremeye başlamıştı, kafamdaki düşünceleri silmeye çalışıp Ateş'in yanına alp'in boyuna kadar eğilip kollarımın arasına aldım.

"bişey yok bebeğim.. Kimse yok güvendeyiz annen yanında baban yanında kimse bişey yapamaz "koruyamamıştık, Emir'de yanımızdaydı fakat koruyamamıştık.

Sahip çıkamamıştık.

" Deniz ! "Eylül ile ege'nin el ele bahçeye girmesini fırsat bilip alp'i onlarla gönderdim, şimdi ise Ateş ile yanlız kalmıştık. Bebeğim kimden korkmuştu, Emir neden kaçırılmıştı hepsini öğrenecektim.

.... 

" Ateş Alp neyden korktu, kimi gördü? "genç adam ne diyeceğini nasıl diyeceğini bilemedi, ya sevdiği kadın onu suçlarsa diye düşündü.
Yapamazdı zaten yıllarca kendini suçlamışken birde sevdiği kadın oğlunun bu halde olmasını ondan bilirse yapamazdı.

Tereddütteydi anlatsa sorun olacaktı anlatmasa ayrı sorun olacaktı fakat anlatmayı seçti adam,kadının başkasından duymasını değil ondan duymasını istedi.

"deniz canımın en içi, biz.. Ayrı kaldığımız dönem ben esir tutuldum oğlumuzu seninle sanıyordum.
yemin ederim hiçbir şeyden haberim yoktu"deniz sevdiği adamın endişesini anlamış gibi uzanıp adamın elinden sıkı sıkı tuttu.

yanındayım demek istiyor gibiydi..

"Bizim yokluğumuzda.. Oğlumuza bir bakıcı tutmuşlar iyi davranmamış Alp'e. Geldiğim oğlumuzu gördüğüm ilk aylar hep korkmuştu benden, kaçıyordu canım çok yanmıştı yemin ederim onca şeyin üstüne bir de senin yokluğun bizi öldürüyordu"Ateş'in gözleri dolmuştu!.

Deniz yıllardır evli olup aylardır hatırlamaya başladığı adamın ilk defa ağladığını görüyordu.
Bu hikayede hep Deniz'in hissettikleri önemliydi, Ateş'in içinde birtek Deniz'in canı yanarsa canı yanardı.

ateş sevdiği kadından ayrı düşmüştü, yıllarca görememişti..

"Ben.. Ben oğlumuzun o halini görünce dayanamadım piskolojik tedaviye başvurduk sonra.. Sonra oğlumuza bunu yapanı buldum yemin ederim ki hesap sordum oğlumun gözlerindeki kırgınlığın hesabını herkese sordum.

sorumlu olan herkesten tek tek hesabını aldım.kadın terörle bağlantılı biriymiş araştırınca öğrendik bir yıldır hapisteydi müebbet yemişti fakat kaçmış.

nasıl kaçtığını bilmiyoruz arıyoruz fakat kaçmış, ekipler arıyor "Deniz'in dolan gözlerinden yaşlar akmaya başlamıştı bile, kadının ağlaması şiddetli bir hal alırken ateş çaresiz hissediyordu.

Tek yaptığı kadına sarılmak, sakinleşmeye çalışmak oldu.

" O kadını bulacaksınız ateş,ben o kadınla kendim yüzleşeceğim. Oğlumun gözlerinde korkuya sebep olan o kadını rahat bırakmam! "yapardı, Ateş karısını tanıyordu Deniz yaparım dediyse yapardı.
Ortamı birden telefon zil sesi kapladı, ses Ateş'in telefonundan geliyordu.

İkisininde bakışı telefona kaymıştı, deniz oğlundan gelecek olan bir haber sanarken ateş numaranın yabancı olması ile kaşlarını çattı,kalbi sıkıştı ama fark ettirmedi. Güçlü durmaya çalıştı.
"Ateş'cim nasılsın eski dostum"Ateşin ağzından ise uzun bir küfür çıkınca deniz kimin aradığını tahmin etti.

" Ah beni özlediğini düşünüyordum ben. Yoksa özlemedin mi beni kadim dostum,
ben seni baya özledim hatta biliyor musun özleminden oğlunu alayım dedim. alayımda senin yerine onunla hasret giderelim istedik"Ateş'in elleri yumruk oldu sinirden yüzü kızarmış anlındaki damar ben burdayım diye bağırıyordu.

Deniz ise..
azönce sesi kararlı, dik duran kadının eli ayağı boşalmış saniyelik bir titreme yaşamıştı
" Senin soy*** so**** si***m it herif andım olsun seni yalvarta yalvarta geberticem seni, oğlum nerde lan! "telefonun diğer ucundan yüksek sesli bir kahkaha geldi sonra ise hıçkırık sesi.

Kesik kesik hıçkırıklar.. Emir'di bu, Emir'in ağlama sesiydi.
" B-baba lütfen gey, b-bunlay.. Bunlay çok kötüley"Emir'in çaresiz çıkan sesi kalbimi sıkıştırmaya yetmişti, zangır zangır titriyordum oğlum bizi istiyordu. Korkuyordu elimizden bişey gelmiyordu.

"babacı-"Ateş'in sesini yankılanan bir ses kesti, bir tokat sesi..
sonra ise emir'in sessiz sessiz ağlaması geldi kulağıma,ellerim ağzıma gitti, dizlerimin üstüne çöktüm.

B-benim oğlumun öpmeye kıyamadığım yanaklarına vurmuşlardı,
" Ulan.. Ulan andım olsun seni geberticem yalvaracaksın bana o******* ç*****! "sonra ise yine bir kahkaha sesi yükseldi, karşı taraf oldukça zevk alıyordu bu durumdan.

Sonra bişey oldu.. Ateş bahçedeki masanın üstünde duran telefonu alıp aramadan konuma ulaşmaya çalışmaya başladı, bir yandan telefondaki ite sövüyor diğer yandan konuma ulaşmaya çalışıyordu.

Saniyeler sonra Ateş'in dudaklarının kırıldığını gördüm,
bulmuşmuydu oğlumuzu?

"aaa merak etme ateş'cim oğlunu geri göndereceğim,sadece uzun süre unutamayacağı bir anı bıraktık malum kardeşime bırakmışken ona bırakmasak olmazdı"telefon kapandı, ortamı sessizlik kaplamıştı, bunu bize yapan aynı kişilerdi.

Ateş telefonunu çıkarıp bir kaç tuşa bastıktan sonra telefonu kulağına götürdü, büyük ihtimalle timi arıyordu.
"10 dakika Meriç. 10 dakika içinde ekip toplayıp attığım adreste buluşuyoruz, bu sefer s**** o iti"yanaklarımdan akan göz yaşlarını silip hızla ayaklandım, bulmuşmuydu oğlumuzu?

Ateş , Meriç abi ile bir kaç bişey daha konuştuktan sonra telefonu kapatıp yanıma geldi,
Elleri yanaklarımı sıkı sıkı tutmuş baş parmağı ile okşuyordu,
"bitanem Deniz'im buldum oğlumuzu alıp geleceğim ama sen Alp ile birlikte burda Açelya ablalar ile kal"bende geleyim diye itiraz ettim, ellerim yanaklarımdaki ellerini kavramış yalvarıyordum, en azından arabada dururdum ama oğlumuzu görürdüm.

"benide anla canımın içi, Emir'i kurtarayım derken seni tekrardan kaybedemem, ben yaşayamam deniz"

...

(bölümü yazarken fark ettim de bu andan sonrasına Dayan kalbim fon müziği yakışırmış🥲, dinleyebilirsiniz veya sizde öneri yapabilirsiniz, onları dinleyip bölümü okuyabilirizz

İnsan gider fakat..🪶🕊

hırkası kalır,postalları kalır,gülümsemeleri kalır, duvarlarda sesinin tınısı kalır,anılarını kalır,
insan kalmaz ama acısı öylece kalır..

CANSU'DANN

"B-ben geldim bitanem"titreyen sesime engel olamıyordum, Alparslan'ın yanına her geldiğimde güçlü tarafımı kaybediyor en savunmasız halim ile kalıyordum.

Çok özlemiştim onu.. Çok özlemiştim onunla olan hayallerimi..

elimdeki gülleri mezarına tek tek dizdim, gülüm derdi bana. Seslenirken gülüm derdi.
Yanıma her geldiğinde gül alırdı şimdi ise ben ona gül alıyordum.

Hayat ne acımasızdı değil mi?
Hiçbir zaman Alparslan'sız bir hayat düşünmemiştim onsuz yapamam diyordum ama şimdi.. Şimdi onsuz öyle bir kalmıştım ki onunla beraber asıl Cansu'yuda gömmüştüm.

Sarılırken kollarım gövdesine yetmiyor diye söyleniyordum şimdi ise sarıldığım tek şey mezar taşıydı..

Soğuk bir mezar taşı..

göz yaşlarım toprağını ıslatıyordu, konuşamıyordum gözümün önünden onunla olan hayallerim geçiyordu,

Sevdiğim adam ile kurduğumuz hayalleri şimdi tek başıma kuruyordum.
Günlerdir rüyama girmiyordu, Alparslan'ı özlemiştim en azından rüyamda görmek istiyordum.

kavuşmaların en ağırıdır, kaybettiğimiz kişiyi rüyada görmek..

Ama artık rüyalarıma da girmiyordu.
iki gün olmuştu iki gündür uyumuyordum sadece alparslan ile olan fotoğraflarımıza bakıyordum.

Ellerim ile ıslak toprağını sıkı sıkı kavramaya çalıştım, gözlerimi saniyelik kapatmamla gözyaşlarımında akması bir oldu,

Kafamı hızla arkama çevirdim,izleniyor gibiydim yada yine halüsinasyon görüyordum.
Tekrar o soğuk toprağa, soğuk mezar taşına döndüm,

Elim kendimden bağımsız bir şekilde mezar taşında yazan isime gitti, gözlerimden bir yaş aktı yavaş yavaş yandaki Türk bayrağına dokundum,
Herşey bu bayrak bu Vatan içindi..

"B-ben çok zorlanıyorum yapamıyorum duvarlar üstüme üstüme geliyor Alparslan, sensizlik..canımı yakıyor B-baktığım heryerde seni görüyorum seninle olan anılarımızı görüyorum.

rüyamada girmiyorsun artık. Lütfen gel.. Lütfen en azından rüyalarıma geri gel artık fotoğraflar yetmiyor elimdeki bir kaç tane ses kaydı yetmiyor seni çok özlüyorum.

sen benim evimdin, evsiz hissediyorum kendimi. Lütfen benide yanına al ben.. Ben boğuluyorum ölüyorum, günden güne tükeniyorum. "parmağımdaki alyansı baş parmağım ile okşadım, hiç çıkarmamıştım çıkarmazdım da. Parmağımda kendi alyansım boynumda sevdiğim adamın alyansı.

Şehit haberini aldıktan sonra getirilen eşyalarının arasında alyansı vardı.. Kana bulanmış alyansı.
Temizlemedim kanı.. Sevdiğim adamın kanı vardı Vatan'ı için canını feda ettiği anki kan vardı üstünde.

Alyansa bir zincir geçirip boynuma asmıştım, ömrüm boyunca da çıkarmayacaktım.

Ne demişler;
insan sevdiği birini kaybedince omuzlarına tonlarca yük binmiş gibi ayaklarını kaldıramıyor..

dakikalar, saatler geçmiş ben Alparslan'ın mezarında uyuya kalmıştım.

Ve Alparslan günler sonra tekrardan rüyama girmiş bana sarılmıştı..

sonrası ise koca bir boşluk, gerçek olacağına inanmış Alparslan bi yerden çıkıp gelmiş sanmıştım..

... 

evettt ballar bölüm sonuuu, umarım bölümü beğenmişsinizdiir🤗, oy vermeyi ve yorum yapmayı unutmayınn💞.

gelecek bölümler mutlu oluyoruz Cansu için olmasada en azından diğerleri için mutlu oluyorlar diyebilirizzz,

deniz ile Ateş'in düğünü varr (max 2 bölüme)

​​​​​​neysee ağlıyorumm.

çok ciddili Alparslan ile Cansu her aklıma geldiğinde ağlıyorum 😔.

bi bakıyormuşsunuz Alptekin ile Aslı'nın kurgusunda Alparslan'ı geri getiriyormuşum:)

şaka yapıyorum ballar hiçbirşeyden tam emin değilim şuan 🙁.

diğer Şehitlerimizi şimdiden bir bilseniz keşkee..

bölüm hakkında düşünceleriniz neleer???

Whatsapp kanalımıza gelmeyi ve instagramdan beni takip etmeyi unutmayınn.

instagram hesabım:Yazar_hanmmm

 

Bölüm : 14.09.2025 03:38 tarihinde eklendi
Okur Yorumları Yorum Ekle
Hikayeyi Paylaş
Loading...