3.bölüm

Günlerden çarşamba dün kan vermiştik evlenmek için gereken son şeydi bugün nikah ağlamak istiyorum olmuyo uyumak istiyorum olmuyo ölmek istiyorum ama nefes alıyorum.

üstümde nikah için elbise ayağımda beyaz ince topuklu bilekten bağlamalı topuklularla oturuyodum geçmişimi sorgulamaktan olduğum durumu sorgulamaktan başka bişey yapamıyodum.

Uzamış kırmızıya boyadığım tırnaklarımı avuç içime bastırdım yumruk yaptığım elime baktım sağ elimde söz yüzüğü ve dün verdikleri tektaş vardı hayat garipti bir hafta önceye kadar böyle bişey yoktu tektim şimdi şimdi neden böyle olmak zorunda omzumdaki elle ayağa kalktım eylül arkadaşım kardeşim "sıra sizde" başımı salladım kimse kalmamıştı eylül,ben,Aybars ve abisi bora Aybars ve ben el ele salona girdik onlar arkamızdaydı alkış tufanı koptu istemeye kıyas şükürki daha az kişi vardı oturma yerine gittiğimizde sandalyemi çekti oturdum herkes yerine oturdu memur beyde oturuyordu mikrofon bana uzatıldı

"Eflin Koptur babam Ahmet Koptur annem Emine Koptur"

Sıra ondaydı

"Aybars Ulugüler babam Emir Ulugüler annem Nilgün Ulugüler"

"Siz Eflin Ulugüler Aybars Ulugüleri iyi günde,kötü günde,sağlıkta,hastalıkta kocanız olarak kabul ediyomusunuz?" Mikrofonu bana uzattı bakışlarım eylüle kaydı başını sağa yatırdı sonra aybarsı buldu gözlerini kırptı "Evet" sesim çıkmışmıydı "EVET!" Memur mikrofonu kendine çekti "siz Aybars Ulugüler Eflin Kopturu iyi günde,kötü günde,sağlıkta, hastalıkta karınız olarak kabul ediyor musunuz?" Bakışları bendeydi mikrofonu eline aldı "Evet!" Alkış yükseldi "sizde şahitlik ediyor musunuz" ikiside aynanda evet dedikler "bende sizi karı koca ilan ediyorum gelini öpebilirsiniz" ayağa kalktık dudakları anlıma değdi birkaç saniye sonra evlilik cüzdanını aldım fotoraflar çekildi bilezik,tam altın,Trabzon,işlemeli bir kolye,altın kemer takıldı

şimdi ise arabadaydık dördümüz biyerlere gidiyoduk çarşıdaya Karaoğlan parkının oraya indik arabadan inip göbeğe gittik sessizdik biri koluma girdi eylüldü "iyimisin?" başımı salladım ama iyi miydim göbeğe baktım önceden paten sürmeye gelirdim paten bendim üzgün olduğumda mutlu olduğumda sığındığım mağaraydı denize karşı kafeye geçip oturduk nargile alkollü kokteyler söyledik önceden olmayan ama şimdi olan sahnede bir kadın şarkı söylüyodu arkasında 2 adam vardı biri gitar çalıyo diğeri bataristti önümüze koktey geldiğinde geniş bir yudum aldım buz gibi soğuk boğazımı ilk yaktı sonra soğuttu kokteyim biterken eylül bana seslendi bakışlarım ona döndü "sende söylesene" omuzlarımı bilmem anlamında kaldırdım "söyleyebiliyosan söylesene" aybarstan gelmişti bu sefer "ne söyliyim?" gelip kulağıma fısıldadı ayağa kalktım altılar allahtan arabadaydı yoksa utanırdım sahnedekilere yaklaştım bugün evlendiğimi öne atarak sahneye çıktım sandalyeye yarım oturup mikrofonu aldım

"Öyle savunmasız bir zamandı Bulduğunda beni Sen başlattın boyun eğdim Kabullendim seni" sesim gitarın tekrar gelen sesiyle girdi

"Bu sözlerim sitem değil Ama yazık değil mi bana Çok yalnızdım kaybolmuştum Sığındım işte sana" nefes aldım "Kaygılarım yeniden uyanıyor Bu duygular beni ürkütüyor Yeniden yaşamak mı gerekiyor Yine acılar yine korkular Yine aşk" derin nefes alıp sesimin tonuna dikkat edip devam ettim "Yanımda kal yanımda kal Düşlerin yetmezki bana Yanımda kal yanımda kal Çok geç rastladım sana" nakaratı bidaha okudum şarkıyla ben vardım ayağım belirli yerlerde yere vurup elimi şıklatıyodum.

( • Harun Kolçak - Yanımda Kal (feat. Gök... )

alkış tufanı yükseldiğinde gözümü açtım ıslık sesleri vardı biri peçete verdi cesaretin var mı aşka? peçeteyi arkaya uzattım tamam dediklerinde melodinin sesini dinledim sıram gelince yavaşça şarkıya başladım

"Bi' gün bi' çılgınlık edip Seni sevdiğimi söylesem Alay edip güler misin? Yoksa sen de sever misin" nakaratı tekrarladım nefes aldım
"Cesaretin var mı aşka? Çarpıyor kalbim bir başka Sen de böyle sevsen keşke Desen bana "yâr" " nakarat tekrarladım ara geldiği için sessizce bekledim gözlerim aybarsı buldu etkilenmiş bakıyodu kaşlarım çatılınca gözleri boşluk doldu duvar ördü bana karşı

"Konuşmadan, gözlerinle Beni sevdiğini söylesen Yüreğime, gözlerini Ölene dek mühürlesem" gözlerine bakarak nakaratı ve şarkının sonuna kadar söyledim

bittiğinde yine alkışlar ve ıslıklar havada uçuşuyodu sadece nazikçe gülümsedim sahneci kız sahneye geldiğinde mikrofonu verip yerime aybarsın yanına geçip oturdum son kalan kokteyi de kafama diktim "abi gidelim geç olmadan kızları eve bırakalım" başını salladı hesabı ödeyip arabaya geçtik

yolda akıyoduk sessizlik vardı evin önüne gelince konuşmadan indim garaja gittim çantamdan motor anahtarımı çıkarıp çalıştırdım gidonda asılı olan kaskı taktım dışarıdan arabanın çıktığını duymamla hareketlendim kemere yöneldim.