Kalbimdeki Kasırga B.47.

Biz geldik ballarım:)

Kimler platonik takılıyor buraya yazarsanız konuşuruz.

Biraz platonik biraz mafyatik biraz da aşkla takılacağız.

Bizi nereden keşfettiğinizi öğrenebilir miyim?

Oy verip yorumlar bırakmayı ve beni takip etmeyi unutmayın lütfen.

💬💬💬

Evet, yanlış okumadınız Hande, beni yanağımdan öpmüştü. Yanağımdan öpülmek beni hayal kırıklığına uğramıştı lakin aşığı olduğum kadına bunu belli etmedim. Biliyordum bu öpücük dostane bir dokunuştu. Bir nevi teşekkür öpücüğü. İyi ki varsın derken de aynı duygularla konuşmuştu. Bana minnettarlığını göstermek adına. İnsan hisseder çünkü…

Hande, son sözlerini hareketleriyle onaylarken mekan değişikliğini kabul etmişti. “Ben Barut'u arayıp teklifini kabul ettiğimizi söyleyeyim.”

Biraz önceki gibi bana minnet duygusuyla baktığında, şuh dudakları hafifçe yanlara doğru gerildi ve yanaklarında küçük dalgalar oluştu. “Olur, ara.”

Hande, bana hangi duyguyla bakarsa baksın benim kalbimde izdiham oluşuyordu. Biraz önceki tebessümü de aynı izdihamı yaşatmıştı.

Önce Barut'a telefon edip konuşmayı düşünmüştüm ama Hande'nin önünde Barut ile konuşurken olumsuz şeyler gelişebilirdi. Bu da benim hiç mi hiç istemeyeceğim bir şeydi. Ondan sebep mesaj atmayı daha doğru buldum.

Siz; Barut, dostum müsait misin? Gündüz konuştuğumuz mesele için arıyorum. Biraz acil.

Barut'a mesajı attım ve beklemeye başladım.

Çevrimiçi

Beklemekten sıkıldığım sırada Barut, çevrimiçi olmuştu. Nihayet be aga, diye geçirdim içimden. İçimden geçenleri hissetmiş gibi Hande’de bana bakıp gülümsemişti. Kalbimin sultanı yapma böyle, senin her tebessümün içimde fırtınalar oluşturuyor, bilmiyorsun. Bende ona gülümsedim.

Barut; Müsaitim aga, var mı bir gelişme. Yer değiştirmek istediğimizi Hande'ye söyleyebildin mi?

Siz; Hiç sorma ama bir şekilde söyledim. En çokta senin bana yardım ettiğin bölümdü. Hande, bundan hiç hoşlanmadı çünkü. Ne kadar az insan bilirse o kadar güvende olacağını söyledi. Kısacası senin biliyor olman onu endişelendirdi.

Barut; Sen takılma bunlara. Sonuçta her şey kendisi için.

Siz; Sana neden söylediğimi sordu. Bende mecburen biraz kıvırarak kendisinin sıkı hayranı olduğumu ve bunu arkadaşlarımın bildiğini itiraf etmek zorunda kaldım. Bilemezsin dostum, Hande'ye hayranı olduğumu söylerken nasıl ecel terleri döktüğümü. Her neyse sonuç olarak fikrimizi kabul etti.

Barut; Buna sevindim dostum. İstersen hemen bu gece gidelim bağ evine.

Siz; Barut, dostum bu kadar acele niye. Biraz geç oldu sanki.

Barut; Geç olması daha iyi. Yollar daha sakin ve ıssız olur zira bazı şüphelerim var.

Siz; Ne gibi aga? Yoksa Şehmuz Hande'nin yerini öğrendi mi?

Barut; Sanmıyorum ama bugün bizim çocuklar Şehmuz’un adamlarının güvenliği artırdığını söylediler. Belki sıradan bir güvenlik önlemi olabilir ama biz yinede tedbiri elden bırakmayalım.

Siz; Ben bi Hande'ye sorayım. Bakalım bu gece gitmek isteyecek mi? Şimdi biz kendi kendimize karar vermeyelim.

Barut; Tamam, dostum. Yalnız biraz acele ol. Sizin kararınıza göre hazırlık yapacağım.

Bizim uzun uzun mesajlaştığımızı gören Hande, endişeli bir ses tonlaması ile konuştuğunda, “Gencer, herhangi bir olumsuzluk yoktur umarım,“ diye sordu.

Başımı bilinçli olarak sağa sola sallarken, “Yok,” dedim.

“Bana varmış gibi geldi. Yoksa ne diye bu kadar uzun yazışacaksınız?”

Elimden geldiğince onun endişesini silmek adına yüzüme rahat bir ifade yerleştirmeye çalıştım. “Barut, hemen bu gece gidelim bağ evine diyor. Bende nedenini sordum. Yollar gece daha sakin olur, diyor. Bende sana sormadan bir cevap veremeyeceğimi söyledim.”

“Madem, arkadaşın böyle uygun olduğunu söylüyor gidelim o zaman.”

Gidelim, kelimesi ruhumda kasırga etkisi yaratmış duyumsadığım acı gözlerimi yaşartmıştı. “Sen nasıl istersen,” dedim ama ruhumda esen fırtına sesime yansımıştı; pürüzlü ve tarazlı.