B.İ

Yaklaşık saat 23.00, Gamze’nin arkadaşlarıyla partiye gitmesinin ardından kapımın çalınışıyla uykum yarıda bölündü. Homurdanarak kapıyı açtığımda karşımda gördüğüm şeyi beklemiyordum. Kargocu elinde bir demet pembe zambakla kapımda duruyordu.
“Size getirdim.”

“Kim gönderdi?”

”Bilmiyorum, sadece B.İ yazıyor.”

B.İ? Ah, Bay İsimsiz.

”Tamam, teşekkür ederim.”

Kargocudan zambakları aldıktan sonra kapıyı kapattım. Zambakları penceremin önündeki boş, beyaz vazoya yerleştirdim ve biraz su koydum. Çok güzellerdi. Elimde olsa şu an Bay İsimsiz’e teşekkür mesajı atardım. Bir süre daha çiçekleri izledikten sonra geri yatağıma yattım.

•••••••••••••••••••••

(Sabah)

Hızlıca okul formamı giyip saçlarımı yapmaya koyuldum. Bugün lülelerim çok güzeldi. Saçlarıma iki yandan beyaz yıldız tokalarımı taktım. Harika görünüyordu. Kızıl saçınızın olmasının kötülüğü şu: asla pembe toka yakışmıyor. Kalpli gümüş kolyemi ve gümüş yıldızlı bilekliğimi takıp çantamı aldım ve yurttan çıktım. Umarım bugünüm güzel geçer. Ders başladığı sırada hoca yoklama sırasında Poyraz’ın olmadığını fark etti. Pek umrumda değildi, hiç karşılaşmasak daha iyi olurdu. Okul boyunca Poyraz gelmedi. Emre’ler onun için endişeleniyordu. Özellikle Hilal. Tabii kimsenin annemin mezarına yaptıklarından haberi yoktu. İçimde saklıyordum, yine. Okul çıkışı Poyraz ortalıkta görünmüyordu. Umarım kaçırılmıştır.

-(Katil’in anlatımı.)-

Poyraz hala uyanmamıştı. Malikanemin bodrum katında, sandalyeye bağlı ve bilinci kapalı bir şekilde duruyordu. Onun için bir sürpriz hazırlamıştım. Yavaş yavaş uyanmaya başladığında dikkatle onu izledim. Sonunda gözlerini açtı ve bana baktı.

”Sende kimsin?”

”Ares Baran.”

gözleri büyüdü ve şaşkınlıkla bana baktı.

”Bu imkansız, seni daha önce görmüştüm. O gece revirdeydin.”

Ona sırıtmakla yetindim.

”Katil Sendin.”

”Akıllı çocuk derdim, ama pekte akıllı değilsin Poyraz.”

”Neden buradayım?”

”Sevdiğim birini kırdın. Ve ben, sevdiğim kişileri kıranları cezalandırırım.”

”Kimseyi kırmadım ben.”

”Salağa yatma Poyraz.”

Elime şok tabancasını aldım ve Poyraz’a ilerledim. Bana anlamaz gözlerle bakarken şok tabancasını boynuna bastırdım ve yüksek miktarda elektrik verdim. Poyraz acıyla kıvranıp bağrırken şoka girdiği için kaskatı kesildi. Elime bir beyzbol sopası aldın ve ona vurmaya başladım. Elmacık kemiğinde morluk oluşurken acıyla inliyordu. Beyzbol sopasını bıraktım, elime yeni ısıttığım demir çubuğu aldım ve Poyraz’ın tüm vücudunun üstüne en çok can acıtan kısımlarına bastırdım. Poyraz acıyla bağırırken yaklaşık bir saat boyunca demir çubuğu her seferinde ısıttım ve aynısını tekrarladım. Poyraz’ın vücudunun bütün noktalarında yanıklar vardı, vücudu hala şoktaydı ve belirli bölgelerinde morluklar vardı. Bana yalvarırken ona elektrik vermeye devam ettim. Her şeyin bir bedeli vardır.