ÖLÜM OYUNU: 2. KISIM

Okuldan sonra Tolga Kafede buluştuk.

Biz her zamanki cam kenarı masada otururken Tolga gülümseyerek yanımıza geldi. 18 yaşında bir üniversite öğrencisiydi, kahverengi saçları, kehribar gözleri ve uzun bir boyu vardı. Büyüyünce aşçı olmak istiyordu. Okuldan sonra kendi kafesinde çalışıyordu.
“Evet, bakalım hangi içecekleri istiyorsunuz?”

Hepimiz aynı anda konuştuk

“Her zamankinden”

Tolga gülümseyerek yanımızdan ayrıldı. En sonunda Duru merakla konuştu.

”Ece neden bizi buraya çağırdın?”

Hepsi bana merakla bakarken iç çektim ve konuştum.

”Bu gece saat 21.00’da okulda buluşmamız lazım.”

Alp merak ve şaşkınlıkla konuştu.

”İyi de ailelerimiz izin vermez.”

Ege Alp’i onaylayarak konuştu.

”Kesinlikle. Annem kesinlikle izin vermez.”

”Arkadaşlar bunun içinde bir planım var.”

Tolga içeceklerimizi getirdiğinde ona teşekkür ettik. Tekrar konuşmaya başladım.

”Arkadaşlar, ailelerimize hepimizin kafede buluştuğumuzu söyleyeceğiz. Onlar bizi aradığında ise kafedeymişiz gibi cevaplayacağız.”

Hepsi onaylar bir şekilde kafa salladı. Güneş içeceğini bıraktı ve şüpheyle konuştu.

”Neden okulda buluşacağız?”

Onlara revirde bulduğum gizli odayı ve Mert’in öldüğünü anlatmamın zamanı gelmişti. Onlara her şeyi anlattığım zaman hepsinin gözleri şaşkınlıkla büyümüştü. Poyraz düşünür bir sesle konuştu.

” O yüzden seni revirde çağırmaya gittiğimde yere çömelmiştin.”

”Kesinlikle.”

Gece şüpheci ve meraklı bir şekilde konuştu.

”Ama kimse bir ceset görmedi…”

”Evet, sana bakmaya gittiğim sırada bende bir ceset görmedim Ece.”

Kaşlarımı çatıp düşünmeye başladığım sırada bir sessizlik vardı. Zeynep sonunda sessizliği bozdu.

”Peki yanımıza neler alalım?”

Umutla konuştum.

”Yani okulda buluşuyor muyuz?”

”Tabii ki de. Seni yalnız göndereceğimizi düşünmemişsindir umarım.”

Gülümsedim.

”Tamam, öyleyse yanımıza fener, yedek pil ve telefonlarımızı alalım. Ama telefonlarınızın şarjlarının yüz olmasına dikkat edin.”

Emre arkasına yaslandı ve memnun bir ses tonuyla konuştu.

”Demek bu cinayeti çözmek bize kaldı, gizem ekibi.”

Poyraz gözlerini devirdi ve konuştu.

”Gizem ekibi ne abi, Scooby-doo muyuz biz?”

Hepimiz gülerken Doğa konuştu.

”Öyleyse hepimiz bu gece 21.00’da okulda buluşuyoruz”

Kararlaştırdıktan sonra Tolga’ya içeceklerin parasını ödedikten sonra kafeden çıktık ve evlerimize gittik.

~Yazarın Anlatımıyla~
Okulun müdürü Okan Duray, hızla revire yürüyordu. Revire geldiğinde gizli odanın bulunduğu odaya girdi, yerdeki kapağı açtı ve gizli odaya girdi. Bu gizli oda bir tür morg gibiydi. En son ölen öğrenci Mert Bilgin, soğuk morg yataklarından birinde ölü bir şekilde yatıyordu. Okan Duray, Mert’in vücudundaki önemli organları çıkardı. Ardından bilinmeyen numarayı (Ece’yi arayan) aradı.
“Organları aldım, sıra sende.”

Telefonun arkasından soğuk bir ses geldi.

”Tamam.”

Okan Duray telefonu kapattı ve odadan çıkıp revire girdi. Ardından arabasıyla şehirde, ormanın ortasındaki terk edilmiş kulübeye doğru yola koyuldu.