3.1

İlker " Sınav senesinden nefret ediyorum" dedi önündeki kağıdı karalarken. İzel önünde duran geometri kitabına bakıyordu. Pardon ters duran geometri kitabına bakıyordu. Her halinden anlaşılıyordu ders çalışmadığı.

Özgür ise Özgür gerçekten ders çalışıyordu.

-İzel kitabı ters tutuyorsun.

İzel " Terste tutsam üçgen üçgen değil midir?" dedi. Ve ben şok, bunu beklemiyordum işte.

İlker " Ben biraz bahçeye çıkıcam" diyip sınıftan çıktı.

-İlker'in neyi var? Pek bir canı sıkkın duruyor.

İzel " İlker'in bir sorunu olup olmadığını bilmiyoruz çünkü asla bir şeyini anlatmaz" dedi.

-Neden?

İzel " Yani bunu bizde tam olarak çözemedik. Sen çözebildin mi Özgür? Özgür? Özgür!" dedi.

Özgür matematik kitabından kafasını kaldırıp " Efendim" dedi.

-Ah hadi ama en best arkadaşım ultra zeki mi?

Özgür'ün algıları kapanmış olmalıydı ki söylediklerimizi bir kaç kez daha tekrar etmek zorunda kalmıştık.

Özgür " Bu kadar çok merak ettiysen yanına gitsene" dedi.

-Ben mi? Saçmalama Özgür

Özgür yandan bir gülüş atıp " Sarılırken hiç böyle düşünmüyordun ne oldu bir anda?" dedi.

-O öyle bir şey değil, yani senin sandığın gibi.

İzel " Eğer merak ettiysen gidebilirsin İpek. Bunun ardında bir art niyet aramayız. Cidden" dedi. Rahatlamamı ister gibi.

İzel'in bu sözleri üzerine ayağa kalkıp sınıftan çıktım. Bahçeye çıktığımda yüzüme vuran ılık rüzgar ile saçlarım birbirine karışmıştı. Saçlarımı düzeltip İlker'in yanına ilerledim. Basket sağasının yanında oturmuş gözlerini bir noktaya dikmiş bakıyordu.

Yanına oturup " Selam" dedim.

Bana dönüp " Selam" dedi.

Bir kaç dakika sessizce oturduktan sonra daha fazla dayanamayıp.

-İyi misin İlker?

İlker " Bilmem sence iyi miyim?" dedi gözlerimin derinlerinde bir şey arar gibi bakarak.

Başımı olumsuzca sallayıp " Bir derdin varsa dinlerim" dedim.

İlker " Ya sende çözüm bulamazsan?" dedi.

-En azından uğraşmış olurum.

İlker " Uğraşmayacağını biliyorum" dedi.

-Neden bu kadar emin konuşuyorsun?

İlker " Tamam, sen ısrar ettin" dedi. Tamamen bana dönüp ellerimi ellerinin arasına aldı. Bu hareketi ilk tanıştığımız zamanlarda yapsaydı ellerimi geri çekmiş olurdum. Ama şu an bunu yapmak içimden gelmiyordu.

İlker " Seninle hastane bahçesinde konuştuğumuz günü hatırlıyor musun? Okulun son günü seni bir daha hiç göremeyecekmişim gibi hissettim İpek. Deniz'i yerde öyle uzanmış görünce kendimi Özgür'ün yerine koydum. Ya dedim ya bende geç kalırsam. Ya sen ellerimin arasında bile değilken kayıp gidersen? İpek senin hakkında düşündüğümde ne biliyim önümden geçtiğinde, gözlerin aklıma gelince, rüzgarda uçuşan saçların aklıma gelince. Yolda yürürken tanıdık bir parfüm kokusu duyunca kalbim çok değişik oluyor. Sanki atmayı bırakıcakmış gibi. Hep o anda kalmak istiyorum ama olmuyor. Çünkü sen benim gibi düşünmüyorsun. Aklına ben gelmiyorum, kalbin saçma sapan hallere girmiyor. Şimdi söyle bana, hâla yardım etmek istiyor musun?" dedi.

Ne diyeceğimi bilmiyordum. İlker konuşurken kendimi İlker'in gözünde hayal bile etmeye çalışmıştım ama ben onun anlattığı gibi biri olduğumu bile bilmiyordum. Onun bu kadar derin duygular yaşadığını bilmiyordum. Ben kalbimin ne hissettiğini bile bilmiyordum.

-İlker ben

İlker ellerimi dudaklarına götürüp öptü " Bir şey demene gerek yok güneş yüzlüm" dedi.

Ellerimi ellerinin arasından çekip yanaklarına yerleştirdim. Hafiften çıkmaya başlayan sakalları ellerimin içine batıyordu ama ben yanaklarını okşamaya devam ettim.

-Sadece zaman ver İlker, ben hiç bir şey düşünemiyorum. Ne yapmam gerektiğini bilmiyorum ben senin gibi değilim.

İlker başını elime yaslayıp elini yüzüme doğru uzattı. Parmakları saçlarımın arasında dolaştı bir müddet, sonrasında yanaklarıma değdi parmakları. Yanağımın üzerinde ki bir noktayı okşayıp " Yüzündeki benleri seviyorum" dedi.

Gülümsedim

İlker " Hep benlerine bir kez bile olsa dokunmak istedim biliyor musun? Sana bu kadar yakın olmak istedim, benim seni yanıma getirmem gerekirken. Sen Özgür ile birlikte hiç beklemediğim bir anda hayatımın merkezine girdin" dedi.

Ellerimi İlker'in yanaklarından çektim ama onun eli hâla yanağımdaydı.

İlker " Ablamdan sonra kalbimde en çok sen yer edindin" dedi.

-İlker

İlker " Benimle birlikte olmayacağını biliyorum İpek. Ben senin gözünde kasıntının teki olarak görünüyorum. Asla sana ulaşamayacağımı biliyorum güneş yüzlüm" dedi

-İlker

İlker " Şimdi bir şey yapıcam ama sakın kızma olur mu?" dedi. Ne yapacağını beklerken elini yanağımdan çekip dudaklarını yanağıma yaklaştırdı. Çok yavaş ve bir o kadarda hızlı bir şekilde yanağımda ki bir noktayı öpüp geri çekildi.

İlker " Hayalini çok sevdim güneş yüzlüm" dedi.

Yanımdan kalkıp uzaklaştı.