4. Bölüm

Hani bazen ne yapıcağınızı bilemezsiniz ya bende bilemiyorum. Aslanı daha tanımıyordum bile onunla nasıl evlenicektim bilmiyorum ama bu eve geleli 2 gün olmuştu ve şimdiden aslanın bana olan aşkını bana olan ilgisinden anlıyor ama tepki vermiyordum.

Araba durduğunda geldiğimizi anladım, şoför kapıyı açtığında indim etrafa biraz göz gezdirdim mekan şık ve moderndi.

Mekana girdiğimde bir garson bana doğru geldi.

" sedat soysalın masası ne tarafta" dedim

" buyrun bu taraftan" diyip beni masaya götürdü masaya geldiğimde sedat kafasını kaldırıp bana baktı küçük bir tebessüm ile elimi uzattım.

" merhaba sedat bey ben nehir taş demir" diye kendimi tanıttım elimi tutup selamlaştı.

" merhaba bende sedat biliyosundur zaten" dedi kafamı salladım sandalyemi çekip oturdum sedat garsona gitmesi için hareket yaptı garson gitti.

Başka bir garson geldi ve siparişlerimizi aldı o et bende salata söyledim.

" benimle bu kadar acil konuşmak istemenizin nedeni nedir tam olarak nehir hanım" dedi en sonunda sormuştu. Garson yemeklerimizi masaya koyup gitti salatamdan bir çatal aldım ve yedim.

" sizinle konuşmamın nedeni üvey abiniz yani aslan güner bu sabah onu evindeyken vurdunuz bende olay anında o evdeydim hatta o benim odamdayken ben makyaj yapıyordum" dedim o kadar şiddetli bir konuşma içerisindeydikki etraftaki insanların dağılmaya başladıklarını hiç görmedik.

" size bu konu hakkında konuşma hakkını kim veriyor hem onun ne yaptığından haberiniz bile yok şimdi susun" dedi gözlerinden sinir dökülüyordu.

" sedat bey ben aranızda ne geçti bilemem ama bu gidipte aslanı vurucağınız evi kurşun yağmuruna yutucağınız anlamına gelmiyo, şuan evleneceğim adam sizin sayenizde hastanede yatıyor." güldü bu cevabıma kahkaha attı.

" o bana ihanet etti biz onla anlaşma yapmıştık mal takas edecektik ama o kahrolası aslan herşeyi mahvetti! " dedi bağırarak sonra ne o ses en nefret ettiğim ses yankılandı restorantta.

silah sesi...

silahın geldiği yönetim çevirdim bakışlarımı aslan elinde ki silahı Sedat' a doğrultmuş eli tetikteydi.

" böylemi intikam alıcaksın sedat benden beni vurarak mı, sevdiğim kadınla yemek yiyerek mi " dedi aslan sinirlendiği gözlerinden belliydi vurulduğu yeri kanıyordu dikişleri patlamıştı

Kaanlara işaret yaptım onlar gelip sedatı aldı aslan onlara döndü bir eli kanayan yarasındaydı.

" bırakın o şerefsizi kendi ellerimle deşeceğim " dedi sinirliydi.

Yanına ilerledim elindeki silahı alıp ona uzak gelen köşeye attım,elimi omzuna atıp kendime çevirdim

" aslan tamam sakın ol sevgilim yaran kanıyor

Bana şaşırmış bir şekilde bakmaya başladı, onu sandalyeye oturttum, gömleğinin düğmelerini açmaya başladım gözleri bana döndü ama ben onla ilgilendiğim için ona bakmadım.

Gömleğinin önünü açtım masada olan kolanyayı alıp yarasına döktüm aslanın ağzından acıyla bir inleme döküldü.

Yarasına üflemeye başladım acıyordu o sedat' a daha sonra gösterecektim gününü şimdi aslan iyi olsun da.

" koruma yardım eder misiniz arabaya taşıyalım" dedim koruma geldi zorda olsa aslanı arabaya taşıdık. Hastaneye götürücektik, şoför arabayı çalıştırıp hastaneye sürdü.

Hastaneye gelince bir hemşire aslanı pansuman odasına aldı ve pansumanı yapmaya başladı, nasıl bulmuştu yerimi neden yarası iyileşmeden çıkmıştı hastaneden.

Odanın kapısı açıldığında arkamı döndüm aslan zar zor ayakta duruyordu hemen yanına ilerleyip koltuk altına girdim ve yardım etmeye çalıştım.

" iyimisin aslan neden yaran iyileşmeden çıktın hastaneden" dedim ona ama o bana bakmıyordu.

" küs müyüz aslan neden bakmıyorsun yüzüme" dedim ama yine cevap vermedi, hiçbir soruma cevap vermeyeceğini anladım ondan önüme döndüm danışmadan taburcu işlemlerini hallettim.

Eve geldiğimizde bir birimizin yüzüne bakmıyorduk, ben odama çıktım hâlâ kan kokuyordu yatağa oturup ağlamaya başladım gözlerimden aralıksız yaşlar akıyordu. Aslanı seviyordum...

aslanın ağzından

Nehir'in sedat ile yemek yediğini duyunca nevrim dönmüştü hemen mekana gittim Nehir'im güzelim karşımda duruyordu şiddetli bir konuşma içerisindeydiler.

Arkamda duran korumanın silahını aldım ve havaya sıktım ikisininde bakışları bana döndü nehirin yüzündeki tek duygu

korku

sedatın ise

bana acıyarak bakması oldu...