Etrafımda tanımadığım adamlar, yanımda ise bana ait olan ürkek bir gölge. Gözlerimdeki ateş misali yaşlar yanaklarımı ıslatırken annemden başka kimsem olmadığını bir kez daha anladım. Başımı çaresizçe kaldırıp baktım başımda dikilen yaşlı adama, o ise nazikçe buyur etti beni içeriye. O konağa ilk adımımı atmam ile beni öfkeli gözleri ile karşılayan kadını gördüğüm gibi bir kabusun daha içine düştüğümü anladım.... İyi okumalar diliyorum ;)