Son kişi

Şöminenin önünde akboraya yaslı oturuyordum. Benim ellerim onun elleri arasında duruyordu.

" Güzelliğim" Dedi dudaklarını boynuma bastırıp. Kıkırdadım ve kafamı kaldırıp ona baktım.

Eğilip burnuma öpücük kondurdu. Ben de çenesine öpücük kondurup " Sence bundan sonra ne olacak? " Diye sordum

" Bence evlenelim. Sen 18 ben 19 yaşındayım " Deyince ona ters ters baktım.

" Daha üniversite sınavına yeni girdik akbora. Bir üniversiteye geçelim. Her şeyi yoluna koyalım bakarız"

Saçlarımın üstüne öpücük kondurdu " Tamam gülüşüm "

Onun kolları arasında mayışırken " Son 1 kişi kaldı. Diğerlerini askerler halledecek. Ufak tefek kişiler. Diğerleri çökertilince hepsi bitti. Az kaldı. Bir ay sonra rahatız"

" Kurtuluyoruz "

" Kurtarıyorum " Dedi kulağımın altını öpüp. Kucağına beni alıp odaya götürdü.

Odada yaşadığımız anlar aklıma gelince dudaklarımı dişledim " Utandın mı sen? " Dedi belimi gıdıklayıp.

Kafamı anında boynuna gömdüm. " Ne alakası var? " Dedim ters ters.

" Çok alakası var " Deyip beni yatağa yatırdı ve yanıma çöküp göğsüne çekti. Üstünde sadece eşofman vardı. Esmer teni yine parlıyordu. Kasları demiyorum bile. Ben de de kas vardı da yaniii.

" Yarın çalışmaya başlayalım mı? " Dedim. Yürümeye çalışmam lazımdı. Yaralardan dolayı böyle bir şeye kalkışmamıştık ama artık yapmam lazımdı

" Yapalım gülüşüm. Ben sana inanıyorum "

" İnanman gerek bana "

" Güvenmen gerek bana "

Gülümsedim ve kafamı göğsüne yaslayıp gözlerimi yorgunlukla kapattım.

                                         ***

Odaya süzülen ışıkla gülümseyerek gözlerimi araladım. Akbora yanımda değildi. İçerden kokular geliyordu.

Yatakta yastığı biraz daha kendime çekip sarıldım ve pencereden dışarı baktım.

Kar yağışı durmuştu ve hafif rüzgarın pencereden girerek ses çıkartması huzur veriyordu.

Dün akşam dayanamamış yapmıştık vallahi. Ay allahım utanıyorum resmen ya.

Pişman değildim ama. Ondan başkası ile geleceğim olmayacaktı ve olacaksa ha şimdi ha ilerde. Olan oldu mu oldu. Devamı yoktu.

Kapının açılması ve içeri Akboranın girmesi ile gülümsedim. Yatağa yaklaşıp oturdu ve yüzümde ki saçları geri çekti. " Günaydın güzelim " Dedi uzanıp yanağımdan öperek

" Günaydın" Dedim ve elini öptüm.

Akbora geri çekildi ve ben de yardım almadan sandalyeye oturmaya denedim.

" Gülüşüm. Yardım edey-"

" Hayır yapacağım " Dedim ve biraz zorlansam da kendimi sandalyeye bıraktım.

Güldüm birden " Yaptım " Dedim ellerimi çırpıp. Oda gülümsedi ve " Buyrun o zaman güzellik " Dedi eli ile referans yapıp. Önce banyoda elimi yüzümü yıkadım ve odaya geri döndüğümde

" Hay hay " Dedim ve sandalyemi odanın dışına sürüp mutfağa sürdüm.

Giriş yaptığımda masa da sucuklu yumurta , salata, çay ve kahvaltılıklar vardı. Boş alana kendimi sürdüm ve durdum " Eline sağlık aşkım " Dedim

Durdu anında" Ney ney? " Dedi bana doğru gelip.

Melül melül baktım " Eline sağlık "

" Yok sonra "

" Aşkım " Dedim

" Bir daha de "

" Aşkım " Dedim gülerek. Anında gülümsememden öptü derince.

Geri çekildi " Gülüşün, gülüşümdür "

" Sevgin, sevgimdir"

Masaya oturduğunda birlikte kahvaltı yapmıştık ve şimdi ise salonda koltukları geri çekmiş çalışma için alan yaratmıştık.

Sertçe yutkundum ve akboraya döndüm. Oda bana baktı ve güven verircesine gülümseyip ayaklarımı yere koydu ve kolumdan tuttu " Hadi bakalım. Gülüşüm" Dedi ve hafif bana bırakarak kaldırdı.

Dizlerim titriyordu. Gözlerim dolmaya başlamışken " Olmuyor " Dedim.

" Olacak sana güveniyorum " Dedi kulağıma. Kenarda duran gece havladı ve yanıma gelip belime iki ayağını sardı.

Kendi imkanlarıyla yardım ediyordu " Bak gece bile inanıyor hadi " Dedi ve bacağımı tuttu " At bakalım inanıyoruz "

Kendimi zorladım ve akboranın beline daha sıkı tutunup çenemi sıkarak zar zor ayağımı kaldırınca gülümsedim ve ayağımı yere kondurdum.

" Afferin " Dedi akbora

Dizlerim daha fazla tutmayınca tam düşecekken anında akbora belimden tuttu ve sandalyeye geri oturttu.

Mutluluktan gözlerimden yaşlar akarken akbora gülmeye başladı ve önümde eğildi. Gece de yanında eğildi " Benim yerimi kapıyor bir de " Dedi

Gece havlayıp başını dizlerime koydu. " Abartma akbora " Dedim ve gecenin kafasını okşadım " Kızım . Baban çok kıskanç. Bir dişi köpekten kıskandı. Farkında mısın? "

" Dişi mişi. Şuna bak" Deyip geceyi kucağına aldı ve koltuğa bırakıp geri geldi. Yere çöküp başını dizlerime koydu . Güldüm hatta kahkaha attım ve saçlarını okşadım.

Bir süre öyle dururken telefon çalması ile akbora masada sigarasının yanında duran telefonu aldı ve açtı " Ne var Batu? "

" Geri dönmeniz lazım. Bir kişi harakete geçti "

" Hangisi " Dedim

" Adil " Dedi nefes nefese " Adil solcu "

Kaşlarımı çattım. Bu isim bir yerden tanıdıktı. Düşünmeye çalıştım. Hatırlıyordum.

Anında aklıma gelen kişiyle zar zor yutkundum. Oydu. Bulmuştu. Siktir. Siktir.

" Gökçe " Dedi akbora birden bağırarak. İrkilerek ona döndüm " İyi misin gülüşüm? "

" Tanıyorum" Dedim harelerimi mavilere dikerek " Hem de çok iyi tanıyorum "

10 yıl önce

" Tuğba ne yapacağız? " . Korkudan dizleri titriyordu iki kızında. Abilerinden ayrılmayacaklardı .

İkiside merakına yenik düşüp bir adamın peşine düşmüş bir kapıdan girdiklerinde karışık bir ortamla karşılaşmışlardı.

" Bilmiyorum. Ama abiler ağzımıza tükürecek "

" Bundan hem fikiriz bence " Dedi Gökçe ve geri dönüp daha ilerlemeden koşarak ayrıldılar oradan.

" Abi" Diye bağırdı tuğba. Seslerini belki duyarlardı. İkiside abi diye bağırıyor onları arıyordu.

Sesleri duyan doruklar koşarak sokakları geçti ve koşarak iki kızın yanına geldi.

"Niye ayrılıyorusunuz yanımızdan? Ya bir şey olsaydı? Neredeydiniz? "

" Bir adamı takip ettik. Kızma ama. Böyle bir karışık bir yere girdik. Sonra kızarsınız diye çıktık "

" Onca haltı yiyin ama bu konuda kızmamızdan korktuğunuz için kaçtınız öyle mi? "

" Şey evet " Dedi tuğba

" Durun orada " Diye bağıran adama döndüklerinde Gökçeler bir adım geri gitti. Takip ettikleri adamdı.

" Sen de kimsin? "

" Ben Adil. Adil Solcu. Benim yerime girdiniz. Çıkışınız olmaz "

" Hayır " Dedi Gökçe korkusuzca

" Ne diyorsun lan sen bacaksız. Abileriniz zaten zamanında girdiler. Çıkamadılar. Şimdi siz bana yardım edeceksiniz . Abileriniz pek mutlu bu işleri yaparken "

İkside abilerine döndü " Abi "

" Kabul " Dediler " Bize birşey olmasın da. Gerisi kolay "

10 yaşında ki bir erkek bu kelimeleri kız kardeşi için kullanmıştı. Kardeşini düpe düz kendisi gibi hem uyuşturucu satan hem de dövüşen kişilerin arasına sokmuştu.

Ne Gökçe ne de Tuğba o günü unutmamış, bunları yapmak zorunda kalmışlardı. Ama kimse ikisinin zekasını bilmiyordu.

Uyuşturucunun yerine naneli şekerler koymuş, uyku ilaçları ile yarısını ezip yarısını tam koymuşlardı.

Herkes e öyle güven vermişlerdi ki bakmadan her şeyi yapıyorlardı.

Adil Solcu iki kızın hayatını onlar yedi yaşındayken bitirmişti.

Şimdiki zaman

" Nereden? "

" Her yerden " Dedim dişlerimi sıkarak " Tuğba ya ver "

Bir süre sonra Tuğbanın sesi geldi " Hatırladın di mi? "

" Unutmak ne mümkün. Hayatımızı bitiren kişi iken "

" Bu kişi de sadece ben ve Tuğba olacak " Dedim akbora ve Batulara " Kapanmamış hesabımız var. Açık kalan hesap baş ağrıtır" . Telefonu kapattım sonra.

Arkamı döndüğümde akbora bana birşey diyecekken " Birşey sorma akbora. Zamanı gelince anlatacağım. Emin ol bu gerekli. Son kişiyi kendi ellerimle bitirmeliyim " Dedim ve odaya sürdüm

" Ne zamandır görmüyorum kendilerini. Böyle bir güne nasipmiş demek ki. Bekle Adil soylu. Ecelin olacağım "

                           ****

Evet. Yeni bir bölüm daha bitti.

Yarın atacağım bölümde şok olacağınız çok fazla olay olacak ehe.

Neysem umarım bölümü beğenmişsinizdir😍🥰😘