3. Bölüm

Cidden şu an bunu yaşıyormuydum. Adam resmen sırtladı beni ya. O kadar istemiyorum dememe rağmen." Sen ne hakla beni kucağına alıyorsun be manyak adam" Dedim sinirle. Ama onun hiç umrundaymış gibi gözükmüyordu. Benim aksine sakin bir sesle" Hak hukuk mu konuşacaz şimdi" dedi kendini çok bilmiş sanan adam." Gerekirse konuşacaz. Sen şu an beni isteyim dışında götürüyorsun. Seni dava etsem yeridir." Dedim biraz korkmasını umarak. Ve o cümle döküldü ağzından" Dava et hatta savcısı da ben olurum" dedi. Hafif sırıtarak. Cidden savcı mıydı? Bir savcı insan kaçırmaz ki. Yalan söylüyor ya." Tabi canim. Geç dalganı." Dedim, kendimden emin bir şekilde."Dalga geçtiğimi mi düşünüyorsun gerçekten?" Dedi kafasını bana döndürerek. Ardından elini cebine soktu ve cüzdanını çıkardı." Al, bak" dedi. Cüzdanını bana uzattı. İlk başta alıp almamakla kararsız kalsam da aldım. Cüzdanı açtığımda fotoğrafını ve kimliğini gördüm. Kuzey, adı Kuzey'di. Fotoğrafının da yarısı gözüküyordu ama yarısında bile çok yakışıklıydı. Kimliğin yanında ise başka kartlar ve o kart vardı. Savcı olduğuna dair kanıt olan o kart. Cidden savcıydı. Bir savcı neden kız kaçırır ki. Acaba operasyonda mıyız? Umarım değilizdir.

Araba durduğunda hastaneye geldiğimizi fark ettim. Aslında ağrım geçmişti. Hastaneye gelmemize gerek yoktu. Ama bunu Kuzey'e söylesem inatla beni gene hastaneye getirdi. Hayır , anlamıyorum bu adamın benimle derdi ne ya. "Hadi in aşağıya".Dedi. Hemen sonrasında unutmuş gibi bir hareket yaptı ve beni tekrar kucakladı." Ya yeter bebek miyim lan ben. İndir beni aşağıya. Geçti ayağımın ağrısı." Dedim bıkmış bir şekilde fakat beni hastanenin girişine kadar indirmedi.

Kuzey doktorlara trafik kazası dediği için beni hemen içeri almışlardı. Sadece ayağıma bakılsın dememe rağmen heryerime baktılar. Beyin travması olmasından korktukları için de tomografi çektiler. Sonuçlar daha çıkmamıştı. Kuzey'e git desemde gitmedi. Benimle sonuçları bekliyordu." Lidya Barkın" dedi doktorlardan biri. Hemen ikimizde ayaklandık ve doktorun dediklerini dinledik.

"Ben demiştim sana birşeyim yok diye boşuna geldik buralara kadar." Dedim Kuzey'in yüzüne bakarak ama o bana bakmıyordu. Tam konuşacaktım ki telefonu çaldı." Masama bırakın ben sonra alırım. Ne var bakşa? Tamam hemen geliyorum." Dedi ve telefonu kapattığı gibi kolumdan tutarak beni arabaya bindirdi.

Bu sefer yapamayacaktı. Beni kafasına göre oradan oraya götüremez. Savcı olsa bile. O savcıysa bende geleceğin savcısıyım.

Araba ışıklarda durduğu an arabadan kaçarcasına indim. Kuzey daha ne olduğunu anlamadan uzaklaştım oradan.

Evin önüne geldiğimde birşey eksikti. ANAHTAR. Hassiktir ya çantam arabasında kaldı. Bi bu eksikti zaten. Şimdi ara bul bulabilirsen. Nerden bulacağım lan ben bu adamı. Ne numarası var ne bi adresi. Zaten numarası olsa telefonumda telefonum da o lanet arabada kaldı off! Telefonum. Tabi ya ben salak mıyım abi. Kendi telefonumu ararım olur biter. Üst komşudan telefon rica ettim. Onlarda sağolsunlar kırmadılar.

İlk aradığımda açan kimse olmadı. Bir daha aradım gene açanan olmadı. Durmadım, bir daha aradım tam telefonu kapatacaktım açtı biri telefonu açtı." Alo ben Lidya telefonun sahibiyim. Bi konum atar mısınız? Gelip alayım telefonu." Dedim heyecanla." Oooo kaçak kaçarken unuttun dimi çantanı. Şimdi gene kaldın bana." Dedi pişkin pişkin." Kuzey hadi konum at geleyim." Dedim sabırsızca ve beni sinirlendiren o cümleyi söyledi." Adım da öğrenilmiş güzel. Konuma gelince de atmıyorum. Ara bul." Dedi bu dediklerinden memnun bir şekilde. Bardağı taşıran son damla olmuştu bu." Bana bak at lan şu konumu. Ne istiyorsun benden ya. Sen bilirsin atma bende beni zorla götürdün diye seni dava ederim." Dedim birazcık bağırarak." Şu an bir Cumhuriyet savcısını tehdit ettiğinin farkında mısın acaba?" Dedi gıcık. "Gayet de farkındayım" Dedim tüm haklarımı bilerek." Dava et. Bende seni dava ederim Cumhuriyet savcısını tehdit etmen nedeniyle." Dedi beni şaşırtarak." Elinden geleni ardına koyma. Mahkeme de görüşürüz savcı." Dedim ve telefonu yüzüne kapattım.

Ciddi miydi? Kafayı mı yemiş bu adam. Hayır sen dava etsen benim dava edebilecek daha fazla sebebim var bir kere. Sen hayırdır kardeş. Telefonu komşuya geri verdikten sonra İpek' in yanına gittim.Çünkü eve giremiyordum. Görüşecez o savcı beyle, beklesin beni.

BÖLÜM SONU:)