10. Bölüm

Oy vermeyi ve yorum yapmayı unutmayın aşklarım ❤️

Okunmalar yüksek ama oy vermeniz ve yorum yapmalarınız düşük. Lütfen bana kendinizi gösterin yoksa kitabı bırakmayı düşünüyorum.

Ege’ye bir şey bile demeden Murat beni kendine çekip sitenin içine soktu. Ege durup bize bakmıştı. Ayıp olmuştu. Murat çok gerilmişti. Bileğimi sıktığının farkında bile değildi. “Murat canım yanıyor.” Bileğimi söylesem de duymuyor gibiydi. Bir anda dairemizin önünde abim belirdi ne ara içeriye geçtik anlamadım bile. Ne oluyor? Abim bileğimden tutup kaşları çatık bana baktı. Zaten bizim sevgimiz de birbirimize bu kadardı. “Abi, canım yanıyor!” Abim bileğimdeki ellerini gevşetti. “Alina biz sana ne dedik? Kimseyle konuşmak yok. Sen bir de adamla mı yattın? Murat sen neredeydin? Giderken bir ton söz vermedin mi?” Gözlerimden yaş akıyordu. Beni yanlış anlamıştı.

“A-abi yanlış anladın beni…” Tüm olayları anlatmıştım. Anlatırken hıçkırıklarımdan zor duyulmuştu ama anlamıştı. Abim daha büyük öfkeyle baktı. “Sen belayı neden kendine çekiyorsun ki Alina? Ne olduğu belli değil! Kardeşi evinize girmeyecek sende bir daha onların evine gitmeyeceksin. Duydun mu beni? Kendine yakın hissetmişmiş. Gerçekten bir gün uslu durduğun yok. Sonra neden sevilmiyorum diyorsun.” Nefes alamıyordum. Abimin sözleri beni çok etkilemişti ama durmuyordu bile. Azar sırası Murat’a geçmişti. “Ulan bir kadına sahip çıkamıyor musun? İzmir de karşıma çıkmadın mı sen? Demedin mi lan!”

Bir köşede bacaklarımı kendime çekmiş ağlıyordum. “Haklısın abi.” Muratla itişirlerken ağzımdan nefes alamadığıma dair sesler çıktı o sırada Murat beni fark etmiş olmalı ki yanıma geldi ama uzun zamandır nefes alamadığım için yaptığı tedavinin yararını göremeden kollarına bayılmıştım. En son Murat’ın bağırışlarını duymuştum. Bugünkü yaşadıklarım bana ağır gelmişti.

Gözlerimi araladığımda başımda Murat vardı. Endişeyle bana bakıyordu. Uyandığımı görünce belimden destek verip beni kaldırdı. “İyi misin Alina?” Kafamı salladım. “Biraz her şey üst üste geldi ondan. S-sana çok kızdı mı?” Murat saçlarımdan öptü. “Gitti abin. Ayrıca biz konuştuk sadece bu tehlikeli neden bilmediğin bir adamın evinde kalıyorsun? Bana neden anlatmıyorsun?” Dudaklarım büzüldü. “Buradaki güvenliği bile on bin kez sordun. İlk günden kapıda kanlar içinde bir adam buldum desem kesin taşınırdık. Ben burayı sevdim zaten küçüklüğümden beri sürekli ev değiştirmişken şimdi kendimi ait hissettiğim yerden çıkmak istemedim.”

Murat gözlerime farklı bir duyguyla baktı ama anlamadım. Her zaman duygularını iyi saklardı. “Şey Murat söz bak bir daha gitmem. Abim yoksa beni yurt dışına mı götürecekmiş?” Murat kafasını iki yana salladı. “Hayır ama bu tehlike çözülene kadar yanımda karım olarak kalacaksın. Herkes seni ve beni evli bilecek. Hastanede de öyle olacak. Abinle uzun uzun konuştuk. Abin kendini açtığı için onu belirlemişler ama senin de ortaya çıkmanı bekliyorlar harekete geçmek için. Soyadını değiştireceğiz. Ege de ne benim ne de abinin hoşuna gitti. Bu yüzden uzak duracaksın. Şimdi bugün gidip nikah için elbise alalım. Bana da damatlık alalım. Kendi aramızda nikah kıyacağız.” Gözlerimi kocaman açtım. Ben Murat’la mı evlenecektim? A-ailem bile olmadan mı? Hem Murat’ın da hayatını karartacaktım. Abim peki çok mu tehlikedeydi?

“Olmaz Murat. Hem senin hayatını mahvetmiş olurum. Buraya yeni başlangıçlar için geldik benim hayatımın etkilerini sen omuzlarına yükle diye değil. A-abimin hayatı tehlike demi şimdi? Onunla k-konuşabilir miyim?”

Murat gözlerimin doluluğuna dayanamadı. “Tamam arayacağım.” Kafamı salladım. Telefonundan aradığında ilk çalışta açtı.

– Bir şey mi oldu Murat?

– Abi benim. S-sen tehlikede misin?

– Ben kendimi hallederim Alina önemli olan senin saçma işlerle uğraşmaman. Başkalarıyla iletişim yok. Bu iş artık burnumuzun ucunda kendini koruyacaksın. Murat’la bir nikah kıyacaksınız. Ben onu uyardım gerçek karı - kocalık olmayacak. Duyarsam her şeyi siktir eder seni yanıma alırım.

– Abi onun da hayatını karartmak istemiyorum.

Murat kaşları çatık bana bakıyordu. “Benim hayatımı karartmak mı? Alina sen ne diyorsun güzelim? Kafanı mı çarptın sen? Biz birbirimizin her derdinde beraberiz. Bunu düşünme.”

Dudaklarım büzüldü kafamı salladım. Mecbur kabul edecektim.

– Peki abi.

Yalnız başıma nikah kıyacaktım. Halbuki en büyük hayalim o gün annemin bile mutlu olup yanımda olmasıydı. Sesim ne kadar kırgın çıksa da abimin bunu anlayabilmesi o kadar zordu benim kırgınlıklarımı hep geriye atmıştı.

– Tamam o zaman bugün akşam ilk uçakla yanımıza gelin. İzmir’deyim. Düğün şeklinde evleneceksin. İstediğin düğün ne zaman hazır olur öyle evleneceksin.

Ne? Bunu abim mi söylemişti? Murat’a şaşkınca baktım. Murat bıyık altından güldü. Ne karıştırmış bu adam? Abimle biraz daha konuştuktan sonra kapattım.

“Murat, abim bunu düşünecek insan değil?”

Murat sadece omuz silkti. “Hadi hazırlan güzelim çıkacağız az sonra. Başın dönüyorsa ben de hazırlayabilirim bavulları.” Kafamı iki yana salladım. “Ben hazırlanırım şimdi. Saat kaç gibi çıkacağız?”

“Yedi de çıkacağız.”

Kafamı salladım. Koltuktan kalkıp odadan çıkarken Murat’ın mırıldanmıştı ama pek duyamamıştım.

Oy vermeyi ve yorum yapmayı unutmayın aşklarım ❤️

Fatihle Murat'ın atışmasını nasıl buldunuz?

Murat'ı ve Alina'yı nasıl buldunuz?