29 Bölüm Düğün

“Mücadele etmiş ama yarım kalan aşklar için …”

Sevdaydı benim adım sevdim ve sevmeyi denedim ama sevgim yetersiz geldi ne kadar sevmeye çalıştım veya sevdim bilmiyorum … sevginin tanımı ortadaydı … Ben savdayı yaşadım ama olmadı sevgi neymiş bilmiyormuşum . Bir düşün aslan seni annen ve baban bile sevmemiş seni sevmemişler sen isteyerek bu dünyaya gelmedin sen sahneler içinde bu dünyaya geldin bunu unutuyorsun aslan unutma senin bir adımı sevmesi nasıl bekledin şaşırmadım fakat seviyordum onda da beni sevdiğine inanmıştım annemin babamın beni sevdiğine inanmamıştım fakat onu sevdiğine inanmıştım fakat şu an gözümün önünde evleniyordu şu an bana iyi gelecek tek şey onun evlendiğini görmeye gittim çünkü bundan önce söz vermiştik birbirimize ne olursa olsun birbirimizi sevecektik ve en iyi zamanda yanımızda olacaktık ben onun en iyi zamanda yanında olmuştum yani en mutlu gününde arkadaş bile değildik farkındaydım . Sevdiğim adamla olduğum durum beni yordu fakat elimden de bir şey gelmiyordu onun düğününe izlemek için iyice bir yere oturmuştum artık o saçma sapan konuşmalar bitmişti onun hala bana açıklamalarını dinliyordum bazen fakat artık o kadın yüzü zannetmiyordum çünkü cidden bu kadını seviyor gibi görünüyordu kadın çok güzeldi demek ki benim veremedigim bir şey vermiş ki o kadın mı seçti biz nişanlı iken seçtik o kadını yani ben aldatıldım beni aldattı kadın onun düğüne gittim ya hani böyle düşününce biraz insanın canı acıyor ama sözümü tutmam gerekiyordu onun gibi Sözünü tutmazlık yapmazdım ben evlenmeyecektim evlenseydim aklımda biri vardı o da beni bıraktı gitti ben neden hala aşk için kendimi atayım ki adadığım da pişman olmuştum tek başıma toparladım kendimi ve kardeşime bakabileceğimmi düşünmüştüm zaten hala ailem diyeceğim insanlarla muhatap oluyordum yani hala onlarla uğraşıyordum muhatap oldum dediysem de

” Benim istediğim tek şey Mutlu aile tablosunda yer almakta pek alabildim mi alamadım alamayacağım da…”

sevdanın içinde olduğumu sandın fakat ben karabata içindeymişim sevgi sandım Şinasi sen sevgi olmadığını anladım peki ben neredeydim neyin içindeydim bilmiyordum kara sevdanın içinde olduğumu sandım bir çukurun içindeymişim o çukurdan kurtulmak kolay oldu mu diye sorarsınız asla olmadı belki kurtuldum onu bile bilmiyordum ilk zamanlar tek yaptığım şey ağlamaktan kimseye beni sevmediğimi kabullenemedim ilk başlarda ben de insanım iyi insan duygularım olacağını düşünüyor fakat ben duygusu olmayı tercih ediyorum. Bundan sonra ne yaparsam yapayım aynısını olacağım ve bir daha değişmeyeceğime karar verdim bir daha herkese mesafeli yaklaşmanı en doğru karar olduğunu fark ettim çok çabalamıştı ona. İnanmıştım çünkü . Şehit babasının yanına bana evlenme teklif etmişti eminim o kıza bu kadar şey yapmadı o kızın da hala seçtiğini bilmiyordum bilmek istemiyordum annesi ilk zamanlar bana mahcup hissediyordu ve biliyordum annem sayılırdı ne olursa olsun bir asla bırakmayacağıini hep söylüyordu hala da söylüyor ve düğünde yanıma gelip neden geldiğimi kibarca sormuştu yani herkes böyle düşünecekte Eski Nişanlısının düğünde ne işi var diye ? Haklılardı ben de olsam böyle düşünüyordum nişanlısını ayıp ettiğimi düşündüm fakat ben sözümü tutacaktım ayıpmayıp dinleyemezdim şu ana kadar çok dinledim bir daha da dinleyemezdim çok şiddet gördüm çok dayak yedim her ne varsa O beni kurtarmıştı yani öyle anlamış olabilirdim babasının yanında bana evlenme teklif etti ve şehit babasının yanında ben kandım ya da kalmak zorunda kaldım bilmiyordum sevgi görmeyen biri sevgi sandım haklıydı belki sevgi görseydim onun yaptığı şeyleri sevgi sanmazdım yarım kalmış bir aşk hikayesi olmazdı …

kendimi anlatmaktan bıkmıştım belki de bıkmam için artık bir zamanı vardı… Zaman her şeyin ilacıydı cidden öyle miydi ya söylenene göre öyleydi bilimsel araştırmalar, Bilimsel yöntemler aklınıza ne gelirse kanıtlanmıştır… Düşmemiştim düşmem de fakat onu biriyle görmek canımı yakıyor muydu yalan Söylemeyeceğim yakıyordu… Bizim hayallerimizi onlar gerçekleştirecekti …

sevmiştim . Fakat ben pişman olan taraf oldum geride kalanlara kolay gelsin … kısacası ben kaybeden clup oldum :)

“ Yarım kaldık evet biliyorum ama hiç beyninin içinde şu sözler dönüyor mu ? Ruh eşin nerde ? Diye benimd dönüyor biz yarım kalmış olabiliriz ama Ruhlarımız hâlâ beraberBiz bitmiş olabiliriz ama umutlarımız bitmedi bizi vazgeçmiş olabiliriz ama ama kalbimiz hayla atıyor “

” Sen benim aşkım değil sevdamdın hemde kara sevdam … Ben kara sevdayı karanlıkla karıştırmışım hemde çok fena …”

içimdeki hisler bunlardı ben bunları düşünürken gelin ve damat sahneye geliyordu . Melli beni dürtü . “ iyi misin ? “ buruk bir gülümsemeyle ona baktım … “ İyim “ baba da oluyordu … bizim hayallimiz onlar yaşayacaktı …

” Hayaler bile toz bulutundan farkı yoktu …”

Dans ediyorlardı fakat onla göz göze gelmiştik . Canım acıyordu … ilk defa bu kadar canım bu kadar fazla açıyordu … Kahretsin aşk acısı buymuş demek … Çok can acıtıyor aşk nedir bilmiyorum ama aşk acısı biliyordum . Nefes alamadığımı hissettim bir an gittmiştim nefes almak için …dışarıya çıktığımda arkamdan bir ayak sesleri geldiğini fark etmiştim hemen arkami döndüğümde karşımda vardı birbirimize çok yakındık ben hemen uzaklaşmıştım . Çünkü karşımdaki adam evlenecekti birazdan .” Sen ne yapıyorsun burada “ bir ofladı ve mavi gözlerine baktim uzun süre sonra o mavilik tanıdık geliyordu …

” iyi görmedim seni “ ona neydi . “ istersem ben ölürüm bu seni ilgilendirmeyeli baya oluyor ve sen baba olacaksın . Bana sadık olmadın ama bare artık yeni ailene sadık ol “ senden çok birsey istemiyorum ha bide aklıma gelmişken benden uzak ol . Susmuştu . Beklemediğim birsey dedi …

” İsteyerek evlenmiyorum …”

Ne

yanlış duydum demi ?
İsteyerek evlenmiyorum mu dedi o ?