34 Ölüm var kalan var sen hangi taraftasın ?

Günlüğüme bu kelimeleri yazdıktan sonra . Artık Alaya geçmeme zamanı geldini düşündüm o an . Gittim ve Albay birden deniz tim diye bağırdı . Nolduuu anlamak zordu . Fakat anlamaya çalıştım . O an nolmuş olabilirdi ? Aklıma kötü birsey getiremek istemiyordum . Bir anda asker oldumu hatırlamıştım . Asker olduma pişman mıydım ? Değildim olmazdım da Zorlu zamanlardan geçmiştim . Bu zor zamanları gitmesi için ellimden geleni yapardım . Ya da çocukluk travmalarım . Herşey dönüp dolanıp küçüklük travmalarıma gidiyordu . Ya da aklıma geliyordu . O anları unutmak için elimden geleni yapardım . Fakat olmuyordu . Nereye baksam o anılar geliyordu aklıma o anlar sildim fakat izi kaldı herşeyin ne kadar silmiş sansak da o anılar aslında bizlerledir . Her zaman bizimle kalacaklar .

açı ama gerçekler ..

Bazen olgunlaşmamız için bu gerçeklerle yüzleşmek gerekir . Ben yüzleşemedim . Yüzleşmek isterdim . Ama yüzleşemedim bu gerçeklerle . Ama belki bir gün bu gerçeklerle yüzleşeceğim . Ve o gün kimse benim kadar kimsenin canını yakamaz . Yakamıcak . Ve isteyerek kimsenin canını yakmıcam küçük Aslan konuşacak …

…

Alayda sorun var mı diye dolaşıyordum . Çünkü olaysız bir günümüz olmazdı . Peki bundan rahatsız mıydım? Değildim . Hiç bir zaman da olmazdım. Buralara kendim geldim . Em düşükten ,yükseğe doğru . Kimse kolay ,kolay yapamazdı bunu . Ama ben başardım. Ben bir umutum . Tanıdığım herkes öyle derdi . Evet adım aslan . Ama ben adımı tam taşıyordum . Yaşadığım şeylerle ve güçlü durmamla . Düşünüyorum da bunu herkes kaldırabilir mi acaba ? Ben bunun cevabını çok iyi biliyorum . Hayır kimse Aslan Aykurtun kaldırdığı şeyleri kaldıramazdı . Peki nasıl mı kaldırıyorum ? Yıkılıyorum . Ama kimseye belli etmiyorum . Eğer belli edersem oyunu ben kaybederim . Onlar kazanırdı. Ama ben kimseye belli etmiyorum . Timime bile . Kardeşime bile :)

Edebilirdim . Ve bu sefer direk kaybederdim . Ve ben kaybetsem bile çabalayarak kaybetmek istiyorum . Eğer çabalarım ve toparlanamam . Ben eski Aslan olamam , ne kadar istesem de şuan olur muyum bilmiyorum ama sanmıyorum . O mutluğumu getirecek tek kişi var . O da başkasına ait . Ait olarak da kalacak . Belki başkasına ait olmasaydı . Onu seçmeseydi . Bizim sevdamız güzel olurdu . Ama ne zaman kara sevdanın sonu güzel bitmişti . Bunun cevabı da bende :)

HİÇBİR ZAMAN

OLMICAK

CÜNKÜ

KARA SEVDA

SONU

MUTLU

BİTMEZ

:)

Birlikte olalım çok istedim . Ama sen istemedin ben ne kadar istesem de olmaz ;)

mutlu biter belki . Ama ben hiç görmedim .

…

”Deniz tim heralar yine orta çıkmış . Planlarını öğreneceğiz . Aramızdan biri ajan gidecek “ Yüzbaşının yüzü hemen değişti . “Bu çok tehlikeli bir plan komutanım “ Albay kaşlarını kaldırdı . Benden önce senin söz hakkın mı var ?
Yüzbaşı susmuştu . “Bende öyle düşünmüştüm .” Bu kişi kim olacağını konuşacağız . Ve o toplantı da şaka istemiyorum . Ben şehit istemiyorum çünkü . Şehitlerimizin intikamlarını almak istiyor musunuz asker ? Diye bağırdı . Bütün timle beraber . Almak istiyoruz komutanım ! O zaman bütün deniz tim toplantı odasına ! Odaya gitmiştik . Ve korku da az çok vardı .

ölen mi olacaktı . Burda belli olacaktı .

Şehitlerin kanının intikamlarını almak hepimizin hayali . Şehitlerimiz bize güvenerek şehit oluyor . Bizim gibi askerlerin canlarının imtikamını alacağını biliyolar . Ve eğer yardım etmezsek . Olmazdı olmamalıydı .

BİZ MUSTAFA KEMAL PAŞA ATATÜRKÜN ASKERLEYİZ . ÖLENE SENK KANIMIZ İNTİKAM DİYE BAĞIYOR . Evlerde ağlayan şehit anaları , dul kadınları , tek büyüyen yetim çocukları çok şey borçluyuz . Ve o borçu ölene denk ödeceğime yemin ederim . Hep ödedim . Hep ödeyeceğim …