29. BÖLÜM: YENİDEN

Merhaba arkadaşlar
Bu bölümden başlayacağım

"İnsan insanı ya tamamlayamadı ya da anlayamadı."

La Edri

2 Ay sonra:

Bazı gerçekler var, bu gerçekler insanı yıkar bazen ise mutlu eder.

Kimilerine göre yalan gerçekten daha iyiydi.

Peki benim yalanım kendimi kandırmaktan başka ne yaptı? Hiç.

Önümdeki bilgisayardan GPS'e girdim ve konumunu izlemeye başladım.

Uzun zamandır onu görmüyordum. Artık yanında birkaç koruma ve hep yanında tuttuğu bir adam vardı.
Bu adam Vedat'ın yerini çok çabuk yerini tutmuş gibiydi.

Gözlerimi kısıp ekranı büyüttüm. Arabası dikkatimi çekince bakmaya devam ettim. Korumalı bir araç seçmişti. Neden bunu yapıyordu?

"Ne yapıyorsun bakalım?" Elinde bulunan kahve kupasından bir yudum aldı Lila.

Ona bakmadan ekranı kapatmaya çalıştım ama onun kısık gülüşü duyunca kaçınılmaz olanı göğüslemem gerektiğini anlamıştım.

"Onu izlememen gerektiğini bilmiyor musun? Başkan yasakladı diye biliyorum."

"Yasaklar, çiğnemek için vardır." Dediğimde güldü.

"Bizden biri değil, başkanın sana verdiği numaralardan birisi ve bu onun suçlu olduğunu gösterir. Bunu biliyorsun." Dediğinde nefesimi verdim. Tekerlekli sandalyeden ona doğru döndüm.

"Ama bulamıyorum, adamın evinde bulduğum belgelerin hepsi sahte çıkması, aslında onun evine geldiğimi bildiği için koymuştu, değil mi?" Başını aşağı yukarı salladı.

"Zekiyse artık adam anlamış."

"Sikeyim zekiliğini, hayır yani o zaman neden önceden beni bulmamış ama evine geleceğime emindi?" Dediğimde gözlerini kıstı.

"Bilmeden bir açık bırakmış olmalısın." Düşündüm bunu ancak nasıl bir açık vermiş olmalıyım ki beni evinde görünce şaşırmadı.

"Belki de. Ama bu onun suçlu olmadığını göstermez. Evde belki üç gün kalmış olsam da Vedat ile gizli gizli konuşması ve önemli olanları evde değilde dışarda konuşmaları beni şüphe etmişti. Ayrıca kim sahte belge koyar ki? Bir suçlu. Aynen o suçlu."

"Suçu ne?"

"Bilmiyorum. Başkan boşuna onun numarasını vermemiş,o biliyor mu acaba?"

"Sanmam. Başkan bunları bilse yani suçluların ne yaptığını bilse seni görevlendirmezdi."

"Ben başkomiserim." Dediğimde alayla baktı.

"Ben de Lila. Muhteşem Beşli'nin bir parçası."

"Gör bak ben de gireceğim o takıma."

"Üzgünüm Hayal ama başkanın senin konumunu değiştirmeyecek ancak bir üstü olabilirsin."

Hep bundan nefret etmiştim. Teşkilata girdiğimde daha çaylaktım ama yazılımdan iyi anladığım için beni istihbarat bölüme atmıştı. Ve o günden beri bu işi yapmamı sağladılar. Aslında saha işleri bana göre değildi ama ilk defa ifşalarını attığım numaralardan birisi olan Umut Demirkan için sahaya geri dönmüştüm. Kısa bir etkiydi ve zaten başarısız olmuştum.

"Hey,demek buradasınız. Biz de sizi arıyorduk." Gri ve ak yan yana gelmiş bize bakıyordu.

Gri,uzun boylu, dünyada eşi görülmemiş bir göz rengine sahipti. Küçükken geçirdiği kazadan sonra gözlerinin rengini kaybetmişti ve şimdi puslu bir gri gibiydi.

Ak ise albino olduğundan dolayı göz rengi hariç tüm vücut rengi beyaz rengindeydi. O da uzun boyluydu ancak Gri kadar değil.

"Ne için arıyordunuz ki?" Diye sordu Lila. Esmer bir tene sahipti. Eğer bir tenin ülkesi olsaydı o kesinlikle Hindistan olurdu. Güzel bir kızdı. Gözlerinde ismi gibi lila lens vardı.

"Bence bu kadar teşkilatta oturmak yeter,gidelim biraz oturalım başka yerde. Hem biz acıktık. Siz acıkmadınız mı?" Diye sordu Ak.

"Acıktın mı?" Lila bana sormuştu. Güldüm.

"Hadi gidelim o zaman."

"Siz gidin ben Al ve Kara'ya haber vereyim." Dedi Lila.

Gri söze girdi.
"Onlar baş başa yemek yiyeceklerini söyledi." Bu Lila'nın durmasına neden oldu. Kısa bir an Griye baktı ardından gözlerini kaçırıp önde yürüdü.

Biz onun arkasından bakarken,"Dışarda olacağım hadi çabuk gelin." Bu beni şaşırttı.

"Ne,ne oldu?"

"Kara'ya aşık. Yani ondan hoşlanıyor." Dedi Ak.

"Ve?"

"Ve Kara da Al'a."

Aşk üçgeni.

"Ne kötü ama," diye homurdandı Gri ve o da bir hışımla çıkıp gitti.

"Onun neyi var?" Diye sordum. Gözlerim Ak'a çevirdim.

"O da Lila'ya aşık."

"Al da Gri'ye aşık de,tam olsun." Diye güldüm.

O ifadesinde ciddi olduğunu gördüm. Gülmeyi kestim.

"Hadi canım Al da Gri'ye mi aşık?" Diye sordum. Birlikte çıkışa doğru yürüyorduk.

"Benden duymuş olma ama evet."

"Bu durumda bir kare oluştu desene."

"Ne karesi?"

"Aşk karesi."

Güldü.

Çıkışa vardığımızda onlar yani Gri ve Lila uzaktaydı.
Lila yere ayakkabısını sürtüyor, dalgın gibiydi. Ve Gri de ona bakıyordu.

"Gidelim o zaman." Ak konuştuğunda bize döndüler.

Hep birlikte Gri'nin arabasıyla bir mekana gidip keyiflice bir vakit geçirdik. Daha sonra beni eve bırakıp gittiler.

Son