31. BÖLÜM: Yeni Plan

Merhaba arkadaşlar
İyi okumalar:)

Kural:
Hayat adil değildir. Alışın

Mesaj ondandı. Bana nasıl ulaştı ya da nasıl bilebildi bilmiyorum ama şuan şaşkındım.

Telefona birkaç dakika baktıktan sonra derin bir nefes verdim ardından odadan çıkıp başkanın olduğu odaya doğru yürüdüm. Bugün buradaydı.

Kapıyı çalıp içeriye girdiğimde telefonla konuşuyordu. Hemen arkasında bulunan büyük tahtada suçluların resimleri vardı ve en başta bulunan resim yine ona aitti. Ne yapmış olmalı ki suçlu bulunuyordu.

Başkan işaret parmağını kaldırıp bir dakika deyip telefonuna döndü. Arkasına dönerken kısık bir sesle konuşmaya devam etti. Ben o sırada kapıyı kapatıp panoya doğru yürüdüm. Çoğu kişinin üzeri karalıydı. Bu da devlete teslim edilmiş olduğunu gösteriyordu. Umut Demirkan yakışıklı yüzüyle bir fotoğrafı hemen en önde yer alırken kendimi ona bakmaktan alamadım.

Ne suçu vardı ya da neden başkan onu istiyor bilmiyorum ama onu yakalamamız gerekiyordu. Ama önce ne suç işlediğini de öğrenmek lazımdı.
Belgeler değiştirmişti.

"Ne oldu Hayal,ne için gelmiştin?" Diye sordu Başkan konuşması biter bitmez. Ona doğru döndüm.

"Bir mesaj var."

"Ne mesajı?"

"Ondan. Umut Demirkan'dan gelmiş bir mesaj var ve tekrar görüşecekmişsiz gibi bir anlamda konuştu." Dediğimde telefonu çıkarıp mesajı ona gösterdim.

Telefonu alıp baktı.

"Bu adam seni unutmamış."

"Ne?"

"Adam,seninle uğraşmak istiyor."

"Neden?"

"Anlaşılan birkaç gün etki bile adamı eline geçirdin."

"Bana o iki üç gün boyunca iyi davranmadı aksine suçlamayla baktı gözlerime."

"İyi işte bu bile akılda kalıcı. Onunla tekrardan iletişime geç."

"Benim bir yere çalıştığımı düşünüyor. O gün de demiştim. Son gün bana kime çalışıyorsun gibi bir konuşma yapmıştı. Sizce buna rağmen ne gibi derdi olabilir benimle?"

"Yüzünü gören sayılı insanlardan birisi. Yani istesek de o adamdan kurtulamayız. En iyisi bir plan yapmalıyız."

"Ne planı?"

"Adama nerede çalıştığını söyleyeceksin."

"Ne? Bu teşkilatı tehlikeye sokar."

"Hayır, hayır. Sana sahte çalışacak bir yer bulacağız. Aklıma bir fikir geldi bile."

"Nedir?"

"Umut Demirkan'ın annesinin evine gireceksin."

"Ne?"

"İsmi Jale, kocası ölmüş. Bir üvey kızı var."

Başımı salladım.

"Pekâlâ başkanım sizden haber bekliyorum. Ne zaman isterseniz beni bu göreve çağırabilirsiniz."

"Biliyorum kızım,biliyorum." Gülümsedi. Başımı sallayıp çıktım.

Ardından ceketimi alarak teşkilattan ayrılıp polis merkezine gittim.

Görev beni beklerdi.

Bazı polis arkadaşlarım benim tekrar göreve dönmemle sevinmişti. Uzun bir süre teşkilat nedeniyle gizli bir araştırma yapılıyordu ve bu yüzden mesleğimden uzak kalmama neden olmuştu.

Ama şimdi tekrardan sahalara döndük ve bu benim için harika olacaktı.
Tabi biri hariç.
Umut Demirkan.

Sonraki günler aramızdaki ilişki ne olur bilmiyorum ama o tekrar bana mesaj atana kadar çok iyi hazırlanacaktım.

-son-