Giriş

​​​​​Yazardan...

Odada adeta bir kaos havası vardı. Henüz yirmi beşinde olan genç adamın derin aldığı nefesler,odada tek duyulan sesti. Geniş cübbesi ile sağ sol yaparak gidiyordu odada.

Bu ilk defa yaşanan bir şey değildi. En azından geçen seneye ,babasının ve kardeşinin katilini bulana kadar. Aslında şimdiki yaşadığı stres o zamanki stresinin yanında henüz hiç bir şeydi.

En azından şimdi katilin yüzünü biliyordu.

Tek yapması gereken adamı öldürmekti.

Bütün plan buydu, taki adamın dosyası önüne gelene kadar. Adamın yaşlı ve hasta olması herşeyi mahvediyordu. Onu öldürmek ona ödül olurdu. Zaten kendi dokunmasa adam bir kaç aya kendi ölürdü. Peki ne yapmalıydı Barın?

Barın sağ sol yaparak yürürken ofisin kapısı açıldı. Gelen Sehran,Barın'ın en yakını dostum dediği adam,sağ kolu,her şeyi. Sehran elindeki dosyalarla ofisteki masaya oturdu. Elinde ki kahve bardağını da kenara bırakarak dosyaları açtı. "Abi istediğin dosya hazır" bu cümle Barın'ın birazda olsa sakinleşmesini sağlamıştı.

Serhan biraz dosyaları inceledi. Barın'a eksik dosya veremezdi. Gerçi buraya getirmeden önce binkere kontrol etmişti ama Barın bu konuda çok titiz olduğu için son bir kez kontrol etmekte fayda vardı. "Ailesinden kimse yokmu?" Diye sordu Barın. Artık dayanmak falan istemiyordu. Yeterince sabretmişti,daha fazla edemezdi. "Abi iki kızı bir oğlu var, karısını kaybetmiş, Kardeşleri de var ama ondan daha yaşlı" Dosya bitince diğer sayfaya geçmek için sayfayı çevirdi genç adam.

"Oğlu onu terk edip yurt dışına kaçmış, bir kızı'da onu terk edip gitmiş. En küçük kızı ise kendisi ile yaşıyor" Bundan sonra ne okuyacağı Barın'a kalmıştı. Bu yüzden karşısında duran adamdan cevap bekledi Serhan. Bakalım Barın kimi hedef alacaktı?

"Kızı, kızı kaç yaşında?" Kafası ile hafifce Serhan'a baktı. Evet intikam istiyordu ama, onlar gibi Küçücük bir kıza zarar verecek kadar zalim değildi Barın. "23 abi"

Bu Barın'a yetmişti. Şimdi tek yapması gereken kızı öldürüp, cesedini babasının önüne atmaktı. Adımlarını Sehran'a doğru yönlendirdi. Sehrann'sa Barın'a yakın olduğu halde ondan korkmuştu. Düşmanı ne yapsın diye düşündü genç adam. Barın sert adımları ile masaya yürüdü ve hedef yaptığı kızın dosyasını aldı,içinden kızın fotosunu tek hamlede çıkardı. Kahveleri ile baktı fotoya. Fotoğrafın sahibi karşısında olsa korkarmıydı bu bakışlardan? Korkardı.

"Düşmanımız hakkında bilgi ver bakalım Serhan" dedi fotodan gözünü almadan.

Genç kızın kızıla yakın kahve saçları,beyaz teni, simetrik yüzü ve kahve iri gözleri adamı sadece dahada sinir ediyordu. Niye mi? Çünkü iç sesi ona hep "Benim kardeşim de büyüseydi, oda böyle olacaktı,hatta belki daha güzel olacaktı" diye söyleniyordu aklında.

"Neva...Neva Ecer Işık, ismi bu" Serhan söze girmeden Barın kesti sözünü " o ışığı söndüreceğim!" Serhan hafif korksada devam etti. "Babası ile Ankara'da yaşıyor, okulu bitirmiş staj yapıyor. Yazılım mühendisliği bölümünü bitirmiş, Babası Yaşar bey Askermiş" Barın yine kesti sözünü"Askerliği batsın " Serhan Barın'a iyi olmadığı teşhisini koyarak dosyaya geri döndü." Kız 4 yıl tekvondaya gitmiş abi, Babasının zoru ile"

Sehran bu bilgiye gerçekten şaşırmıştı ama Barın sadece kızın fotosuna bakıyordu. Tek kaşı havada Barın'ı inceledi Serhan. Barın'ın sağ eli kızarmıştı elini sıkmaktan. Sonra o eli ile kızın fotosunu sıktı adam. Sıktığı kadar sıkıp yere fırlattı. Artık burada durup sinir krizi geçirmeyecekti. "Başka?" Diye kükredi,bu öfke normal bir öfke değildi. "Abi kızın bizim dışımızda da bir çok düşmanı var" Barın pis bir sırıtış attı. "Minik kuşa bak sen, avcısı çokmuş.. başka?" Sehran abisine yandan bakıp devam etti. " Kızın onlardan haberi var hatta çoğu ile uğraşmış,ama daha bizden haberi yok" Serhan susunca Barın derin düşüncelere daldı. Demek onlardan haberi varken kendinden haberi yoktu? Bu nasıl olabilirdi? Ya o adamlar aptaldı yada kız zekiydi.

Çalan kapı ikilinin odak noktasının aynı yere yönlendirmişti. Gelen Aydan'dı, Barın'ın sevdiği, nişanlısı, hayatı gelmişti. Sehran'a döndü genç adam. Tek bir bakışı ile anlamıştı Sehran yanlız kalmak istediklerini. Dosyaları alıp çıktı Sehran,tabi yengesine selam vererek.

Aydan'ı görmek birazda olsa sakinleştirdi Barın'ı. Siyah yırtmaçlı hafif dizinin üstünde elbisesi ile yürüdü Aydan Barın'a. Dibine gelip ellerini omzuna doladı. " Iyi misin?" Bu naif ses adam'a huzur vermişti. Gözlerini kapatıp sarıldı kadına. "Şimdi,evet" dedi,sakinleşmişti.

"Seni seviyorum" diye daha çok sarıldı kadın.

Barın ise Ayda'nın kafasını göğüsüne koymuş,yerde duran fotoğrafa bakmaktaydı.

Gözleri bir an olsun ayrılmadı fotoğraftan.

Alev saçan gözleri adeta kilitli kalmıştı.

"Düğün ne zaman bebeğim" Ayda'nın sorusu,ile kulağını sevdiğine verdi. "Iki gün sonra" dedi Barın. Farkında olmadan mutlu etmişti Aydan'ı. Nasıl olsa,uzun zamandır bugünü bekledi kadın. Ama Barın intikam yüzünden düşünememişti düğünü.

Şimdi telafi edecekti.