16.

***

İlk defa bu kadar çok bölüm yazıyorum. Ve kötü haber mandalina yokkk. Krizzzz. Hayatımın kalanını elma kemirerek geçirecem. Ama ben elma sevmiyom ki. Geçem anlattığım kavga baya büyüdü. Okulun tamamı işin içinde artık. Ve kavgayı yapan ben mandalina arıyor. En sonunda Marco dan dilenicem herhalde. Neyse umarım bölümü begenirsiniz. Çünkü mandalina yok. Sizi mandalina kadar çok seviyorum. SEVİLİYORSUNUZZZZZZZZZZ.

***

Akşam olmuştu. Ben ablama daha olanlardan bahsetmemiştim. Elime telefonu alıp yazmaya başladım.

Siz: İyi misin? İlaçlarını aldın mı? Acıktın mı? Yemeğin varmı? Ben getireyim mi?

Boksör sevgilim 🤍: Sakin. Sakin.

Siz: Sen soruma cevap ver

Boksör sevgilim 🤍:İyiyim.

Siz: Aç mısın ? yemek getireyim mi ?

Boksör sevgilim 🤍: Çok açım. Hiç yemek yok.

Siz:Tamam konum at ben getireyim

Boksör sevgilim 🤍: Çok iyi olur

Siz: Tamam konum at

Boksör sevgilim 🤍: Konum

Mutfağa girip çorba hazırlamaya başladım. Pişince hemen aşağı inip taksiye bindim. İlk defa onun evine gidecektim. Taksinden inip tek katlı şık evini kapısını çaldım. Kapı açıldı. Bütün endamıyla karşımdaydı. Sarıldı. Sarıldım. İçeri girdim. Bir erkeğe göre temizdi. Mutfağa girip çorbayı tezgahın üzerine bıraktım. Kafamı çevirir çevirmez içi yemek dolu tencereyi gördüm. Kafamı Kapıya yaslanmış Salihe çevirdim. Kaşlarımı çattım.

"Hani yemek yoktu."

"Midem senin yemeğinden istedi neh yapayım"

"Vahvah ne üzüldüm bilemezsin"

Çorbayı ısıtıp kaseye kattım. Salihle içeri girdik. Çorbaýı masanın üzerine koydum. Tam o sırada bir havlama sesi geldi. Bacağıma bir şey dokundu. Bağırıp arkama dömdüğümde. Küçük sevimli bir köpek gördüm. Eğilip kafasını okşadım. Kucağıma alıp koltuğa oturdum. Masaya baktığımda Salih çorbayı afiyetle içiyordu.

"Hayvansın" dedim kızarak.

Bana baktı.

"Benmi, Köpek mi?"

"Aptalsın"

"Teveccühünüz efenim"

"Adı ne? "

"Benim mi"

"Salih! Lütfen düzgün cevap ver"

"Köpek"

"Köpeğin adı köpek mi"

"Evet"

"Çok yaratıcı maşşallah "

"Öyledir"

Köpeğe baktım. Cidden çok sevimliydi. Salih çoktan çorbayı bitirmiş biz bakıyordu.

"Buldum"

"Ne"

"Çikolata"

"Çikolata?"

Köpek kucağımdan indi. Salihin kucağına gitti. Salih tam sevecekken tepesine çıktı. Salih kaşlarını çattı "lan" dedi. Kahkaha attım.

"Senden çikolata değil odun olur lan"

Güldüm.

"Tamam. Senin adın Odun olsun"

Köpek Salihin tepesinden indi ve evde dolaşmaya başladı. Salih köpeğe ters bir şekilde baktı.

"Uzun zamandır benimlesin ben böyle ilgi görmedim"

Kıkırdadım. Salih hemen yanıma oturdu. "Şimdi konumuza dönelim"diye başladım.

"Çorba nasıl olmuş?"

"Senin kadar güzel"

"Tabiii. Ben yaptım"

Dedim havalanarak. Acaba babam yemeklerimi sever miydi? Babam Salihi sever miydi? Derin biriç çektim.

"Bir şey mi oldu?"

"Yok. Aklıma babam geldi bir anda"

Sessizlik oldu.

"Rüya"

"Efendim"

"Senden bir şey isteye bilirmiyim"

"Evet"

Kafamı ona çevirip ne diyeceğini bekledim.

**Salih tarafından anlatım***

Ölmek istiyordum. Bunu görmek yerine ölmek istiyordum. Rüyanın belindeki morluklar ve yaralar. Nasıl kıymıştı ona? Yaralar çok derindi. Morluklar belini sarmıştı.

Daha kötüsü olacağından korktum. Nasıl bunlara dayanmıştı? Nasıl susmuştu? İlk gün dediği gibi 'Babam döverken eline dolanıyor diye saçları kesti' demişti. Şimdi onu daha iyi anlıyordu. Şimdi cümleler yerine oturuyordu. Dikkatlice belinden kavrayıp sarıldım.

Sıkıca sarıldım. Sanki sarılsam yaraları geçecekmiş gibi sarıldım. Bana sarıldı. Daha sıkı kavradım onu. Ayaklarının yere değmediğinden emindim. Yaralarına dikkatlice dokundum. İçim kıyıldı. Bin bir parçaya bölündüm.

Bıraktım. Elimden tuttu. Bütün acılarına rağmen benimleydi. Teklifimi hiç düşünmeden kabul etti. Fazla iyiydi. Bu dünyaya göre fazla iyiydi. Fakar bir o kadar güçlüydü. Kaybetmezdi.

Hızlıca onu alıp koltuğa oturdum. Küçük bir çığlık attı. Güldü. Gülüşü bin ömüre bedeldi. Anlından öptüm. Kucağına kafamı koydum. Saçlarımı okşadı. Sevdi beni. Bende onu sevdim.

***

Helloooo. Biraz geç oldu ama neyse. Mandalina olmıyınca böyle ilham bekledim. Neyse yorum ve oy hatırlatması. Seviliyorsunuzzzzzzzz.