17.

***

Heloooo. En sonunda gittim mandalinayı kendim aldım. Başarı. Bence bana ödül vermeliler ama neyse. Affediyorum. Bu bölüm nasıl olacak bilmiyorum. Annem yeter demesine rağmen burdayım. Okuldan bahsedemiyorum felaket. Bir yandan kanıt izliyorum. Kimse fark etmiyo. Hahahahah yaşasın kötülük. Film lerdeki gibi dedim. Acaba Hadesmi olsam? Galiba fazla deliyim. Neyse (Tekrar) Seviliyoooooooorrrsunuzzzzzzzss.

yorum ve oy hatırlatması.

***

Eve gelmiştim. Ablama olanları yarın anlatmayı düşünüyordum. Tekrar yataktaydım. Başım ağrımıyordu. Yatağın içine kafamı gömüp gözlerimi kapattım. Usulca uyudum

O anı gördüm. Annem yoktu. Babam vuruyordu. Küçük bedenim kendini duvara doğru itiyordu. Ağlamıyordum. Biliyordum ağlarsam daha çok vuracaktı. Sessizce durdum. Tokat attı.

Yere savruldu küçük bedenim. Eliyle beni havaya kaldırdı. Bu sefer yere sert bir şekilde fırlattı. Gücüne karşılık veremiyordum. Yaklaştı. Kaçmaya çalıştım. Tuttu.

Bacaklarıma vurmaya başladı. Sert ve hızlıydı. Korumaya çalıştım kendimi. Beceremedim. Onu gördüm. Annemi . Babam kalktı gitti. Annem ayağıyla beni bir pislikmiş gibi ittirdi. Gözlerimden küçük bir yaş süzüldü.

İkiside odadan çıktı. Karanlık odayı sokak lambası aydınlatıyordu. Göz yaşlarımı sildim. Odanın köşesine kendimi sürükledim. Orada uyudum. Gözlerim kapanır kapanmaz tekrar açıldı. Başka bir gündü. Babam bu sefer elindeki kemerle vuruyordu.

Kendimi korumak için içime yumuldum. Bu sefer sırtıma vurdu. Her vuruşunda kendimi deha sıktım. "Bir daha yaramazlık yapmıyacaksın" dedi korkulu ses.

Nefesimi tuttum. Bırakmadım. Sıktım kendimi. Diledim. Ölmeyi diledim. Gözlerimi kapattım. Tekrar açtım. Bambaşka bir gündü.

Sert tokatıyla savruldum. Ağlamıyordum. Alışmıştım. Gözlerim kapandı açıldı. Benzer bir tokat başka bir zaman. Ard arda devam ettim. Nefesim hızlandı.

Bu sefer gerçekten gözlerimi açtım. Yataktaydım. Ter basmıştım. Rüyadı. Sadece benim gibi bir rüya. Yataktan kalktım. Basım ağrıdı, başım döndü, kalbim ağrıdı, göğüs kafesim daraldı.

Çok kötü oldum. Alışamıyordum. Dayaklara alıştığım gibi alışamıyordum. Düştüm. Ağlamadım. Ağlayamadım. Boğazım daki yumruyu yutkundum.

Ayağı kalktım. Yürüdüm. Duşa girdim. Beni düzeltecek tek şey oydu. Soğuk su beni azda olsa ayılttı. Uyumadım. Kaçıncı kahvemi yudumladığımı bilmiyorum.

Okula gittim. Salihte gelmişti. Bu bütün ağrımı unutturmuştu. Umut Salihin yanına koştu.

"Oha yaşıyorsun. Şükür. Şu kız seni öldü zannedip depresyona girdi lan. Sen nasıl adamsın"dedi.

Ezgi masadaki kalemliği Umutun kafasına attı. "Asıl sen nasıl adamsın. Date e 5 dk geç kalmak ne demek hatsiz" dedi.

Umut yalvarır gözlerle "Çiçeğim valla kardeşim bırakmadı. Sülük gini yapıştı"

"Peki. Bu seferlik böyle olsun." dedi Ezgi.

Ezel Kaanla konuşuyordu. Konuşmak yerine flört denilebilirdi.