1. Bölüm

( Rica etsem başlama tarihinizi yazarmısınız ...)5

( İyi okumalar : )

Yıl 12 temmuz günlerden pazar sabah ilk defe her zaman kalktığım saatten erken kalmıştım ama umursamadım hemen banyoya gidip elimi yüzümü yıkadım tekrar odaya ilerledim dolaptan altıma mavi bir cin pantolon üstümde geniş beyaz bir kısa kol giyip saçımida At kuyruğu yaptım.

Hızlıça aşaya inmem lazımdı çünkü ilk defa bugün anem ile babama sürpriz kahvaltı hazılayaçaktım

heyçanla mutfağa girdim dolaptan biber ve domatesleri çıkarıp biberleri doğrayıp tavaya koydum

biberler kızarırken domatesleri doğramaya başladım domatesleri doğramam bittiğinde biberler kızarmıştı domatesleri de tavaya koyup biraz su ekledim ve kapağını kapatım

başka ne yapsam diye düşünürken aklıma annemin patates kızartması sevdiği geldi hemen patatesleri alıp soydum doğrayıp kızartmak için tavaya koydum

bir yandan hızlı olmalıydım çünkü annem le babam asker oldukların dan hep erken kalkarlardı biraz koşu sonra spor yaparlardı

Bazen kahvaltı yapar bazende spor bile yapamadan karargah giderlerdi Bir gittiklerinde bazen 1 gün bazen 3 gün bazen 1 hafta gelemezlerdi . Alışmıştım bazen bendemi asker olsam diye düşünürdüm ama sonra vazgeçerdim korkardım ama ölmekten değil vatanıma layık bir asker olamamaktan korkardım çünkü ben hem çok dağınık hemde üşengeç biriyimdir . Odam hep dağınık olurdu.

Bazen sırf o merdivenleri inmeyi üşendiğimden yemek yemezdim aç kalırdım o yüzden asker olursam sırtımda 30 kilo bir çantayla elimde 5 kilo silahla nasıl dağ dağ gezerdim yapamam diye düşündüğüm için vazgeçerdim "Benden asker olmaz !! " derdim .

O yüzden doktor olmayı planlıyordum kendi doktor olarak hayal ediyiyordum canlar kurtarıyorum ama hiç biri asker olmuşum vatanıma hizmet etmişim ailemi gururlandırmışım düşüncesi gibi heyçanlandırmıyordu .Neyse patatesler kızarırken salatalıkları doğradım.

Kılesik kahvaltı malzemelerini çıkarıp masayı hazırlamaya başladım.

Masayı hazırladıktan sonra menemen ve patatesleri alıp masaya koydum ve masayı sürmeye başladım . Birşeyler eksikti ama ne diye düşünürken çay ve babam için suçuklu yumurta yapmadığım aklıma geldi

"Hadi sucuklu yumurtayı geçtim çayı nasıl unutursun Azra "diyerek söylenip kendime kızıyorum. Neyseki erken fark etmiştim de 10 dakikada herşey hazır oldu.

Yoksa babamın dilinden kurtulamazdım. Eserime bakıp gururlandım. " anandamı aşçı kız bu ne mükemmel sofra diyerek kendimi övdükten sonra merdivenlere yöneldim içimde bir korku bir his vardı babamla annem ne zaman göreve gitse böyle hissederdim onlara bişey oluçak diye korkardım "ama sonuşta bugün evdeler "diyip kendimi rahatlatıp umursamadım ve ilerlemeye devam ettim

odalarının kapısına varınca durdum kapıyı çaldım ses gelmeyince bidaha çaldım yine kimseden ses çıkmayınca kapıyı açtım

kapıyı açmamla burnuma yoğun bir kan kokusu geldi yoğun çok kan kokusu sonra gözlerim yatakta kanlar içinde yatan annemi ve babamı gördüm. Anlarından ve karınlarından defalarca sıkılmış bedenlerini gördüm

Oracıkta dizlerimin üzerine düştüm gözlerimi onların cansız kanlar içinde kalmış bedenlerindeydi

Ne ağlaya biliyordum ne bağıra biliyordum şoka girmiştim sadece onların cansız bedenine bakıyordum .

"Baba ,anne hadi kalkın size kahvaltı hazırladım "dedim hayla cansız badenlerindeydi gözlerim

"Hadi ama siz askersiniz bu kadar uyulurmu hadi kalkın " yine ses yok

" Hadi ama kalkın buz gibi oldu herşey baba anne hadi " diye bağırdım.

"Ne olur uyanın şaka yaptık diyin ne olur kalkın baba ne olur " yine ses yok . " Bakın size en sevdiğiniz şeyleri yaptım .kalksanıza yaa !! " ve yine ses yok

Artık herşeyin farkındaydım onlar ölmüştü o kanlar onlarındı şaka yapmıyorlardı . Gözlerim doldu bu gerçeğe inanmak istemedim ama ölmüşlerdi ağlamaya başladım hıçkıra hıçkıra ağlamaya başladım orda ne kadar ağladım bilmiyorum bir telefon sesiyle kendime geldim etrafıma bakındım göz yaşlarımı sildim

Telefon betim değildi ben yanıma almamıştım. Gözüm odada gezinirken komedinin üstünde babamın telefonunun çaldığını gördüm. Yavaşça ayağa kalkıp komidine doğru ilerledim telefonu elime aldım arayana baktım.

" Devrem " yazıyordu hem çocukluk hemde asker arkadaşı açmaya hiç takatim yoktu daha yaşadıklarımın şokundaydım açmadım zaten telefonda kapanmıştı ama tekrar çaldı açtım ve kulağıma götürdüm ama cevap vermedim sanki konuşmayı bilmiyordum konuşursam sanki adını bilmediğim bir dil konuşacaktım

Yavuz amca ; Alo devrem neredesin evdeysen Aslı ve azrayı alıp hemen evden çıkın teröristler sizin eve baskın yapacaklarmış alo devrem çevep ver lan alo yusuffffff !!! diye bağırdı. Duyduklarımın şokuna girmistim demek babamla anne mi onlar öldürmüştü

Yavuz amca ; "lan Yusuf cevap ver bir şeymi oldu Yusuf geliyorum oraya kardeşim evdemisin . Alo yusuffffff lan korkutma adamı cevap ver . "Yavuz amcamın seyille kendime geldim kendimi toparlayıp çevap verdim

" Alo Yavuz amca benn ben Azra amca annem babamm kan amca çok kan var çok kötü amca çok kötü kokuyor."

Yavuz amca ;" Azra sakin ol kızım neredesiniz ne kanı ne kokusu kızım annen le babana bişeymi oldu." dedi.

"Amca evdeyiz annem babam kan amca çok kan var uyanmıyorlar amca niye çevap vermiyorlar bana amca çok korkuyorum amca onlar öldümü onlar ölmemiştir demi amca beni bırakmazlar dimi ben onlarsız yaşayamam amca "dedim

yine ağlamaya başladım telefon elimden kayıp düştü.

sonrasını hatırlamıyorum .

......

**************

İlk kurgum sizlerle

İyi okumalar

Sevgilerle