18. Bölüm (Seni seviyorum)

Yeni bölümden herkese selam.

Bakalım bizleri neler bekliyor.

Yorumlarınızı ve oylarınızı bekliyorum.

Keyifli okumalar.

***

ŞİYAR BEDİHİ

Kapıya yaşlanmış bir şekilde Avzeme bakıyordum. O kadar heyecanlıydı ki yerinde duramıyordu. Onu böyle mutlu görmek beni öyle iyi hissetmiyordu ki. Bana ilaç gibi geliyordu onun bu halleri.

"Hayde baldız o sınavı kazan ve gel" dedi Ferzan abi. "Tamam enişte" dedi. Heyecanı sesine yansıyordu. "Sana güveniyorum" dedi Dilçem yenge Avzeme sarılarak.

"Hayde Avzem geç kalmayalım" dedim. Ablasından ayrılıp bana baktı ve kafası ile beni onayladı. "Durun durun" dedi annem koşar adım yanımıza gelerek. Elindeki suyu Avzeme uzattı. "Okunmuş su bunu al yanına. İhtiyacın yok onca çalışman ile kazanacaksın biliyorum ama kolaylık olur" dedi annem.

Avzem suyu annemden alıp ona sarıldı. "Çok teşekkür ederim" dedi. Gözleri neden dolmuştu ki şimdi. "Hayde geç kalmadan gidin. Başarılar güzel gelinim" dedi babam. Avzem gülümseyerek "teşekkür ederim" dedikten sonra yanıma geldi.

Kapıya yaşlanmayi bırakıp yürümeye başladım. Arabada yol boyunca ikimiz de hiç konuşmamıştık. Okula geldiğimizde dünkü kadar çok kalabalıktı.

"Avzem sakin ol dünden daha da çok heyecanlısın" dedim. Yerinde duramıyordu. "Çünkü bugünkü daha önemli ve ben korkuyorum" dedi. "Korkmanı gerektirecek hiç bir şey yok ki. Kazanacağından adım kadar eminim hatunum" dedim.

"Gerçekten mi?" Diye sorunca kafam ile onu onayaldim. "Hayde gitti" dedim. Gözlerimin içine bakıyordu. Kolundan tutup çektim ve sarıldım. O da bana sarıldıktan sonra geriye çekildi. "Senin için bu sınavı kazanacağım kocacım" dedi ve koşarak gitti.

Ah o son söylediği kelimenin benden bıraktığı etkiyi bir bilseydi..

AVZEM BEDİHİ

Sorularımın hepsini bitirdikten sonra kontrol ettim. Sonunda emin olunca optiği ve denemeyi hocaya verdip okuldan çıktım. Birkaç adım atmıştım ki bana bakan Şiyar ile göz göze geldim.

Koşar adım yanına gidip ona sarıldım. Ona sarılmayı seviyordum. "Sınavım çok güzel geçti" dedim geriye çekilerek. "Ben sana dedim boşuna korkuyorsun hatunum" dedi. Şiyarın bana hatunum demesini seviyordum.

"Evet dedin" dedim gülümseyerek. "Hayde gidelim" dedi önden yürüyerek. Dün o yürürken benim elimi tutmuştu. Bende bir cesaret ile onun elini tutum. Anında dönüp bir bana bir elimize şaşkın şaşkın baktı. Utanç ile gülümsedim.

"Dışarıda yemek yiyelim mi hatunum" diyince kafam ile onu onayaldim. "Uzak değilse yürüye bilir miyiz?" Dedim. Hava çok güzeldi. "Olur" diyince yönünü değiştirdi.

Biz yürürken gördüğüm yüz ile gülümsemem soldu. "Ne oldu hatunum" diye sorunca omuz silktim "hiç" dedim. Benim baktığım yöne bakınca içimi korku sardı.

Şiyar ağzının içinde bir şeyler söyledi. Korku ile tuttuğum elini daha fazla sıktım. "Korkma bir şey yapmayacağım" dedikten sonra beni kendine çekip kolunun altına alıdı. O an serhatın yüzü kırmızı mor karışımı bir sey oldu.

Serhatın bu hali hoşuma gitmişti. Geçen gün bana söylediği laflar karşısında bu görüntü az bile kalmıştı. "Şiyar" dedim dönüp bana baktı. Bir anlık cesaret ile yanağını öptüm. Ama anında pişman oldum. Keşke bunu Serhata inat olsun diye yapmasaydım çünkü Şiyar bunu hak etmiyordu.

"Sokağın ortasında beni delirtmeye mi çalışıyorsun kızım" dedi Şiyar. Utançtan kıpkırmızı olduğuma emindim. "Özür dilerim" dedim hemen bakışlarımı kaçırarak. "Dilem bu konuyu evde tekrar konuşalım" dedi.

O an varlığını unuttuğum bir çift göz hissettim üzerimde. Hala bize bakan Serhat bizi öldürecekler gibi bakıyordu. Onu umursamadan yürümeye devam ettim.

Biz biraz ileriye gittikten sonra Şiyar elimi bıraktı. Bir elime bir Şiyara baktım. O bana bakmıyordu. Önden yürümeye başladı. Bende el mecbur onu takip etmeye başladım.

Biraz daha yürüdüler sonra restoran içine girdi. Bende peşinden gittim. Masalardan birine oturunca bende oturdum. Şiyarın yüzü somurtuyordu. Sanırım bana çok kızmıştı. Yaptığım çok büyük bir hataydı.

Garson gelince yemek sipariş ettik. Kısa bir sürede yemeklerimiz geldi. Bu süreçte Şiyar yüzüme hiç bakmamıştı. "Şiyar ben gercek-" diyecek oldum ki lafımı böldü. "Evde konuşacağız dedim Avzem" dedi el mebur sustum.

İkimiz de önümüzdeki yemeklerle oynayıp durduk. Yaptığım şey çocukluktu aptallıktı. Bunu yapmamalıydım ozellikle de Şiyara karşı.

"Kalkalım" dedi Şiyar ayağa kalkarak. Bende arkasından kalktım. Hesabı ödeyip çıktı. Bende peşinden gittim. Arabaya yürüyene kadar ikimiz de tek kelime etmedik. Bu sesizlik arabada da devam etti.

Konağa geldiğimizde herkes yemek salonundaydı. Bizi görünce sınavımın nasıl geçtiğine dair sorular sordular. Kısa bir şekilde iyi geçtiğini söyledim. "Hayde oğlum gelin sofraya" dedi Şiyarın dedesi.

"Biz yedik dede. İzninle odaya çıkacağız" dedi Şiyar. Dedenin kafasi ile bizi onaylamasıyla Şiyar önden ben arkasından odaya çıktık. Şiyar dirkt banyoya gidince bende gidip giyinme odasında üzerimi değiştirdim.

Ben çıktıktan hemen sonra Şiyar çıktı. "Şiyar" dedim yanına doğru adımlayarak. "Gelme Avzem git uyu" dedi. Yüzüme bakmıyordu. "Ben özür dilerim" dedim.

"Dileme Avzem dileme. Sinirliyim kalbini kırmak istemiyorum git uyu" dedi. Onun dediğinin aksine gidip yanında durdum. "Yaptığım hataydı biliyorum" dedim ama lafımı tamamlayamadım.

"Hata mı?" Dedi gülerek. "Sen sırf o ama inat olsun diye- neden Avzem çok merek ediyorum neden o adamı kıskandırmaya çalıştın" dedi. Çok sinirliydi bağırmamak için kendini zor tutuyordu.

"Yaptığım çocukça ve saçmaydı biliyorum ama. O gün onun bana söyledikleri yüzünden. Biliyorum bunun hiç bir açıklaması olamaz ben çok özür" yine lafımı tamamlayamadım.

"Dileme Avzem dileme" dedi sinir ile saçlarını karıştırdı. "Ben bir an gerçek sandım" diye bağırdı. "Aptal gibi inandım ben. Duygularımla oyandın sen" dedi. Sinirden ne dediğini bilmiyordu.

"Şiyar" dedim kolunu tutarak. Kolunu çekti. "Uyu Avzem kalbini kırmak istemiyorum" dedi. Kapıya doğru yürümeye başladı. "Nereye" diye sordum.

"Bunu kim olarak soruyorsun. Sahte eşim olarak mı?" Dedi. Canı açıldığı için canımı yakmak istiyordu galiba. En azından babam gibi vurmuyordu..

"Haklısın" dedim. Ne diye bilirdim ki başka. Aramızda hiç bir şey yoktu. O sadece benim hayatımı kurtarmak için hayatını feda etmişti. Ama ben buna rağmen aptalca şeyler yapıyordum.

Kapının kapanmasına ile kendimi yatağa bıraktım. Göz yaşlarım bir bir akarken kapı tekrardan açıldı. "Avzem ne oldu" dedi ablam. Gidip ona sarıldım. "Abla" dedim.

"Avzem ne oldu Şiyar nereye gitti" diye sordu Ferzan abi. "Ferzan abi, Diyar abi lütfen peşinden gidin çok sinirli" dedim. Onlar kapıdan çıkıp giderken Payiz abla kapıyı kapatı.

"Ne oldu Avzem anlat" dedi ablam. Başımı öne eğdim. Böyle bir şey ysptigim için kendinden utanıyordum. "Gel otur şuraya sakinleş anlat" dedi Payiz abla. Birlikte odadaki koltuklara oturduk.

Onlan her şeyi tek tek anlatım. "Ah be Avzem ne diye böyle bir şey yaptın" dedi ablam. Başımı öne eğdim. Söyleyecek hiç bir şeyim yoktu. "Abla bana duygularımla oyandın sen dedi. Ben bunu nasıl yapmış olabilirim" dedim.

"Anlamıyorsun değil mi?" Diyen Payiz ablaya sorarcasina baktım. "Şiyarin sana olan aşk dolu bakışlarını" dedi. Öyle bir şey yoktu. Şiyar herkes nasıl bakıyorsa bana da öyle bakıyordu. "Siz yanlış anlamışsınız" dedim.

"Yanlış anlayan tek kişi sensin Avzem" dedi ablam. Tam bir şey söyleyecektim ki ablamın telfonu çaldı. Açıp konuştuktan sonra bana döndü. "Şiyar parktaymış. Biz gidiyoruz sen uyu o da gelir" diyip odadan çıktılar.

Yerimden kalkmadan saatlerce oturdum..

ŞİYAR BEDİHİ

Kaç saat daha parkta, bankın üzerinde tek başıma oturdum bilmiyorum. Yerimden kalkıp ağır ağır adımlarla konağa gittim. Yaklaşık yarım saat sonra konağa yetişmiştim. Anahtarla kapıyı açıp sesiz sesiz yukarıya çıktım.

Kapıyı açıp içeriye girdim. Yatağa baktığımda Avzem yoktu. Odaya göz gezdirdigimde Avzem koltukta oturur pozisyonda uyuya kalmıştı. Salak Şiyar kim bilir kız kaç saatir bu halde senin yüzünden.

Gidip onu uyandırmamaya çalışarak kucağıma aldım. "Ah be hatunun sana olan aşkımı bilsen sana neden bu kadar kızdığımı anlarsın" dedim duymayacağını bile bile.

Yatağa nazik bir şekilde indirdim. "Şiyar" dedi uyku arasında. "Efendim" dedim. "Sen misin" diye sordu. Gözü kapalıydı ama konuşuyordu. "Benim hatunum" dedim.

Ben geriye çekileceken elimi tutu "gitme" dedi. "Ben seninle ne yapacağım baş belam kızamıyordum da" dedim ama yine duymadı. O uyumaya devam ederken elimi yavaşca çekip giyinme odasına gidip üzerimi değiştidim.

Tekrar odaya gelip yatağa uzandım. Avzemin belinden tutup yavaşça kendime çekip sarıldım. "Seni seviyorum" dedim. Duyacağınız bilsem karısından bunu rahatça söyleyemezdim. Avzem kafasını göğsüne gömdü bende saçlarına..

***

Bölüm biraz kısa oldu.

Bölüm hakkında düşüncelerinizi alayım.

Satır arası yorumlarınızı ve

oylarınızı bekliyorum.

Takipte Kalın.

Tiktok; nurrunuzq

Instagram; nurrunuuz

Yeni bölümde görüşmek üzere.