YARALI ASLAN

Hasreti içime çektim
Hasret beni içine çekti
Ne kabuk bağlayabildi,
Ne de kapandı bu yara.
Kanadım durdum boyuna
Gardiyanlar geçti kapımdan
Her an düşlerime bir zincir vurdular
Ecdadıma değmemiş ve yaşanmamış bir hüzne yaslandım.
Yani yaralı bir aslandım.
Altı yönümü sırtlanlar kuşattılar.
Uzandım,
En koyusunu yalnızlıkların.
Çareler bile çaresizdi avuçlarımda.
Sonbaharlar düşerken saçlarıma
Hayır! Hayır!
Sanma ki yalvardım
Düşerken bile
Yaralı bile aslandım.






Düşene el uzatan,
Düştüğünde el bulurmuş.
Ruhuna yakışmayan hüzün,
Gözlerinde sel olurmuş.
Yalnızlığı bekleyen mahkum
Bir damla gibi düşer denize
Zaman da ecza sürmeyince
Yakışır mı hiç aslan esarete kafese
Aslanın ağzında bir volkan
Uçurum kenarında nefes nefese
Son Bir adım, biraz cesaret
Bedrin aslanları gibi, biter Bir gün bu esaret.
Hayır! Sanmaki yalvardım
Düşerken bile,
Yaralı bir aslandım.





Bir yetim hüznüyle yürüdüm sahilde
Gün ortasına inmek üzereydi ilkindi
İçimi küme küme gri bulutlar sardı
Görsen, martıcıklar dalgalara, tutunuyordu.
Islatan yağmur yarım dı, ben yarım.
Sol yanım kanıyordu habire.
Sensiz her şey yarım.
Nerede? Götürdüğün öteki yarım.
Resmimiz silindi gitti hatıralardan
Bugün yine kır kahvesinde sabahladım.
Simidi ikiye böldüm,
Yarısını sana bıraktım.
İçimde ağlıyordu,
O an öksüz bıraktığın yanım.
Susmadı, susturamadım.
Sensiz her şey yarım.
Kalktım ve öfkeyle,
Roma'yı yakan neron gibi, o an bütün dünyayı yakmak istedim.
İntihar eden Hitler gibi çaresizce,
Senden kalan her şeyi asmak, istedim.
Bir anda, gözlerin durdu karşımda.
Yapamadım, yakamadım.
Sensiz olmuyordu anladım.
Hayır hayır!
Sanma ki yalvardım yakardım,
Düşerken bile,
Yaralı bir aslandım...