Kazançlar ve Kayıplar

Yeri'yi bayıltıp arabaya aldık. Gözlerini elleri bağlı bir şekilde sandalyeye otururken açtı. Sayısız kez kusmuştu. En sonunda ayılmıştı.

"Siz kimsiniz?"

Uzun süre cevap alamamıştı tabiki. Kafasındaki torbayı çıkarınca gözleri fal taşı gibi açılmıştı.

"Burda soruları biz sorarız ve eğer cevap alamazsak bu senin zararına olacaktır."

Nefes alışverişi düzensiz olmaya başladı. Saniyeler içinde ter damlaları belirlenmeye başladı. En son ise sertçe yutkuntu.

"Ne istiyorsun?"

"Banka hesabını bizim için açman ve herşeyi vermen."

"Orası çocuklarımın geleceği için."

"Kocanın gerçek yüzünü görmek ister misin?"

"Ne saçmalıyorsunuz siz? Yalan olmadığı ne malum?"

Elimdeki dosyayı alıp önüne koydum. Birkaç kâğıtta alıp hepsini gösterdim. Bunlar resmi belgelerdi. Kamera görüntülerinden kesitler, alışveriş görüntüleri, imzalı belgeler, yazışmalar ve daha fazlası.

"Bu imkansız."

"İmkansız diye bir şey yoktur Bayan Kim. Sadece kötü ihtimali istemediğimiz için olma olasılığını düşünmeyiz. Bunu da imkansız deriz. Karşınızda olmam imkansızdı ama görün ki şuan karşınızdayız."

"Bundan sonra bana zarar vermeyeceğiniz ne malum?"

"Eğer dediklerimi yaparsan çocukların bir annesi kalır."

Dediğim şeyi anlamış ve korkmuş olacaktı ki bizimle anlaşmayı yapmayı kabul etti. Sekreterini arayıp ona bilgi verdi ki kimse birşeyler anlamasın.

"Evet acil çıkmam gerekti midemi bozmuşum galiba. Yarın banka ile görüşme ayarlayabilir misin?"

En son tamam diyip telefonu kapattı. İşimiz bitince evin yakınlarına bırakıp geri döndük.

Sabah bu iş bitecekti. Daha sonra adamımı almak ile uğraşacaktım.

Sabah Yeri'nin araması ile banka yakınlarına gittik. Han tekrar Peter kimliği ile yanına gitti.

Yakasındaki kamera ve mikrofon ile herşeyi görüyorduk. Yeri belgeyi imzalayıp beklemeye başladılar. Çalışanlar ellerinde çantalar ile geri geldi. Sonra çantalar ile bankadan çıktılar.

"Hepsi bu kadar daha fazla birşey yok."

Hepsini açıp baktım. Bir paketi alıp ona gösterdim.

"Artık onca belgeye rağmen inanmıyorsan al sana kanıt."

Daha sonra para çantasını alıp ona geri verdim. İhtiyaçı yoktu ama çocukları için vermiştim. İşte ne kadar kötü olsamda benimde kırmızı çizgilerim vardı.

"Görüşmemek üzere ne ben sizi gördüm ne ben duydum. Kimseye en ufak birşey söylemeyeceğim merak etmeyin."

"İyi günler Bayan Kim. İşbirliğiniz için teşekkürler."

Jeongin'i arayıp bilgi verip evimize geçtik.

Ortadaki büyük masaya herşeyi koyduk. Kim'in tüm kirli işlerinden kalan herşeyi.

"Yarısını Jeongin'e gönderin. Panoyu da toparlayın."

Lee bankadaki sıfırlanmadan birşeyler elbette şüphelenecekti ama ben çoktan istediğimi almıştım. Sıradaki şey onları gözlemleyip hamlerine göre stratejimi kurmak olacaktı.

•

Minho'dan

Biz çıkacakken Seungmin odaya geldi.

"İçeri sızmışlar."

Bunu duyunca Zoe'nin sesli kahkahası odaya yayıldı. Bu kısa sürmüştü ki yaralarının ağrıdığına işaret olarak acı bir inleme çıkardı.

"Ne zaman? Nasıl? Birşey biliyorsan eğer konuşman senin için iyi olur Hennig."

"Benden laf arayacağınıza gidin başka şeylerle uğraşın daha kolay olur."

Odadan çıkıp bunu iddia eden doktor ile görülmeye gittim. Kendimi tanıtıp diğer görevlilere ne söylediyse aynısını bana da söylemesini istedim.

"Ben girmeden önce bir erkek odadan çıktı ama ben o saatte kimseyi görevlendirmedim. Ayrıca kimlikteki hemşir şuanda istirahat ediyor. Kendisi Kore'de bile değil."

Teşekkür edip kamera odasına ekibimin yanına gittim. Kameralardan herşey gözüküyordu. Bir kişi elinde tepsi ile giriyordu. Çok geçmeden odadan çıkıyordu. Çıkış kameralarında ise bir araca bindiği gözüküyor.

"Lanet olsun Felix lanet olsun."

Burnumuzun dibine kadar girmişti. Ruhumuz bile duymamıştı.

"Odaya sadece seçili kişiler girebilecek Seungmin hemen kapıdakilere söyle. Bir saate bilgi vereceğim."

Üst yöneticiler ile kısa bir telefon görüşmesi sonrası görevli kişileri de verip güvenliği arttırdım. Asıl vatandaşlığı ABD gözüktüğü için ülke yöneticiler ile iletişime geçip suçluyu teslim edecektik. Böylece Chan'ın ulaşması zor olacaktı.

Önce merkeze sonra Yeri'nin evine geçecektim. Öylede yaptım. Merkezdeki bakılacak dosyalara bakıp imzaladım. ABD iletişim için üst amirlere bilgi verip eve geçtim.

Kimliğimi kapıdaki görevliye gösterip içeriye geçtim. İçerde sadece çocuklar vardı.

"Merhaba anneniz gelmedi mi çocuklar."

"Hayır efendim daha gelmedi."

"Ne zaman gitti peki?"

"Sabah iş görüşmesi için gitti."

"Tamam çocuklar geldiğimi söylersiniz."

Yanındaki güvenlik polisini arayıp ondan detaylı bilgi aldım. Kuruluş yılı için küçük bir organizasyon yapacaklarını öğrendim. Bende kendi evime geçip duşa girdim.

Duşta bile aklım rahat durmuyordu. Uyuyordum Chan, kalkıyordum Chan. Duştan çıkıp sert bir Chartreuse Elixir Vegetal Likör açtım.

Bardağı bitirip diğerini dolduracakken telefonum çaldı. Seungmin arıyordu.

"Minho Yeri eve gelmemiş. Korumasıda içerde bulamamış kameralara baktık ama iyi şeyler yok."

"Nerdesin sen yanına geliyorum."

Üstüme düzgün birşey giyip tipimi düzeltip şirketin önüne gittim.

"Kimse birşey görmemiş. Adam bugün Kore'ye gelen bir iş adamıymış."

Bugün olanlardan sonra bu bile içime bir kurt düşürdü.

"Dua edelim ki öyle olsun Seung."

Yol kameralarına baktık ama yine mükemmel bir şekilde kayıplara karışmaya başarmışlardı.

"Bu adamın evi yok mu yada oteli?"

"Kayıtlarda bu tür bir bilgi yok sadece iç için olan kayıtlar var."

"Minho evden aradılar Yeri evdeymiş."

Burada ki işleri bitirip Yeri'nin evine geçecektik. Önce magazin ile uğraşıp ekiplerin işini bitirmesini bekledik. Buradaki herkesin kimliğini sorgulayıp organizasyona son verdik.

"İyi akşamlar bayan Kim, vaktiniz var mı?"

"Evet evet buyrun."

"Şirketten çıkışınızda bir araca biniyorsunuz. Nereye gittiniz tam olarak?"

"Alkol fazla gelmişti çok az hatırlıyorum olanları bir eve gittik ama adresini bilmiyorum."

"Yanınızdaki adamın süpheli davranışları var mıydı?"

"Sanırım yoktu. Alkollüydüm zaten söyledim. Olsada fark etmedim."

"Pekala Bayan Kim iyi akşamlar."

Evden dışarı çıkıp bahçeye geçtik. Yanımda Felix vardı. "İstediğim cevapları alamadım Lix. Birşeyler oturmuyor ama ne."

"Bence sana öyle geliyor. Alkollüydü kameralarda belli zaten."

"Öyle ama işte içimde bir his var."

"Yorgunluktur bence gidip günü kapatalım." Haklıydı belki uyumak iyi gelirdi. Yarın için iyi adımlar atmamızı da sağlardı.

Sabah ilk iş yurtdışından gelecek adamları ayarlamak oldu. Doktor ne zaman izin verirse o zaman Amerika'ya tesliim edecektik. Doktordan raporları almak için hastaneye geçtim.

"Merhaba Hennig'in son durumu ne acaba?"

"Yaraları hızlı iyileşiyor son kontroller ile 2 güne taburcu olabilir." Teşekkür edip son kez odaya girdim.

"Merhaba Hennig. İyi haberlerim var 2 güne gidiyorsun."

"Öyle mi olacakmış Lee."

"Evet. Bildiğin şeyleri şimdi söylesen iyi olur. Başka şansın olmayacaktır."

"İstediğini yap umrumda değil." Ters cevaplarından sonra daha fazla durmayıp odadan çıktım. Seungmin'i arayıp son kez bu konuyu konuştuk.

"Yeri bankasını boşaltmış. Sence bir terslik var mı? Dün bir bugün iki."

"Merkeze alın kadını geliyorum bende."

Bu işte bir terslik vardı bunu biliyordum. Felix ile merkeze geçtik. Kısa bir sorgu olacaktı ama önemli olacaktı.

"Evet bayan bize söylemeniz gereken birşeyler olabilir mi?"

"Hayır neden burada olduğumu sorabilir miyim?"

"Banka hesabınızı boşaltmışsınız. Dün ortadan kaybolmanız ile acaba birşeyler mi oldu acaba diye düşünmemek elde değil."

"Hayır hiçbir şey olmadı bankadaki parayı çektim o kadar."

"Müvekkilim size herşeyi açıkladı ortada bir suç olmadığına göre bizi burda tutmak için elinizde bir şey yok. Bayan Kim gidelim."

Öylece kalkıp gitmelerini izledim. Bir şeyler olmuştu ama ne olduğunu çözememiştik. Eğer bu işte Chan varsa yine güzel susturmuştu.

•

Chan'dan

Yeri ağzını sıkı tutmuştu. Lee'nin kafasındaki soru işaretleri giderek artıyordu. Tamda istediğim gibi.

"İnebilirsin Şahin, av iyi iş çıkardı."

Aralık 2024