12. Bölüm

İçerisi çok karanlık görünüyordu. Girmekle girmemek arasında kalmıştım. Ya girsem ve kapı arkamdan kapanırsa? Bende bir daha çıkamazsam? Ya da bilmemem gereken bir şey varsa ve öğrenirsem ne olucaktı? Acaba ailemle mi ilgili veya başka biriyle? Peki öğrenirsem onlara karşı ya bakış açım değişirse ne olucak? Bu gizli yerin odamda ne işi olduğunu ve ne zamandır hangi amaçla buraya yapıldığını bilmiyorum. İçeride ne olduğunu merak ediyorum fakat bir yandan da korkuyorum. Zaten doğduğumdan beri karanlıktan korkarım üstüne bir de bu çıktı. Kafam karma karışıktı en iyisi bu kapıyı kapatmak ve bu yaşanankarı unutmaktı sanırım. Aşırı merak etmeme rağmen kitabı yerine koyarak kapıyı kapattım ve elime rasgele bir kitap alarak okumaya başladım. O kitabı neden daha önce fark etmedim ki diye aklımdan geçirdim. Düşünmekten okuduğum kitaba odaklanamıyordum. Merakım ağır basıyordu ama üstüme bir bela daha çekmek istemiyordum. Düşünmekten kitaba odaklanamadığımı fark edip kitabı bıraktım. Uğraşacak başka şeyler bulup kendimi sakinleştirdim. Kapıyı tamamen aklımdan çıkardım. Aradan biraz zaman geçti ve sıçrayarak kan ter içinde uyandım. Uyuya kaldığımı fark ettim. Kötü bir rüya görmüştüm. Bir süre kendime gelmek için uğraştım. Gözüm yine kitaplığa takıldı. Gördüğüm rüya da bu kitaplıkla ilgiliydi ve içimden bir ses açmalısın diye fısıldıyordu. Dayanamayıp kitaplığa yöneldim usulca kitabı çektim, hafif tıkırtılı ve gıcırtılı bir ses ile kaşı açıldı. Evdekilerin uyanmasından korkarak biraz bekleyip etrafa bakındım. Kimse gelmemişti. Devam edebilirim. Harbiden saat kaçtı? Bir hareket ile telefonuma uzandım. Saat gece 3 olmuştu. En hayırsız saatlerdeyiz diye bir düşünce geçirdim içimden. Telefonu orada bırakıp içeriye girdim. Karanlıktan korkarak ışık aradım. Odamdan sızan ışık yetersiz kalıyordu. Geri dönüp telefonumu aldım ve ışığını açarak girdim odaya. Beklediğim gibi bir yer değildi. Işığı biraz odada gezdirdim. Bir masanın üzerinde bir kaç belge vardı. Yavaşca masaya yaklaştım. Oldukça tozlu bir yerdi. Herhangi bir böcek görürsem ruhumu teslim edebilirim. Korkarak bir kaç adımdan sonra belgeleri almaya yeltendim. Okumaya başladım. İlk belge bir evlatlık alma ile ilgiliydi. Biraz göz gezidrdim kim bu diye. Çocuğu tanımıyordum fakat bir kaç bahsi geçen çocukları tanıyordum. Küçükken aynı okuldaydık. Aile bilgilerine baktığım da ise annemin ve babamın isimlerini gördüm. Gerçekten onlar mı emin olamadım. Defalarca kontrol ettim. Fakat başka biri değildi onlardı. Peki madem evlatlık aldılar ben neden bilmiyorum ve bu çocuklar neredeydi? Diğer belgelere göz attım. Bir kısmı evlatlık alınma bir kısmı ise bu evlatlık alınan yetimlerin ölüm belgeleriydi. Bunlar ne böyle? Neler oluyordu? Korkmaya başladım. Belgeleri alıp hemen çıktım. Herkes uyuyorken çıkabilirim diye düşündüm. Sessiz olmaya çalışarak odamdan eşyalarımı aldım. Evden çıkıp Ege'nin evine sürdüm. Geldiğim gibi hızlıca motordan inip kapıya yürüdüm hızlı ve aceleci bir şekilde kapıya vurdum. Kapı açıldığında benim elim hava da kalınca hemen indirdim. Kapıyı Aras açmıştı.

aras-"iyi misin güzelin seni çok merak ettik"

ben-"size göstermem gereken şeyler var"