1.Bölüm

Motorla gezintiye çıkmıştım. Eve gelip motor evin önüne bıraktım. İçeri geçtim. Bütün ev üyeleri beni salonda bekliyordu.

Ben- “Bir sorun mu var?"

Babamın yanına geçip oturdum.

Babam- Bizi doğduğun hastaneden aradılar.

Babam Gel konuşalım biraz "

Karıştığını söylediler. Birazdan gidip DNA testi yaptıracağız. Fazla şaşırmamıştım. Çoğu özelliğim onlara benzemiyordu.

Ben- tamam hastanenin konumunu atın orda buluşuruz "

Babam hastanenin konumunu attı. Ekipmanlarımı giyinip motora bindim. Hastaneye sürdüm. Hastaneye gelince motoru hastanenin otoparkına bırakıp hastaneye girdim. Doktorun odasını sorup oraya doğru ilerlemeye başladım. Kapısının önünde bir aile bekliyordu. Benimle yaşıt bir kız vardı. Şu an ki aileme çok benziyordu. Yanındaki kadınla göz göze gelince kadın gülümsedi. Bende ona gülümsedim. Yerime geçtim. Bizimkiler de o sırada geldi. Doktorun yanına geçtik.

Doktor "Hoşgeldiniz"

2 aile- "Hoşbulduk"

Doktor-" Kızlarımızdan kanlarını alalım"

Ben ve diğer kız doktorun gösterdiği yere gidip kan verdik. Kızı kan verirken çok nazlandı. O'na bakıp göz devirdim. Daha sonra babalar kan verdi kızın babası da benim gibi fazla umursamadı ama benim babam da

yüzünü buruşturdu. Sanırım gerçekten onun kızı değilim.

Doktor- "sonuçlar 2 saat içerisinde çıkar.

Ben-"çıktığı zaman beni ararsınız."

Odadan çıkıp motoruma ilerledim. Hastane kuzey-marmara otoyoluna yakındı oraya gidip gazlama kararı aldım. Gazlarken bir süre sonra telefonum çaldı. Meşgule atıp hastaneye gittim. Motoru gene otoparka koyup yanlarına gittim.

Doktor- “Melisa Kayalar %99,9 Gökhan Yılmaz'ın kızıdır.”

Kız hemen babamın yanına gelip sarıldı. O'na göz devirdim.

Doktor-” Elvin Yılmaz %99,9 Fırat Kayalar'ın kızıdır."

Bende onların yanına geçtim.

Ben- "merhaba"

Fırat-"merhaba kızım"

Çok güler yüzlülerdi.

Kadın-"merhaba kızım bende Balım Kayalar annen oluyorum”

Fırat-"eve gidelim mi abinlerle tanışırsın"

Ben-"gidelim size telefon numaramı vereyim bana konumu atın”

Telefon numaramı onlara verdim onlarda bana konumu attı. Kaskımı takıp motora bindim. Bana attıkları konuma doğru sürdüm. Konuma geldiğimde ise büyük bir villaydı. Fazla şaşırmadım bende bunlardan bir sürü var. Adamlardan birini aradım.

Adam-"buyur patron"

Ben-"sana attığım isimleri araştır kimlermiş"

Daha sonra telefonu kapatıp isimleri ona gönderdim. Villanın bahçesine girdim. Akşam yarış vardı. Fazla kalamazdım. Evin içine girdim. Herkes salondaydı.

Fırat "hoş geldin kızım "

Gülümsedim.

Ben- "hoş buldum Fırat Bey"

Suratı asılmıştı ama yapacak bir şey yok daha in mi cin mi bilmiyorum.

Balım- "seni abinlerle tanıştırayım "

Abilerden biri "biz tanışırız"

Abilerden biri- "Ben Batu 24 yaşındayım en büyük benim."

Abilerden biri- "Ben Burak 20 yaşındayım Batu'dan sonra geliyorum"

Abilerden biri- "Ben yiğit 19 yaşındayım Burak'dan sonra geliyorum"

Abilerden biri- "Ben Yağız 18 yaşındayım en küçük abiyim"

Ben- "Bende Elvin yıl - pardon 17 yaşındayım."

Hepsi çok tatlı insanlardı. Abilerin bana karşı soğuk olmalarını beklemiştim.

Ben-"benim gitmem gereken bir yer var geç gelebilirim"

Fırat- "tamam kızım dikkat et "

Batu-"Ben bırakabilirim abicim"

Ben-"sağ olun gerek yok ve dikkat ederim Fırat Bey"

Evden çıkınca korumalardan birini aradım.