III.

Öncelikle kısa bir bilgilendirme yapmak istiyorum. Kitabımda hiçbir resmi kurum üniversite yada makam ismi kullanmak istemiyorum. Bu yüzden oralara ....... koyucam. Mesela bakan diyorum sadece. Şu bakanı ya da bu bakanı diye belirtmek istemiyorum. Kitapta geçen tüm kişi olay ve mekanlar tamamen hayal ürünüdür. teşekkürler. 🤭

Son seminerden sonra derslere yoğunlaştım. Malum muaf kalacağımız kadar gireceğimiz ders ve sınavlarda hala vardı. Bir sonraki sunum haftaya çarşamba günü ......... Lisesi'nde olacaktı. Yeni sunum konusu farklı olduğu için sıfırdan hazırlık yapmam gerekiyordu. Tek güne bırakıp şıkışmamak için ufak konulara ayrıştırıp günlere paylaştırmıştım. Bugün cuma. Cuma demek ne demek mübarek gün. Tamam orası öyle canım inkar neden yok cuma demek c.tesi öğlene kadar yatmak demek. Ders okul yok demek. Tatil demek. Yaaani cuma gecesi istediğimiz saate kadar eğlenmek demek...

Fırat Aylin ve ben şuan bir kafede kahvelerimiz eşliğinde bolca dedikodu yapıyorduk. Evet evet sabaha kadar eğlence anlayışımız bu. Ne sandınız disko bar gezeceğimizi mi. Aşk olsun biz edepli gençleriz. Öyle barlarda bira alkol alıp delirmeyiz. Arada bi rakı içeriz oda aslan sütü olduğundan alkolden sayılmaz bence. sayılmaz diyin bakim.

"Ee siz beraber gideceksiniz yani" dedi aylin. canikon kırk kere anlattım ama.
"evet bebeğim evet vallahi bezdum"
"Bakanda iyi adammış yanlız. Öyle nasıl gelirseniz gelin dememiş"
"Adamın işini görüyoruz aylin neden desin"
"Eee nasılsa ödeme yapılacak işiniz için bakın başınızın çaresine diyebilirdi."
"o konuda haklısın" dedi Fırat. "Yol parasınıda karşılayacakmış"

Yalan yok hakkatten adam gibi adammış bakan daha iki defa birlikte çalıştık ama hiç öyle ben bakanım diyip üstten bakmaları yoktu kimseye. Şöyle bir etrafıma bakarken çaprazımdaki masadaki adamlar dikkatimi çekti. yok devenin bale pabucu. bu nasıl denk gelmedir. Şuan o ketum polis ve arkadaşları çapraz masamızdaydı. Aralarında en küçük duran adamla göz göze gelince başıyla selam verdi. Aynı şekilde karşılık verdiğimde onların masadakiler ve bizimkiler kafalarını cevirmek durumunda kaldı. Ve o ketumla da göz göze gelmiş bulunduk. Çok lazımmış gibi.

"Bunlar onlar değil mi" dedi Aylin.
"Hakket la" dedi ankara bebesi.
"Dönün be önünüze" Dememle ikiside başını çevirdi. Onların masa da hararetli bir konu vardı. Daha sonra o selamlaştığım adam bizim masaya doğru yaklaştı. "İyi akşamlar" diye selam verdiğinde aynı şekilde karşılık verdik.sevimli len bu diyen iç sesimin ağzını bantlaya bilirmi sürekli ortaya çıkıyor.
"nasılsınız zeynep hanım "
"Teşekkür ederim siz nasılsınız"
"Bizde iyiyiz. Arkadaşlarla bişeyler içmeye çıkmıştık. Eğer sizde uygun görürseniz berabsr oturalım dedik. Hem belli ki uzun süre birlikte çalışıcaz tanışmış oluruz"
"Nasıl beraber?"
"Seminerlerde bakan beyi koruma olarak biz görevlendirildik" dediğinde bizimkilere baktım ne yapalım diye. İkiside onaylayınca"size rahatsızlık vermeyelim"dedim.
"Öyle olcak olsa davet etmezdik buyrun"

Onların masaya geçmeden önce bizim hesabı ödedik. Masaları birleştirip hep beraber oturduğumuzda tanışma faslı başladı.
"Hoş geldiniz zeybep hanım ben Ömer" dedi aralarında en ciddi duran ikinci kişi.
"Ben Yusuf" dedi. Efendi gibi duran adam.
"Ben eymen" dedi masaya davet eden
"Murat" dedi ketum olan. Bidaha da pek yüzümüze bakmadı zaten.
Bizde kendimizi tanıttığımızda ortamda tatlı bir sohbet oluşmuştu. Herkes gülüp eğlenirken bitek surat asan kimdi bilin bakalım.

Yusuf okulda işte yaşadıklarını anlatırken, Ömer annesinin onu nasıl büyüttüğünden bahsetmişti."el bebek gül bebek büyüyenler sizin derdinizi anlamaz"diye en sonunda konuşan adam imayla bana bakıyordu. "Ne demek istediniz" diye sordum. Umarım yanlış anlamışımdır. "Gayet açıktı bence." dediğinde gözümün seğirdiğini hisettim. "Anasının koynunda büyüyen ne bilsin odun toplamayı" İşte bu çok ağırdı. Ben anamın koynunu bile bilmeden büyümüştüm.

"Kimin ne yaşadığını bilmeden birdaha ağzınızı açmayın Murat bey." diyerek çantamı alıp ayağa kalktım. "Size de iyi akşamlar beyler" deyip masadan ayrıldım.

🍀 

🍀

Kız mekandan çıktıktan sonra hepsi arkasından bakakalmıştı. Fırat ve Aylinde ayaklandığında diğerleride onlarla ayaklandı. "Bidaha boş geveze konuşmadan önce kelimelerini tart" dedi sertçe Fırat. "İyi ki Zeynebin yaşadığı hayatı siz yaşamamışsınız komserim"

"Ne dedim lan ben" dedi Murat şaşkınlıkla
"Belli ki yanlış bir yere parmak bastın" dedş Ömer sertçe.
"Abi ne gerek vardı ki böyle bişeye" diye sordu Eymen.
"Ne bilim amına koyim sid dert anlatıyonuz o gülüyor."
E:"e abi bizde gülüyoruz. Gülelim diye anlatıyoruz "
"Ne bok yerseniz yiyin" diyerek masadan kalktı. Adisyonu aradı ama göremedi. " Nerde lan adisyon"diye gürleyince diğerleride masaya baktı ama yoktu.
"Lan" dedi murat hızla kasaya gitti. "43 nolu masanın hesabını kim ödedi"
"Abi sarışım bir bayan ödedi. Fazla sinirliydi"
"Sikeyim böyle işi" diyerek hızla kafeden çıktı.

🍀

🍀

Kafeden çıktıktan sonra bütün sinirlerim tepeme gelmişti. "Fışki yiyesice. Sen ananun eteğunda gezerken ben yatağumda ana diye ağlaridum. Ne bilecemuşum derdi. Ha sen benum ne çektuğumu bilir musun acep" Ben sinirle söylenerek giderken bir anda yanımda biten arkadaşlarıma baktım. Orda kalmayacaklarını zaten biliyordum. "Ha geçirdinuz mu kafasına masayi." İkiside kahkaha attı.
"Ben geçirecektim de diğerlerine acıdım" dedi Fırat. Onu ortamıza alarak kollarına girdik ve arabaya yürüdük.

🍀

🍀

🍀

Bu sabah sunum vardı yeniden. Ve ben ilk defa kabul ettiğime pişmandım. Bir haftadır bunun için gece gündüz uğraşıyordum. Kısa kahverengi kareli eteğimin üstüne krem rengi boğazlı kazağımı giydim. Sarı saçlarımı açık bırakıp uçlarını maşaladım. Fıratın korna sesini duyunca uzun çizmelerimi giyip krem çantamı ve laptopumu alıp evden çıktım.

Liseye geldiğimizde arabayı bir kenara park edip indik. Giriştekü görevliye kartlarımızı gösterip binaya girdik. Burda konferans salonu olmadığı için spor salonunu ayarlamışlardı. Sahanın ortasına büyük bir sahne hazırlanmıştı. Biz salonun önüne doğru ilerlerken yeni tanıştığımız kişileri ve o suratsız herifi gördüm. Diğer çocuklara kısaca selam verip salona girdim. Ona gözümün ucunu bile değdirmeden elimdeki kartı gösterip geçtim. He kartı da neden ona gösterdiğimizi merak eden varsa eğer. Kendileri komisermiş. Aralarındaki en kıdemli olan yani.

Bakanın konuşmasi ve hazırlanan sunum bittiğinde bakan müdürle kahve içmek için odasına geçmişti. Bizde izin alıp okuldan ayrılmak için bahçeye doğru yürüdük. Tam bahçeye adım atmıştım ki adımın seslenilmesi ile arkamı döndüm. Yaklaşık on adım arkamda o meymenetsiz herif bize doğru geliyodu. "Konuşabilir miyiz" dediğinde gözleri benim ve Fırat'ın arasında gidiyordu. "Sebeb" diye sordum mimik oynatmadan. "Zeynep geçen akşam için-" Cümlesini tamamlamaya müsade etmeden sözünü kestim.
"İyi günler murat bey"diyerek yürümeye başladım
"Zeynep dinler misin"diye tekrar konuştuğunda durmadan ilerledim. Daha üç adım atamadan kolumdan tuttu. " Ne yapıyosunuz bırakır mısınız" diyerek kolumu geri çektim.
"Zeynep lütfen" dediğinde araya Fırat girdi. "Abi şimdi yeri ve zamanı değil" diyerek araya girdi. O sıra içerden çıkan Eymen "komserim bakan ayrılmak üzere" diyince başını sallayıp yanımızdan ayrıldı.

"Sen o pohları yemeden önce düşünecektun komser bey" diye söylene söylene arabaya bindim. Fırat arabayla eve bıraktıktan sonra ayrıldı. Eve girince önce kısa bir duş aldım. Mutfakta hızlıca bit yemek hazırlayıp salona geçtim. Bugünki sunumun raporunu çıkarıp hazırlamaya başladığım dosyaya koydum. Akşam üstü Aylin de gelince beraber yemeğimizi yiyip yataklara geçtik.

Bir hafta boyunca Murat denen komser bozuntusu Fırat ve Aylin üzerinden bana ulaşmaya çalışmıştı. Hatta bir keresinde okuldan çıkacakken kapıda onu gördüm. Bahçede tüm heybeti ile dikilmiş etrafı inceliyordu. Onu görünce gerisin geri dönüp okulun arka kapısından çıkıp gittim. Aylinden duyduğuma göre onun dersi bittiğinde hala bahçede beklediğini öğrendim. Aylinin dersi benden üç saat sonra bitiyordu. O gittiğimi söylediğinde ozaman okuldan ayrılmış. Hatta Aylini sokak başına kadar o bırakmış.

Bugün hafta sonu olduğu için evdeydim. Aylin arkadaşlarıyla ders çalışmak için kütüphaneye gitmişti. Ben ise can sıkıntısından tatlı yapmaya niyetlenmiştim. Aslında tatlıyı Aylin istemişti. Bende boş durmaktansa yapayım diyerek kolları sıvamıştım. Ama evde eksikler olunca markete gitmek için evden çıktım. Tam apartman kapısından çıkınca kaldırımda arabasına yaslanmış bekleyen adamı görmeyi beklemediğim için adım atmayı unutmuştum. Adım sesimi duyan adam beni görünce yaslandığı arabadan ayrılıp bana doğru yürümeye başladı. "Merhaba zeynep" Duymamazlıktan gelip yürümeye devam ettim. "Dinler misin artık" dediğinide duymadım. Arkamdan yürümeye devam ederken hala konuşuyordu. Aslında diyeceği iki kelimeydi ama sürekli dur dinle dediği için inada bindirmiştim. Adımlarımı hızlandırmaya başladığımda tekrar konuştu "özür dilerim".. Hafiften yavaşlayarak ona döndüm. " Ne için? "
"Densizlik ettim Zeynep düşünmeden söyledim. Özür dilerim"
"Peki" diyerek devam ettim. O ise hala peşimdeydi. Markete de benimle birlikte girdi. Ben aldığım sepete ihtiyaçlarımj doldururken o hala peşimde yürüyordu. Alışverişimi yapıp marketten ayrıldım hala arkamdaydı. Tekrar apartmanın önüne geldiğimizde kolumdan tuttu. "Bir dakika bekler misin" diyerek arabasına yürüdü. Arka kapıyı açıp içinden bişey alıp kapıyı kapattı. Bana döndüğünde elinde bir buket pembe güller vardı. "Zeynep özür dilerim. Gerçekten özür dilerim. Bilmeden konuştum. Düşünemedim. Gerçekten özür dilerim" Elinde çiçeklerle masum masum bakan adama daha fazla duvar öremedim. Huyum değildi zaten kin tutamazdım.

"Peki tamam" dedim gülümseyerek. Elindeki çiçekleri uzattı. "Affettin mi" diye sorunca çiçekleri aldım. "Bu çiçeklerin hatrına evet" diyerek burnuma götürdüm. "Tamam ozaman ben daha fazla rahatsız etmeyeyim" diyerek geri doğru iki adım attı. "Peki iyi günler komser bey" diyerek bende geri doğru adım attım. "İyi günler" diyerek gülümsedi arabasına binip evin önünden ayrıldı.

🍀

🍀

🍀

🍀

Bölüm sonu geldiii.

nasıldı bakalım yeni bölüm.

Murat odunluk yaptı ama sonunda gönlünü almayı başardı.

bakalım yeni bölümde bizi neler bekleyecek.

oy vermeyi ve yorum yapmayı unutmayın olur mu canlarım 💕💕