77. Bölüm

Akşam yemeğini hazırlayıp yedikten sonra, Alparslan Turan’ın kucağında uyuyakalmıştı. Turan, onu beşiğine koymak için yukarı çıkarken telefonu çalmaya başladı. Sıla, ekrana baktığında arayanın Hasan olduğunu gördü. Telefonu açtığında Hasan’ın sesi kötü geliyordu, ama ısrarla Turan’ı istedi.

Sıla, merdivenleri çıkarken "Turan, Hasan!" diye seslendi. Turan, merdiven başına geldiğinde hızlıca inip telefonu aldı. "Kardeşim?" diyerek konuşmaya başladı.

Sıla mutfağa geçerek işlerini hallederken, birkaç dakika sonra Turan yanına gelip, "Hasan geliyor,"

Sıla, bir an duraksayıp "Hale?"

Turan, başını iki yana sallayarak "Yok, yalnız geliyor,"

Sıla, endişeyle "Sesi kötüydü, bir sorun mu varmış?"

Turan hafifçe iç çekerek, "Gelince etraflıca öğreniriz," dedi ve kalan işlere yardım etti.

İşlerini bitirdikten sonra salona geçip oturdular. Sıla, koltukta oturan Turan’a sarıldı ve başını boynuna yaslayarak, "Biz öyle olmayalım," dedi fısıltıyla.

Turan, Sıla’yı kendine daha sıkı çekerek, "Olmayız," dedi ve başını onun başına yasladı.

Hasan gelmişti. Oturduğu yerden sıkıntılı bir ifadeyle, Hale’nin sürekli kendisini sıkıştırdığını, annesine kardeşini söylemekle tehdit ettiğini anlattı. Mecburen kızı evden gönderdiğini söylerken, ara ara sinirinden ağlamaya başladı.

Sıla, Hasan’ın haline çok üzülmüştü ama onun yanında daha fazla durursa kendini tutamayacağını hissediyordu. Alparslan’ın uyanmasını bahane ederek yanlarından uzaklaştı.

Gece, Hasan’ın gitmesiyle birlikte Turan odaya geldi. Yatağın üzerinde Alparslan’la birlikte uyuyakalmış olan Sıla’yı bir süre izledi. Sonra yavaşça yaklaşıp yanağına hafif bir öpücük kondurdu. Sıla gözlerini araladığında banyoya geçti, Turan da Alparslan’ı yatağına yatırdı.

Sıla banyodan çıkınca, Alparslan’ın gece acıkmasına karşı mamasını hazırlayıp kenara koydu. Ardından yatağa girip Turan’a sokuldu.

Turan onu sıkıca sararken, "Hasan boşanır, bu şekilde devam ederse,"

Bir an duraksadıktan sonra, "Hale… Sen anlatırken açıkçası pek inanamamıştım ama Hasan da aynı şeyleri anlatıyor. Resmen değişmiş,"

Sıla hafifçe dikleşerek "Hasan’la Hale’yi boş mu versek?" dedi, hafif bir gülümsemeyle. "Alparslan da uyuyor nasılsa," diye ekleyerek kıkırdadı.

Turan, onun bu hâline gülümseyerek "Olur," diye cevap verdi ve ışığı kıstı.

Sabah, Alparslan’ın ağlamasıyla gözlerini araladı Sıla. Hafifçe doğrulup mamasını hazırladı, onu doyurduktan sonra yeniden Turan’a sokuldu.

Turan, sıcağın ve Sıla’nın hareketinin etkisiyle gözlerini aralamadan ona sarıldı. Çıplak teninde Turan’ın elini hissettiğinde hafifçe huylanınca, Turan gülümseyerek gözlerini açtı.

"Günaydın," diyerek Sıla’yı öptü.

Sıla hafifçe gülümseyerek "Günaydın," diye karşılık verdi.

Turan, Sıla’nın üzerine doğru hafifçe eğilip yanağını okşayarak "Daha işe gitmeme var," dedi, sesi hâlâ uykulu ama yumuşaktı.

Sıla saate bakıp, "Harika!," deyip öptü, Turan da keyifle ona eşlik etmeye devam etti.