79. Bölüm

Turan gülümseyerek, "Şimdi seni şu ağrıdan kurtaralım," diyerek Sıla’yla birlikte odadan çıktı. Osman Hoca, onları beklerken ultrason çeken doktorla konuşuyordu, şaşkınlıkla dönüp, "Gerçekten mi?"

Turan, hafifçe gülümseyerek, "Evet hocam, doğru,"

Sıla’yı sedyeye yatırdıklarında, Turan, Osman Hoca'ya dönerek, "Muayene edemedim, acısı fazla. Önce ağrı kesiciyle biraz baskı yapalım, ameliyattan sonra gebelik muayenesi yaparım," dedi ve damar yolunu açmaya başladı.

Sıla, endişeyle "Ameliyat bebeğe bir zarar vermez mi?"

Turan, nazikçe elini tutarak, "Olmaz hayatım, bebeğimize bir şey olmayacak," diye onu sakinleştirdi.

Tam o sırada Sıla, panikle, "Alparslan nerede?"

Turan, "Hemşirelerde, bulurum, sen sıkıntı yapma, rahat ol," derken, Sıla aniden acıyla büküldü.

Doktor, ağrı kesici vererek serumu bağladı. Bir süre sonra Sıla’nın acısı hafiflemeye başladı ve ameliyat için hazırlıklara başlandı. Önlüğünü giydiğinde biraz rahatlamıştı. Turan’a sarıldı ve "Seni seviyorum," diyerek başını göğsüne dayadı.

Turan, sımsıkı sarılarak, "Ben de seni çok seviyorum," dedi ve başını öptü.

Sıla gözlerinin içine bakarak, "Bebeğimiz olacak,"

Turan sevinçle "Evet," diyerek heyecanlandı. "Ameliyattan sonra mı muayene yapacaksın?"

Turan, başıyla onayladı.

Sıla, "Benim uyanmamı bekle, tamam mı?" diye sitemle bakınca,

Turan gülerek, "Belki ameliyat anında bile yapabilirim," dedi sabırsızlıkla.

Sıla kaşlarını çatıp, "Turan!" diye uyarınca,

Turan gülerek, "Senin için bir daha bakarız, ne olacak?"

Sıla hafifçe gülümseyerek, "Alparslan’ı getirir misin?"

Turan, "Bırak, keyfi yerinde şehzademin. Ameliyattan sonra getiririm," diyerek Sıla’nın uzanmasına yardım etti.

Hasta bakıcılar içeri gelip onu ameliyathaneye indirirken Turan da yanında yürüdü. Ancak kapıya geldiklerinde Osman Hoca, "Sen buraya kadar, içeri giremezsin," diyerek Turan’ı durdurdu.

Turan, "Hocam, yardım ederim," diye diretse de, Osman Hoca başını iki yana sallayarak, "Ameliyata yakınları almıyoruz, unuttun mu?"

Turan çaresizce kapının önünde kalırken, gözleri endişeyle ameliyathaneye giren Sıla’yı takip etti.

Sıla, ameliyat sonrası yoğun bakıma kaldırıldı, kendine geldikten sonra ise odaya alındı. Odada yalnızca Turan’ı görünce merakla sordu:

“Alparslan nerede?”

Turan gülümseyerek, “Kızlardan alamıyorum ki,”

Sıla iç çekerek, “Getirir misin? Çok özledim onu,”

Turan gülerek yanına oturdu, elini sıkıp yanağını okşadı. “Uyuyordun hayatım, nasıl özledin hemen? Bırak, bir şey olmaz. Hastanedeyiz, kızlar ilgilensin biraz,”

Tam o sırada, Osman Hoca kucağında Alparslan’la içeri girdi. Gülerek koltuğa oturdu ve şakayla karışık söylendi: “Oğlumu kızların ellerinde buldum, bu ne böyle? Kucaktan kucağa geziyor!”

Turan şaşkınlıkla olanları izlerken, Sıla hafifçe gülümseyerek teşekkür etti: “Sağ olun hocam, babası gezmesinden memnundu ama getirmeniz iyi oldu.”

Sıla, oğlunu kucağına almak için uzandığında Osman Hoca hafifçe geri çekilip, “Bende kalsın, sen zaten bol bol seversin,”

Ardından ciddi bir ifadeyle devam etti: “Ameliyatın iyi geçti. Neyse ki patlamamış ama biraz daha gecikseydin patlayabilirdi. Bu arada bebek de iyi. Kontrol ettim” dedi gülümseyerek.

Turan’a göz kırparak ekledi: “Dikişlerini bir süre zorlama. Bakımını iyi yaparsan hemen iyileşir. İz kalmaması için estetik dikiş attık ama hafif bir iz mutlaka kalacaktır.”

Sonra yüzünü Turan’a çevirerek, sesi sertleşti: “Bundan sonra böyle bir şey olursa hastaneyi değil, önce beni ara. Geç kalabilirdim.”

Bunu söyledikten sonra Alparslan’ı Sıla’ya uzattı ve gülümseyerek “Yine gelirim kızım,” dedi. Alparslan’ı öpüp odadan çıktı.

Turan, Osman Hoca’nın arkasından sinirle bakarak homurdandı: “Bu da iyice babam sanmaya başladı kendini!”

Sıla şaşkınlıkla ona döndü: “Nasıl yani?”

Turan kollarını bağlayıp iç çekti: “Sık sık gelip babam gibi konuşuyor, öğüt veriyor, ilgileniyor. Ne bu alaka, ben anlamıyorum.”

Sıla hafifçe başını sallayarak düşündü.

“Önceden de ilgiliydi ama Alparslan’dan sonra artmaya başladı bence,” dedi. Turan yerinden kalkıp telefonu eline aldı. “Neyse, Annemler ne durumda acaba?” diye mırıldanarak odadan çıktı.

Sıla, Osman Hoca’nın eve gelip gitmelerini düşündü. “Turan bunu öğrenirse olay çıkar,” diye iç geçirdi. “Osman Hoca’yı bir şekilde evden uzaklaştırmalıyım.”

Turan odaya geri döndüğünde telefonu cebine koyarak haber verdi: “Annemler bir saate burada olurlar.”