14. Bölüm

"Şimdilik durumu iyi, yormayın hastayı "

"peki ne zaman uyanacak ?"

"Beyefendi ameliyat sandığınızdan daha zordu bunun ağırlığı ile belki bugün uyanmaya bilir"

"ama uyanacak, değil mi?"

"umudumuz o yönde , geçmiş olsun"

yanımdaki seslerle uyanmıştım ama gözümü açmak istemiyorum, üzerimde sanki bin kiloluk ağırlık var. biraz zorlayınca gözlerimi açtım hastanedeydim

"aha abi uyandı "

"uyanır tabi oğlum "

" Umay'ım nasılsın abim , ağrın var mı?"

"var biraz , abi su versene bana"

" al güzelim"

Aybars'ın sözüyle bende olan bakışlar ona döndü

"yani al güzel güzel iç "

hala onda olan odağı çekmek için inledim

"ne oldu ağrın mı arttı ? doktoru çağırayım mı?"

"yok abi bir anda acıdı çağırma , annemle babam nerede?"

"onlara haber vermedik annem duyarsa perişan olurdu babamı da daha demin aradık durumunu söyledik "

"iyi yapmışsınız annem çok üzülürdü "

sakince dururken bir anda aklıma timim geldi hemen doğrulduğum için canım yanmıştı

"bela , bela timi nerde ? birşeyleri yok değil mi?"

"merak etme iyiler muayene oldular kapıda seni bekliyolar yüzbaşı"

Aybars binbaşının yüzüne bakamıyordum adama Aybars diye seslenmiştim iyi mi . ben bunu düşünürken birden aklıma düşen cümlelerle gözlerin yerinden çıkacaktı . bu bana ilanı aşk etmişti ya ben daha ismiyle hitap ettim diye yüzüne bakmıyorum Allah'ım Al canımı şuan şimdi .

"Aybars sağol kardeşim çok yardımın dokundu , burda beklemene gerek yok evine git dinlen"

"eyvallah kardeşim ne demek görevimiz"

Aybars binbaşı odadan üzgün üzgün çıktı ben bu adama ne diyecektim . içimde bazı hisler vardı evet fakat bu hisler ya geçici ise? ya onu üzersem ? onu üzmek en son isteyeceğim şey bile değildi evet galiba bu sorular beni aşık yapıyordu . off kafayı yiyecem az kaldı seviyordum tamam ben de Aybars'a vurulmuştum .

"abi kim kalacak refekatçi olarak?"

"abi bence Aylin yengemi getirelim hem Umay'a o bizden daha çok yardımcı olur"

"evet ben gidip getireyim hemen"

Oğuz abim odadan çıkınca Alparsalan'a döndüm minik bir kedi yavrusu gibi bana bakıyordu evet evet koskoca yüzbasıyı minik kedi yavrusuna çevirdim . kollarımı açınca gelip sarıldı bir yerde okumuştum ikizler birbirinin acısını hissederler diye eğer bu doğruysa içlerinden en çok acı çeken Alparslan'dı .

"aa ben de burdayım kıskanıyorum"

"hah bu küçükkende böyleydi ne zaman anneme sarılayım o zaman Deniz abim hop zırlamaya baslıyor"

"gel abim gel "

ona da sarılınca geri çekildiler

"Alp timi çağırsana"

Alp gidip timi çağırınca İçeriye ilk Aras'ın böğürmesi duyuldu

"KOMUTANIIIĞĞĞĞMM"

Aras kollarını açmış bana doğru hızla gelirken arkasından Ali tişöründen.tutup geri çekti

"oğlum yaralı komutanım ne yapıyon lan?!"

"ayy pardon komutanım unutmuşum"

"komutanım nasılsınız?"

"iyiyim Osman abi ,sizde bir şey varmı?"

"merak etme bizde bir şey yok"

"iyi iyi hadi şimdi beklemeyin burada evinize gidin dinlenin"

"yok komutanım gitmiyelim kalalım burada"

"emrime karşı mı geliyorsun Bekir"

"emredersiniz komutanım "

tim çıktıktan sonra Aylin yengem geldi kısa bir ne oldu ne bitti muhabbetinden sonra abimler gitti biz iki kadın odada kaldık

"ee Umay varmı sevdiğin biri "

"yok Aylin abla "

bana imayla baktı bıkkınlıkla nefesimi verdim

"var galiba"

"var var ben anlarım kim peki bu delikanlı?"

"Aybars binbaşı "

Aylin abla ayağa kalkıp odanın kapısındaki camdan koridora baktı

"şu kapıda oturan delikanlı mı ? "

"kapıda mı ?"

"evet çağırayım mı?"

"h-hayır "

"aa neden ? yoksa o seni sevmiyor mu?"

"o beni seviyor abla da ben hislerimden korkuyorum ya geçiciyse ? ya onu üzersem?"

"Umaycım eğer sen onu üzmek istemiyorsan zaten onu seviyorsun demektir çağırayım ben hem abinler de yok hazır ben de bi kahve içeyim kantinde "

Aylin abla beni dinlemeden hemen kapıyı açıp çıktı ne diyecem ben şimdi? ah Aylin abla ah

kapı açılıp Aybars içeri girince kalbim hızlandı eş zamanlı yanımdaki monitörden ses yükseldi hay ben böyle işin ,rezillik dizboyu Allah'ım ,kalp ritmimi ölçen alet ötmeye devam ederken Aybars keyifle güldü

"sakin ol "

"sakinim"

"belli, neyse nasılsın ? ağrın falan var mı?"

"yok iyiyim teşekkürler"

"peki güzel , sana söylediklerimi hatırlıyormusun?"

hatırlamamak ne mümkün , bu kez kaçmayacağım söyliyeceğim valla bak

"hatırlıyorum"

"böyle bi durumda bunu sormam beni senin gözünde fırsatçı bir pezevenk gibi görünüyor olmalıyım"

"yoo aksine "

"nasıl yani?"

"diyorum benim gözümde bi pezevenk yerine duygularını korkmadan söyleyen bir adam var"

"peki , cevabın ne?"

" ben aslında duygularımdan pek emin değilim. duygularımın geçici olup seni üzmekten -"

"sen beni nasıl üzebilirsin ki, üzsen bile sevdiğim üzmüş çok mu"

"Aybars ben-"

"sakın öyle düşünme"

"Aybars-"

"bidaha düşün"

"Aybars-"

"bi şans ver"

"Ulan Adam bir susda konuşayım ha"

Aybars hemen sustu bu haline gülümsedim

"bugün anladım ki bende seni seviyormuşum be adam "

"Valla de "

"he valla"

gelip bana sarıldı yüzümün her yerine küçük öpücükler kondurdu

"beni o kadar mutlu ettin ki anlatamam sevgilim"

"Abimler duyarsa valla keserler seni ha"

"nerden duyacaklar ?"

o sırada odanın kapısı açılıp içeriye abimler girince Aybars'ın gözleri fal taşı misali açıldı ben ise kahkaha atmaya başladım resmen adamlarda şeytan tüyü var...

🦁🦁

YENİ BÖLÜM GELDİİİ KEYİFLİ OKUMALAR OY VE YORUMLARINIZI BEKLİYORUM