17. Bölüm

uyandığımda Alparslan yanımda yoktu bende bunu fırsat bilip yatsktan kalktım odanın içinde dolandım , odadaki pencereden dışarıya baktım yinede sıkılmam geçmedi .

odadan çıkma fikriyle koridora çıktım yönümü de bilmiyorum ki! neyse diyip koridor boyunca yürüdüm şükür merdiven görünce oradan indim çok şükür bahce kapısını gördüm. ORDULAR KAPI GÖRÜNDÜ KAPI GÖRÜNDÜ!

neydeki kendimi bugünde rezil etmeden içinden söyledim bu sözü kapıdan çıkmamla iki kişi önümü kesti

"hayırdır, ne oluyor?"

"Komutanım çıkamazsınız"

"Afbuyur canım ? ne demek çıkamam? bal gibide çıkarım"

"komutanım yapmayın bizide zor durumda bırakıyorsunuz"

"lan nefes alacam nefes"

"şimdi almıyormusunuz komutanım?"

normalde bu söze kızardım ama karşımdaki asker o kadar safça sordu ki kızasım bile kaçtı

"yok aslanım ben neffessiz yaşıyorum , hadi şimdi cekilin de geçim"

"komutanım yapmayın emir büyük yerden adım attığınız takdirde Albaya iletmek durumundayım ,"

"ve komutanım albayda şunu bildirmemi istedi"

cümlesini ben tamamladım

"eger oradan çıkarsa bir ay fazladan raporu olacak"

"evet komutanım lütfen içeriye girin"

"offf off"

ayağımı sürüye sürüye geldiğim yoldan geri döndüm odamın kapısı açıktı , ben kapattığıma eminim ama ! temkinli adımlarla içeriye girdiğimde fört hemşire üç doktor artı bir Emir boş yatağıma bakıyorlardı onları görünce rahatlayıp aralarından yatağıma atladım

"Umay neredeysin sen ? "

" aşağıda"

"kızım biz sana yat dinlen diyoruz sen dışarı çıkıyosun"

"bunaldım vallahi billahi yeterr salın gidim ben"

"olmaz hadi bidaha kalkmak yok yoksa kapıyı kitlerim"

ona bayık bir bakış attım

"pencereden atlarım"

"sebep?"

"inadına "

"Hasbin Allah sen kaşındın Oğuz abimi arıyorum"

"tamam sustum hatta aha da uyudum"

"işte böyle yola gel"

ayaga kalkacrkkeb telefonu gösterdi mecbur kıcımın üzerine tekrar oturdum odada tekrar yalnız kalmıştım

"Güzelim ne yapıyosun?"

"ay Aybars Allah'ın adını aldım çıkar beni burdan "

"hayır iyileşmeden olmaz "

"ya beni delirtmeye mi çalışıyosunuz , yani bunu yapmaya çalışıyorsanı, boşuna uğraşmayın deliyi deli yapamazsınız"

"Umay bir sakin ol be kızım"

"sakin makin olamam"

"öpim mi bikere?"

"ha ! ... ne?...NEE?"

lannnn

"sinirliyken öpesim geliyo be kadın içim gidiyo bikere öpim "

Aybars bana yaklaşırken kapı açılınca geri çekildi

"herkez mi düşman olur ?, borcun olsun"

"ben borç sevmem"

cilveyle dediğim sözle kafasını yukarı kaldırdı cevap vermesinr fırsat kalmadan Alparslan elinde poşetlerle odaya girdi

KISA BİR BÖLÜM OLDU UMARIM BEĞENİRSİNİZ KEYİFLİ OKUMALAR ASLAN OKUYUCULARI 🦁 💜