24. Bölüm

"hayaaa"

"paşaaamm"

"ben okuya diticeem"

"yaa öylemii,"

Karahan kucağıma atladı

"eveet , ama ben şeye gidicem....şeye... anne ben yeyeye didicekyim?"

"koleje"

"heh koyale"

kocaman bir kahkaha attım ve yanaklarından öptüm baya sevinmişe benziyordu bu duruma

"kızım abinler nerede?"

"Oğuz abim yukarıda dosya inceliyo , Deniz abim de kış uykusuna yattı Alp de hangi delikte bilmiyorum"

"sen ? senin işin yok mu ?"

"vaar"

"e sen niye yapmıyosun kızım sen nasıl asker oldun bu tembellikle?"

"oldum işte babam sen boşver , dosyaları yarın halledeceğim "

"iyi sen bilirsin"

"Meryem Sultan nerde?"

"o erkenden uyumaya gitti yorulmuş bugün, bende uyuyacağım iyi geceler birtanem "

"iyi iyi uyusun da dinlensin, iyi geceler Hünkarım"

"kızım şöyle hitap etme ya egom taban yapıyo"

gülüşüp yukarıya çıktı bende kucağımda uyuya kalan Karahan'ı alım odasına götürdüm

Aylin abla da çoktan uyumaya gitmişti . bende biraz oyalandıktan sonra odama cıkıp yataga uzandım gözümü kapattım fakat camdan gelen tık sesiyle cama çıktım silahımı da hazırda beklettim . hiç kimseyi görmemiştim bir kere daha taş geldi ama bu kez cam yerine anlıma geldi sinirle etrafa bakınca aşağıdaki ağacın kenarında bir gölge gördüm oraya doğru iki defa ateş ettiğim

"Lağğnn"

vurmuştum birini

"kimsin lan?"

"Lan , Umay benim Aybars"

"ne ! Aybars? ne geziyon akşam akşam ya ? birsey oldu mu?"

"postu deldin be kadın"

"of Aybars of"

asaga indim silah sesini duymamış olmalılar ki hiç biri görünmedi ortalarda hemen aşağı inip Aybars'ın yanına gittim yerde yan bir şekilde yatmış kalçasını tutuyordu

"Ah be yarim böylemi olacaktı sonumuz . ben hayal etmiştim ki boy boy Umay'larımız boy boy yok benden olmasın hep senden olsun çocuklaarımız olacaktı sen beni evde bekleyecektin ben sana iki ekmek bir süt alıp gelecektim oldu mu böyle"

"Aybars agzına da namluyu dogrultmamı istemiyorsan sus! hem o kadar çocuga iki ekmek nasıl yetecek?"

"demek boy boy çocuklarımız olacak?"

"biraz daha konuşursan çocuk yapamayacaksın "

"Alp sen uyumamısmıydın?"

"Umay sen salak mısın silah sesine sagar sultan uyanır biz de bordo bereli olduğumuza göre "

"doğru "

"bu konuyu ayriyeten konuşacağız seninle Umay, Aybars seni de halletcem ben kalk abimler görmesin"

Alp Aybars'ın koluna girip kaldırdı

"ben senden rürbeliyim Alp sözlerine dikkat et"

"sikerim rütbesini şuan seni ikizimle basıyorum ve hala bana rütbeden bahsediyorsun unutma şuan ne karargahtayız ne de üniformalı "

Aybar ve Alp arabay binip gittiler bende arkamı dönüp eve girdim abinler evi dolaşıyordu Deniz abim hemen gelip bana sarıldı

"neredesin sen?"

"dışarıya baktım "

"Alp nerede?"

"çevreye bakınacak mış"

"tamam hadi geç uyu sen "

"sizde uyuyun sokak serserilerinden biridir"

"abi gel hadi uyuyalım Umay doğru söylüyor "

"siz gidin Deniz ben Alp'i ariyim , tek başına niye gidiyor hemde habersiz ? gelirim sonra"

" hadi o zaman"

odama hızla çıkrım bi beş on dakika bekledim eğer abim aradıysa birazdan kapatırdı . odanon içinde volta atıp durdum sonra ayak sesleri duydum büyük ihtimal bitmişti konuşması hemen telefonuma sarılıp Alparslan'ı aradım

"nevar?"

"bana mı sinirlisin?"

"deyilim sinirli"

"baya belli oluyo"

"kapatıyorum"

"dur dur kapatma , seyi soracaktım"

"iyi "

dıt dıt dıt

iyi diyip yüzüme kapatmıştı şuan baya baya trip yiyordum inanılmaz gerçdkten inanılmaz

ÇOK BEKLETTİM SİZİ YB GELDİ KOŞUNN🏃‍♀️🏃‍♀️