31.Bölüm

Umay;

ıslıkla ritim tutup çalarken içeriye biri girdi, binbaşı,şasırsık mı ? hayır.

"sana masal anlatmaya geldim"

"şerefsizlerin anlattığı masal sarmıyo , ben almiyim"

biraz bozuldu ama belli etmemeye çalıştı

"bir kücük Aslancık varmış bu aslancık haddi olmayan şeylere burnunu sokmayı çok severmiş ama birgün birisi onu yakalayıp tutsak etmiş onu ailesinden alıp başkasına vermiş orada ezziyet çekmesini zevkle izlemiş onu bilerek asker yapmış"

sigara yaktı bir duman çekip devam etti

"sence de tanıdık gelme di mi?"

"sendin değil mi? orusbu cocuğu"

"na na na keşkee , keşke ben olsaydım ama maalesef ben değilim"

"kim?"

sorumla birlikte içeriye biri girdi . gözlerim doldu gözyaslarımı içime akıttım ağzım doldu içime akıttım sadece tek bir sorum vardı

"ben gideyim sizin önemli konularınız vardır"

binbaşı dışarı çıktı karşımdaki kişiye şu an görmek istemezdim tam karşımdaydı çocukluğumu çalan çocukluğumun katili .

ben ona bakıyordum fakat o dışarıya çıkan binbaşının arkasından bakıyordu gümüş çıktıktan sonra bir kaç dakika daha vakti ardından gözleri gözlerime değdi gözlerini tam içine baktığında bana yabancı olan gözlerle karşılaştım

"neden?"

"nedeni yok"

"binbaşı olman?"

"planımın parçası"

"hiç mi sevmedin?"

"hiç sevmedim"

onu gördüğümde bedenen yıkılmıştım zaten bu sözlerin ardından ruhumda kalmadı tamamen ölmüştüm ama ortada bir gerçek vardı ihanet ve bu iyi ihanet sadece bana yapılmış bir yani değil çocukluğuma ve en önemlisi vatanıma yapılan bir ihanetti ve ben vatanıma ihanet edilmesini asla kabul edemem.

gözlerine yalan parçası aradım ama o kadar yabancıydı ki bana çok uzaktı. ellerim açık olsa elimi uzattığımda tutabilecek kadar yakın abi o kadar da uzaktı şu andan itibaren onlar ölmüştü Umay diye bir şey yok bambaşka biri doğdu şu an ağlamam gerekiyor değil mi? peki öyleyse neden ağlayamıyorum?

yeni doğmuştum ama ağlayamıyordum yeni doğan bebekler ağlamaz mı? ağlamayan tek bebek ölü doğan bir bebektir ve ben bugün tam da sevdiğim adamın karşısında sevdiğim adam tarafından öldürüldüm ve ölü bir beden olarak tekrar var oldum.

"vatanını satacak kadar şerefsiz miydim?"

"sana göre şerefsizlik, bana göre bir gurur kaynağı"

"demek sen de bu kadar gurursuz bir itsin"

"susmanı tavsiye ederim"

"beni susturmazsın "

"inan susturmak için aklının alamayacağı şeyler yaparım"

"yerimi değiştirmeyecek misin sen de biliyorsun ki al da ya haber verdim"

"benim istediğim sen değildin senin üzülmendi onu da yaptığıma göre ortada bir sorun olduğunu sanmıyorum"

"beni burada öldür öldür ki buradan çıktığımda ben ecelin olmayayım"

"bunlar çok iddialı sözler yüzbaşı biraz hızınızı düşürün derim yanındaki haini bile anlamayacak kadar aptal olduğunu düşünmemiştim"

kalbim atmıyor böyle durumlarda bu özelliğini çok seviyorum asla ama asla duygusal bakmadığım için hep ben karlı çıkıyordum

bir sigara yoktı hiçbir şey söylemeden sigarasını bitirdi ardından kalktı ve gitti bir 5 dakika sonra dışarıda gürültüler geldi bizimkilerin geldiğini anladığımda derin bir nefes aldım kalbim neden şimdi acıyordu? ya da neden şu an boğazında tonlarca düğüm vardı?

hiçbirinin nedenini bilmiyorum ama tek bildiğim şey bundan sonra Umay yok sadece ama sadece aslan var ve bu aslan şimdiye kadar gördünüz aslandan çok farklı oyun daim uğraşıyor aslan da daha yeni aslanlığını gösterecek.

YAZAR ANLATIMI;

kimler toplantı helikoptere bindikten sonra muayene verdiği konuma doğru gittiler bir terslik vardı sanki çok az sayıda it vardı normalde yüzlerce olurdu helikopter iniş yaptıktan sonra hızla mağaraya doğru gittiler

"bu siktimin Aybars'ı nerede ?"

"komutanım helikoptere hiç binmedi "

"ne demek binmedi?"

Deniz ve Alparslan arasında kısa bir bakısma oldu Alparslan sessizce konuştu

" inşallah düsündügüm şeyi yapmadın sikik herif yoksa seni elimden feristahı gelse alamaz "

"bombacılar hemen dört taraftan bombaları halledin , kimse sağ kalmıyor Alp senle mağaraya bela timi magaranın etrafını kusat "

timler Deniz'in emirlerine uyarkrn Deniz ve Alparslan hızla mağaraya daldı kardeşleri karsılarındaydı Alpaslan odaları kolaçan ederken Deniz hemen Umay'ın önüne eğilip ayaklarını cözdü ardından ellerini de cözünce ellerini Umay'ın yüzüne yerleştirdi

"Umay'ım iyi misin güzelim "

"abi"

"he güzelim söyle "

"Aybars , Aybars hayin miş"

Deniz sinirlerine hakim olmaya calıştı ama nafileydi zaten kardeşiyle arasında olanı anlamıştı fakat ses etmemişti .

"gel gidelim ben onu ellerimle öldürecem "

Umay kafasını iki yana salladı

"ben yapacam, onu ben öldürecem "

Deniz kardeşinin gözünde gördü yıkılısını, ölüsünü ve tekrar ölü doğumunu kendine lanetler okudu koruyamadıgı için .

Alparslan sesini çıkarmıyordu sessizce ikizine yaklaştı kucağına aldı mağaradan cıktılar en iyi o anlardı onu ikiziydi sonuçta ne tür boktan bir bataklıgın içinde boğuldugunu anlardı cünkü aynısını o da hissediyordu.

ÇOOOOOK UZUN ZAMAN OLDU ÖZLEDİM SİZLERİ NASILSINIZ CANLAR? BU ARADA YENİ KİTABIM K.A.R DA SİZLERİ BEKLER BİR ONA DA DESTEK ATIN ÖPÜLDÜNÜZ 🌼✨✨💞💞💞💞