38.bölüm

Karnımda ve dizindeki sızıyla gözlerimi zorlukla açtım havadaydım

"Alp"

"Burdayım can parçam"

"Ne kadar kaldı?"

"Çok az kaldı dayan "

"İndir beni yoruldun yürürüm ben"

"Olmaz!"

"Alp indir dedim"

"Umay yaralısın güzelin iki dakika dur yerinde sende insansın robot değilsin biraz kendini düsün"

Alp'in yüzüne baktım

"Ne niye öyle bakıyorsun?"

"Niye haklı haklı konuşuyorsun?"

Alp kıkırdadı biraz daha ilerledikten sonra Alp derin bir nefes aldı

"Geldiler"

Kafamı yan tarafına çevirince bana doğru koşan bir adet Oğuz binbası gördüm koşarak gelip beni Alp'in kollarından aldı saçlarımı öpüp göğsüne bastırdı biraz fazla bastırdığı için yaram acımıstı kısık sesle inledim

"Umay iyi misin?"

"Oğuz binbaşı biraz daha sıkarsan iyi olmayabilirim"

"Hala bana çemkirebildigine göre gayet iyisin"

Ardından Alp'i gözleriyle kontrol etti

"Alp aslanım iyi misin sen?"

"İyiyim ben ,Bu deli çok kan kaybetti biyan önce gidelim"

Oğuz abim kendi timinden sıhhiyeci çagırdı yarama yeni tampon yaptılar

"Yüzbası iyi misin?"

"Bomba gibiyim binbasım,siz nasılsınız?"

Kafasını iki yana salladı basımdaki sıhhiyeciye döndüm

"Ne dedim ben şimdi?"

"Seni duyuyorum yüzbaşı "

"Aaa komutanım bakın sayemde kulaklarınızı test etmiş oldunuz"

"Yaa yüzbası sen olmasan ne yapardım?"

Tuğra binbası tekrardan kafasını iki yana salladı bu adam da iki de bir kafasını sallıyor arkadaş

Abim elinde tersizle bana yaklastı

"Albay"

Elinden aldım

"Yüzbaşı Umay KARATAY emredin komutanım "

"Yüzbaşı iyi misin?"

"Dipçik gibiyim komutanım "

"İyi iyi sen hele bir askeriyeye gel dipçiği sana gösterecem ben"

"AA komutanım yine ne yaptım?"

"Yok canım aslında hiç bir şey yapmadın sadece pilotu olmayan bir helikopteri düsürüp içinden atlamıssın"

"Yani komutanım ne var ki bunda"

"Tabi canım ne var bunda biz her gün hobi olarak helikopterden atlıyoruz cünkü"

"Ay komutanım manyak mısınız ? Helikopterden atlanır mı?"

"ONU SANA SORMAK GEREKİYOR UMAY HANIM MANYAK OLAN KİM GÖSTERECEGİM SANA "

Telsizi kulağımdan uzaklaştırdım bana şaskın ördek gibi bakan timlere gülümsedim

"Beni çok seviyormuş ta dönünce tören yapacakmış onu söylüyor"

Oğuz abim ve Alparslan sinirle soluyarak ysnıma geldiler

"Umay ne demek helikopterden atladın? Manyak mısın sen kızım?

"Başka çarem yoktu"

"Umay nasıl başka çarem yoktu? Beni delirmeye mı çalışorsun?"

"Komutanım -"

"Ney Umay ney? Hiçmi canını umursamıyorsun sen bugün de gitmiş Ekrem denen orusbu çocuğu ile çay içmiş ardından birbirinizi bıçaklamışsınız. Sen kendini hayaller aleminde mı sanıyorsun? Buradı gerçek dünya Umay sende bir insansın canının hiçmi değeri yok be? Ne yapmaya çalısıyorsun? Sana ulasamayınca yüreğim ağzıma geliyor. Kendimi suçlamaktan kafayı yiyeceğim en sonunda "

Abimi hiç kesmeden dinlemiştim ben buydum, ömrüm boyunca böyle yasamış buna alışmıştım yaşam tarzı haline gelmişti bu ama bir yandan da haklıydı

"Abim haklı Umay yaralısın, bayılmak üzeresin yine de hiçbirsey olmamış gibi davranıyordun en sonunda... Neyse ne ya yine aynısını yapacaksın ne de olsa kime anlatıyorum ben "

Alp te bir posta koydu . Zaten Umay posta kutusu gelen bir kere postayı koyuyordu sesimi çıkarmadım gözlerimi kapattım bir süre bu yediğim lafları sindirmem gerekiyordu.

Etrafımdaki harrketlilikle havaya kaldırıldım . Ama bu kollar tanıdık değildi hele bu koku hiç tanımadığım bir kokuydu ama çok hoştu olduğum yere biraz daha sindim bir kıkırtı duydum ama umursamadım ben yerimden memnundum.

Kokudan mayışmıstım tam uyuyacaktım kolundan dürtüldüm

"Umay komutanım bilincinizi açık tutun"

"Uykum var"

"Hayır uyumayın komutanım "

Demesi kolay bu kokuda siz bile uyursunuz derdim ama ortam müsait değil hafif bir sarsılmsyls gözlerimi daha çok açtım helikoptere binmistik .

Kafamı kaldırıp güzle kokunun sahibine baktıgımda tuğra yüzbasının ela hareleriyle göz göze geldim . Tam beni koltuğa oturtuyordu ki kolundan tuttum

"Komutanım yere bırakır mısınız?"

"Neden?"

"Daha rahat ediyorum"

"Olmaz"

"Komutanım bırakın"

Tuğra binbası beni yere bıraktı ben ise yere uzandım oğuz abimin söylendigini duydum

"Ben ne dedim kendisi ne yapıyor . Umay kalk oradan "

Cevap vermedim

"Umay sana diyorum"

"İyi böyle"

"Bu böyle olmayacak Umay dönünce albayla konuşacağım en azından bir süre göreve gitmeme cezası verdirteceğim sana"

Anında yerimden sıçradım tabi eş zaman la karnımdaki yara sızladı tek elimle karnımı tuttum tek elimle de yerden destek alarak kendimi helikopterin kenarına yasladım

"Komutanım sizin ne dediğinizi kulagınız duyuyor mu?"

"Gayet iyi duyuyor Umay kararımdan da dönmrye pek niyetim yok"

"Komutanım biraz ileri gittiniz ?"

"Ne o Umay üssüne de mi saygın kalmadı?"

"Komutanım yapmayacaksınız değil mi?, Alp yüzbaşı bir şey söyleyin"

"Komutanım haklı Umay biraz kendine gelmen gerekiyor hatta karatının arkasındayım bizzat raporda benim imzamı da görebilirsin"

Hayal kırıklığı içinde ikisinin de yüzüne baktım . Benim için görevlerin ne kadar önemli olduğunu biliyorlardı bildikleri halde bunu yapıyorlardı iyice sesizleştim bizim tanıdığımız aslan böyle değil karsı cıkar dediğinizi duyar gibiyim.

Sesimle değil sessizliğimle kazanacaktım busefer ama ne olursa olsun o görevlere giderim ben kafamı arkaya yasladım gözlerimi kapattım karnımın ağrısı gittikçe artıyordu bir el karnımdaki elimin üzerinde durdu gözümü açtığımda tuğra binbaşını gördüm

"Yaranı sıkman ağrısını geçirmez yüzbası aksine daha da fena hale getirir"

Alık alık baktım ona gözlerimde her ne gördüyse endişelendi ardından görüş alanım bulanıklaştı sağa doğru kayarken iki el tuttu beni ardından kendimi bıraktım.