Alıntı🪼

Yeni bölümü yazmaya şimdi başladım. Umarım yarına yetişir.🥲

“Ne istediğinin farkında bile değilsin,” demişti başını hafif yana yatırarak.

“İnan ki hayatımdaki hiçbir kararı böyle büyük bir farkındalıkla almamıştım.” Net sesimle kaşları şaşkınlıkla havalanmıştı.

“Neden?” Onun sesindeki sakinliğin aksine bende fırtınalar kopuyordu. Seni seviyorum dersem çok mu ileri gitmiş olurdum?

“Onu sevmiyorum,” dedim aniden.

“Beni de sevmiyorsun,” demişti gözlerimin içine bakarak. Boğazıma oturan yumru konuşmama engel olurken, bunu gözlerinin içine bakarak söylemek benim için zordu.

“Seni de sevmiyorum.” Kısık sesim rüzgarla savrulup yok olurken bu anıyı da zihnimden silmesini dilemiştim.

“Ama seni seçen benim. Kimse benim adıma seçim yapamaz. Eğer sevmediğim biriyle olacaksam bu benim seçtiğim kişi olacak.” Kendimden emin sesimle siyahlarına dikmiştim gözlerimi.

Anlamaya çalışan bakışlarını hiç umursamadan yanından geçerek masanın önünde durdum. Bu defa yerlerimiz değiştiği gibi roller de değişmişti.

“Seni seçtim." Dedim.2

Kaşları şaşkınlıkla çatılırken ellerini göğsünde birleştirmişti. Dudağının kenarında gördüğüm küçük gülümseme emaresinin sebebini anlamamıştım.

“Ya kabul etmezsem?” Sesindeki eğlenen tınıyla gözlerim aniden onu buldu.

“O zaman şansımı Luca'da denemeliyim. Ne dersin? Sonuçta senin abin, kabul eder mi? Aslında taht için gerekli olan yön evliliğine sahip olacak, neden kabul etmesin değil mi?”

Beni bile şaşırtan umursamaz sesimle siyahlarına dik dik bakmıştım. Evet, bunu kesinlikle beklemiyordu.