Bırakmak

_Hayır! Seni bırakmam! Senden başka kimsem yok şu an. Uzun zamandır o ağaçta hapis kaldım. Zaman ve mekân kavramı değişti. Uzun zaman sonra senin gibi bir arkadaş buldum bırakır mıyım?

_Aaaa! Bak sen şuna!

...

Neyse Azna için bir arkadaş iyi olabilirdi. Öncelikle buralarda bir süre kalmak iyi olurdu. Hem çevreyi tanıyacaktı hem de yeni keşifler.

...

Azna öncelikle ikisinin ne yapacağını düşündü. Biraz bu doyarı tanimak istiyordu. Ee! İlgisini de çekmişti. İkisine bir büyü yaptı. Bu büyü sayesinde aralarına katılıp onlardan farklı oldukları anlaşılmayacaktı. Öncelikle burada kendi yeteneklerini konuşturmaları lazımdı. İlk iş kendilerine bir iş ve kalacak yer ayarlamak olacaktı ama nasıl?

Gün sonuna kadar yemek yapacakları bir Han buldular. Karı koca yalanını ortaya ataraktan işe girmeyi başardılar. Kalacakları yer pek hoş olmasa da küçük bir oda verildi. Ahırın hemen yanıydı. Çökmeye yüz tutmuş çatısının tamir edilmesi gerekiyordu. Alas bunu halledebilirdi.

Azna'da bir an önce temizlik işlerine girişti. Samanla doldurulmuş yatakları pek iç açıcı görünmese de onları idare edeceklerdi. Beraber uyumaları imkânsızdı. Azna akıllıca davranıp iki saman yatağı hazırlamıştı bile. Kimsecikler ne olduğunu anlamazdı. Yemek ve bulaşık ikisine ait olacaktı. Günün belirli saatlerine kadar dönüşümlü olarak ilgilenmeye başladılar.

15 gün geçmesine rağmen işler tıkırında gidiyordu. Şimdiden bile fazlaca elmas ve altın biriktirdiler. Bu yorgunluklarına değmişti.

Bu süreç ikisinin arkadaşlığını pekiştirmişti. Azna mutluydu.

Azna'nın aklından buranın ünlü akademisine girmek geçiyordu. Alas da ona eşlik edecekti. Bu akademiye girmek hem yeni arkadaşlıklar hem de yeni bilgiler demekti. Sonsuz Diyar akademisi olarak anılıyordu.