İki Belen Karşı Karşıya

Düğün her şey çok güzeldi. Ertesi sabah Aten geldi. Biraz gergindi. Belen sıcak şekilde karşıladı.

Elbette diğerleri de orada bulundum durum ciddi görünüyordu. Aten bütün olanları anlattı. Kötü Belen hamile ve durumu iyi değildi. Kısıp Han'ın yaptıkları ve gelinen son noktadan artık hepsi haberdardı. Belen'in gözleri dolmuştu. Derinlere daldı.

_Ben ilgileneceğim bu konuyla. Şimdi nerede?

Kapı açıldı. Karnı şiş şekilde karşısında ikizi duruyordu. Ağlamaklı ve başını kaldıramaz haldeydi. Kendini mahçup hissediyordu. Ama gururu hâlâ son noktadaydı. Karşısında bir bedende yaşadığı kişi duruyordu.

...

Boynuna sarıldı Belen.

_Korkma! Ben yanındayım. Seni ve küçük bebeğini koruyacağız! Emin ol!

Kötü Belen hareketsizdi sonra o da sarıldı. Bu garip sıcaklık neydi? Kardeşliğin hissiyatı mıydı?

Şu an geçmişin bütün kini bitmişti. Aslında uzun zaman önce bitmişti.

Aklında sorular vardı. Kısıl Han, onu gördüğünde ne yapacaktı.? Ya bebek? Bebeği? Ölür de onu kimselere vermezdi. Benliğinde oluşan bu küçük varlık, ona anneliği hissettiren tek değerlisiydi.