"Elektra'da tüm herkes iyi mi yani? Orada kimsenin içinde kötülük yok mu Uzay? "

Yattıkları bulutun üstünden ayaklandı Uzay. Kendisini işaret etti.

"Bak, bana ben kötü müyüm?"

"Hayır değilsin." dedi üzgün bir ifadeyle.

"O halde seni üzen ne Güneş?"

Gözleri doldu Güneş'in ve ağlamaklı halde içindeki acıyı döktü.

"Seven sevdiğini bırakınca kötü olmuyor mu Uzay? Sizin Kraliçeniz yani benim asla yüzünü görmediğim çok sevgili annem beni ve babamı dünyada bırakıp gitti. O da mı iyi biriydi. Hadi söyle bana." diyerekten Uzay'ın yakaşına yapıştı.

"Söylesene Uzay. Cevap versene bana."diyerekten hıçkıra hıçkıra ağladı. Uzay onun yakasındaki ellerini çekti ve onu sımsıkı sardı.

" Hayır o da iyi biri. Sadece Dünya kötü şeyler yapmaya zorladı. Bunu çok yakında anlayacaksın. Elektra'ya gidince. "