39.Bölüm

Dün bölüm atamadım yeni bölümü ise en kısa sürede atmaya çalışıcam,seviliyorsunuzz❤️

“İlahi Bakış Açısı”

Gün artık tamamen aydınlandığında ve görevli kahvaltı için birşeyler getirdiğinde Mehmet Ali genç kızın ayak ucuna oturmuş ve kahvaltısını yaptırmıştı.

Fakat Ceylan’ın fazla konuşmaması onu büyük derecede tedirgin ediyordu,kimse gelmeden onla konuşmalıydı...Sonunda kahvaltı faslını atlattıklarında genç adam ne diyeceğini bilemeden direk konuya girdi.

Mehmet Ali”Ceylan,güzelim biliyorum yaşadıkların çok zor şeyler emin ol içindeki kırgınlığı hissedebiliyorum ama Enes’in dedikleri gerçekten doğru şeyler değil,bunu sana nasıl ispatlarım bana tekrar nasıl güvenirsin bilmiyorum,istersen timdekilerle konuş için nasıl rahatlar,kafandaki soru işaretleri nasıl giderse öyle yap...Ama benim senin hakkında hiç öyle bir düşüncem olmadı olamaz,öyle birşeyi aklımdan bile geçirmem.Ben seni başından beri seviyorum hala daha seviyorum ve emin ol bu azalmıyıcak...””

Genç adam sevdiği kadının ona inanma ihtimalini düşünmek istemiyordu Fakat ne gibi bir tepki vericeğinide kestiremiyordu.

Ceylan”Ben Enes’e inanmadım ki,sadece...Bilmiyorum Enes böyle birşey yapmaz gibi geliyordu ona çok güvenmiştim.Sadece ilk söylediği an aklımdan belki dedim belki o da yapmıştır ama Sonra gerçekten öyle düşünmedim,timdekilerede sormama gerek yok,inanıyorum ben sana sadece çok korktum ama seni üzmek istemedim asla biraz kendimi toparlamam lazım...”

Genç adam ayağa kalkıp sevdiği kadının elini tutup alnına uzun bir öpücük bırakmıştı,genç kızın ona inanma ihtimalini kaldıramazken belkide üstüne çok fazla gitmişti bilmiyordu ama bildiği tek şey onun yanında olucağıydı.

Mehmet Ali”Ceylan’ım biliyorum şuan için çok uzak geliyor ama gelicek biliyorsun değil mi?Bunu unutma olur mu,bunlarıda atlatıcaksın,atlatıcaz.Senden hemen gülmeni eskiye dönmeni beklemiyorum,istersen ağla,kır,dök ama ben yanındayken ağla,ben yanındayken isyan et,sen yalnız değilsin her zaman yanındayım tamam mı?”

Genç kız artık emin olmuştu,bu sözleri söyleyen bir adam onun hakkında böyle birşey düşünmezdi ki...Sözleri onu rahatlatırken karşısındaki adama kollarını dolamıştı,o da sarılışına karşılık vermişti,bir süre birbirlerinden ayrılamaz en kapının çalmasıyla toparlandılar.

İçeri tüm enerjileriyle timdekiler,Murat ile Mustafa’nın eşi ve Binbaşı girdiğinde odanın içi bir anda kalabalıklaşmış içerdeki hüzünlü hava fazlasıyla dağılmıştı.

Cem”Ablam be valla dünden beri saatleri saydım,nasılsın ağrın var mı?”diye sorduğunda genç kızın yüzünd emir tebessüm belirmişti.

Ceylan”Teşekkürler Cem,ağrım yok bu arada sapasağlamım”diye neşeli bir tonda konuşan genç kız ile Cem gülerken herkesin yüzünde bir tebessüm olmuştu.

Selin(Murat’ın nişanlısı)”Ay bizde şu hastaneden çıkamaz olduk,Ceylan buradan çıktığı zaman üçümüz buluşup doğru dürüst vakit geçiriyoruz”derken Halime’yi de(Mustafa’nın eşi) dahil etmişti.

Halime”Valla çok haklı Ceylan’cım,sen şu hastaneden bir çıkta ondan sonrasını düşünürüz.”

Ceylan”Teşekkür ederim,inşaallah”

Ömer”Yenge valla sen yatarken şu adam iyice somurtkan birine dönüştü,hiç çekilmiyor,çeki düzen ver azcık şu adama”diye imalı imalı konuştuğunda Selim ve Halime ise “Yenge”kelimesine takılmışlardı.

Selin”Ay siz sevgili misiniz?”diye oldukça coşkulu bir tonda konuşan Selin’in ardından Halime’de konuya girmişti.

Halime”Ay hayırlı olsun,Mustafa hiçbir şey demediği için haberim yoktu benimde”diye topu Mustafa’ya attığında Ceylan ise ortamın neşesine kendini kaptırmıştı.

Mustafa”Ben ne yapmışım ya öyle herşey konuşulur mu Hem?”dediğinde Halime Mustafa’ya Selin ise Murat’a onaylamaz bakışlar atıyordu.

Selin”Ay evet Murat insan söyler”

Murat”Neyi söyliyim ne diye anlatsaydım?”dediğinde ise Selin ise tripli bir eda takınmıştı.

Mehmet Ali sevdiği kadının yüzündeki gülümsemeyle kendini biraz daha rahatlamış hissediyordu,en azımdan şimdilik mutluydular.

Tüm bunları arasında ise Arda konuşmaya katılacak bir yer bulamamış sadece kardeşini izlemek ve yüzündeki tebessümü görmekle yetinmişti,en kısa zamanda time alışmalıydı böylece Ceylan’la daha rahat iletişim kurardı fakat bu işi daha ne kadar erteleyebilirdi bilmiyordu.

Ceylan’la bir an önce bu konuyu konuşması gerektiğini bilsede nereden başıyacağını,ne diyeceğini bilemiyordu.İçindeki korkulardan birimde Ceylan’ın yıllar Sonra ansızın çıkan bir abiye ihtiyaç duymayı onu istememesiydi Fakat bunu öğrenmesi için ilk önce bu konu hakkında konuşmalıydılar.

Bu konuyu Ceylan’a açma cesaretini göstebilecek mi,ya da Ceylan ona ihtiyaç duyucak mıydı?Orası ise tam bir bilinmezlikten ibaretti...