47.Bölüm

Maalesef fazla bölüm yazamıyorum kusura bakmayın,seviliyorsunuzz❤️

“Ceylan’dan”

Sonunda araba evin önüne geldiğinde ilk inen Murat olmuştu Hızla bu tarafa gelirken bir süre kalakalmış uzun uzun Selin’e bakmıştı,bu bakışmanın daha da uzuyıcağını anlamamızla Selin’i hafifçe yönlendirmiş ve Murat’ın karşısına getirmiştik.

İkiside birbirlerine bön bön bakarken biz yanlarından biraz uzaklaşmış onların konuşmalarını duyamayacağımız kadar uzağa geçmiştik.Ben Ali’nin,Halime ablada Mustafa abinin yanına geçtiğinde binbaşıyla kısa bir an göz göze gelmiş Fakat ben hızlıca gözlerimi üzerinden çekmiştim.

“Yavrum çok güzel olmuşsun”diyen Mehmet Ali’nin ardından saçlarımın üstünde dudaklarını hissetmem fazla uzun sürmemişti.”Öyle mi?Sende çok yakışıklı olmuşsun.”diye karşılık verdiğimde bende yanağına bir öpücük kondursamda hem timdekilerin hem de “Abim” olduğunu daha yeni öğrendiğim adamın bakışlarını üstümde hissetmemle bunu fazla uzun tutmamış ve geri çekilmiştim.

Bundan memnun olmadığı yüz ifadesinden her ne kadaraık açık bellide olsa herhangi birşey dememiş ve sessiz kalmıştı fakat dudağının sağ kenarı cümlemi söylediğim an yukarı kıvrılmış ve hala da etkisini korumuştu.

Murat ve Selin sonunda yanımıza geldiğinde herkes 2 Arabaya dağılmış.Murat,Selin,Binbaşı,Ali ve ben bir Arabaya geçerken kalanlar ise diğer Arabaya geçmişti,her ne kadar Ömer gelin ve damadın yanında durmak istediğini söylesede binbaşının sert bakışları onun susmasına neden olmuştu.

Düğün salonuna geldiğimizde insanlar hafiften gelmeye,ortam giderek kalabalıklaşmaya başlamıştı.Biz içeri girerken Murat ve Selin arka odaya geçmiş çıkacakları anı bekliyorlardı.Etrafa kısa bir göz attığımda okuldan birkaç veliyi ve öğrencileri görmemle tebessüm ederken Cengiz Bey’i görmem ile göz devirmemek için kendimi zor tutmuştum.

Biz masaya geçmek için yönelirken bu esnada binbaşının bakışlarını belirgin bir şekilde üstümde hissediyordum.Durmadan bana baktığının farkına varamadan herhangi bir şey demiyor daha doğrusu ne diyeceğimi de bilemiyordum.

Onunla gerçekten abi-kardeş olabilir miydik bilmiyordum,şuan için böyle birşey göze inanılmaz derecede zor ve hatta imkansız gelse bile olumlu veya olmuşuz hiçbir söylemde bulunmuyordum Fakat ileriye dönük düşündüğümde 1 hafta Sonra nişanlanıyordum ve Yanımda aramızda gerçekten kan bağı olan bir ailem olmıyıcaktı.

Fakat benim bir abim vardı ama sırf bu yüzden ona iyi davranır ve onunla yakın olmaya çalışırsam,onu kullanmış ve ihanet etmiş hissedecektim ki eğer böyle birşey yaparsam,gerçek manada onu kullanmış olucaktım ama böyle birşey olmasınıda istemiyordum.

Ben ne istediğim konusunda kendinle çekişirken sonunda Selin ve Murat’ın sahneye çıkma ablarıma gelmişti.Onların düğün salonundan içeri girmesiyle uzunca bir alkış tufanı kopmuştu,onlar masaya yönelirken ise alkışlar dinmiş herkes pür dikkat onları izlemeye koyulmuştu.

Sonunda masaya geçtiklerinden ise nikah memurunun o soruyu sorması fazla uzun sürmemişti.”Siz Selin Hanım hastalıkta sağlıkta iyi günde kötü günde hiçbir baskı ve etki altında kalmadan Murat beyle evlenmeyi kabul ediyor musunuz?”dediğinde Selin’den ise coşkulu bir “Evet”sesi gelmiş kısa bir alkıştan Sonra bu sefer aynı soru Murat için sorulmuştu.

Ondan da aynı coşkuyla “Evet”yanıtı geldiğinde nikah memuru tekrar konuşmaya başlamıştı.”Bende bana verilen yetkiye dayanarak sizi karı koca ilan ediyorum”diyip evlilik cüzdanlarını verdikten Sonra ise Murat ve Selin şarkılar eşliğinde ilk danslarına kalkmışlardı.

Yavaş yavaş diğer çiftlerde ayaklanmaya başladıklarında bakışlarım istemsizce Mehmet Ali’ye dönmüştü o ise tüm odağıyla Arda’ya bakarken iki kere göz kırpmış ve her ne olduysa o anda olmuştu.Binabşı bir anda ayaklanmış ve anlamadığım bir Hızla yanıma gelmiş,beklemediğim ve hesapta hiçbir şekilde olmayan bir şekilde beni dansa kaldırmıştı.

Dans fazlasıyla sessiz geçiyor olmasına rağmen kendimi fazlasıyla rahatlamış hissediyor ve ona karşı anlamsız bir sıcaklık duyuyordum.Bunun herhangi bir temel nedeni veya geçerli bir sebebi olmasa bile kendimi ona fazlasıyla yakın hissetmeme hiçbir şekilde engel olamıyordu.

Bir süre Sonra ise Ali gelmiş ve binbaşının sert olan bakışlarına rağmen benimle dans etmeye o devam etmişti.”Bugün çok güzel olduğunu söylemiş miydim?”diye bir soru yönelttiğinde az önceki atmosfer kendini çok farklı bir hale burkamıştı.

”Hm Hm,fazlasıyla söylemiştin”diye karşılı vermiştim,gerçekten durmadan çok güzel olduğumu söylemiş,beni utandıracak türlü türlü yollar denemiş ve başarmıştı da”O zaman tekrar söylemeliyim dünyadaki en değerli mücevhere sahip gibiyim”dediğinde bakışlarında bariz bir şekilde kendini belli eden hayranlık gözlerimi kaçırmama ve ortamın fazlasıyla ısınmasına sebep olmuştu.

O sırada şarkının sonlanmasıyla beni utandırdığı için o fazlasıyla keyifliyken bende yüzümün fazla kızarmamış olmasını umuyordum.Biz masaya doğru hareketlenirken ise bir anda önümüze geçen Cengiz Bey’le ikimizde duraksamıştık.

”Ceylan Hanım çok acil iki dakika konuşabilir miyiz?”dediğinde kaşlarım şaşkınlıkla havalanmıştı Hem hanım demiş hemde bana karşı ilk defa bu kadar resmî konuşmuştu.Sanırım Ali’yle olan ilişkimi kabullenmiş veya olmıyıcak birşeyi istediğini anlamıştı.

Ali’nin kararsızsa bana dönen bakışlarıyla onaylarcasına göz kırparlarmış o da konuşmaya başlamıştı.”Tamam siz konuşun ben burada bekliyorum”dediğinde Cengiz Bey’le ben konuşmak için dışarı adımlarken o ise arkamızdan geliyordu.

Fakat daha Sonra Öner’in ona seslenmesiyle benden onay bekler gibi bana bakmış aldığı onay sonunda ise Ömer’in yanına adımlamıştı.Biz Cengiz Bey’le düğün salonunun önüne çıktığımızda ise zaman kaybetmeden Hızla konuya girmesiyle onu dinlemeye başlamıştım.

”Ceylan artık buraya geleli uzun zaman oldu sen o kadar güzel bir kadınsın ki seni çok seviyorum Ceylan,ben gerçekten sana aşık oldum,sana karşı duygularım var,sende eminim ki az da olsa benimle aynı şeyleri hissediyorsun ben sana aşık oldum benimle evlenir misin Ceylan?”Cengiz konuşmasını bitirdiğinde ben ise şoka girmiştim...2