50.Bölüm

İyi okumalarr,seviliyorsunuzz❤️

“Mehmet Ali’den”

Dün Arda’nın yanıma gelmesinin ardından doğruca ötele gitmiştim,Ceylan’ın aramalarımı açmıyacağını ve bu saate kadar çoktan uyumuş olduğunu bildiğim için arabada sabahlamıştım.

Sonunda gün yavaş yavaş doğmaya başladığında artık daha fazla dayanamamış ve otelin içine girmiştim,Ceylan’ın kaldığı odayı öğrenip yukarı çıktığımda,kapıyı çalıp çalmama konusunda tereddütte kalsamda dayanamamış ve kapıyı birkaç kez tıklatmıştım.

Normalde duymıyıcağını düşündüğüm kadar yavaş ve sessiz çaldığım kapının fazla sürmeden açılmasıyla afallamıştım,gözlerinden onunda uyulmadığı belliydi.Bunu ona yaptığım için kendime söverken,kolları boynuma dolanmıştı.

Boşlukta kalan ellerim onun belini kavradığında tek gecede onu nasıl bu kadar özleyebildiğim hakkında pek bir fikrim yoktu...Bir süre böyle kaldıktan sonra birbirimizden ayrılmış ve içeri geçmiştik.

Aramızda sessizlik kalmasına izin vermeden konuşmaya başlamasıyla bende sözünü kesmeden onu dinlemeye başlamıştım.

”Ali ben gerçekten özür dilerim amacım senden birşey saklamak gerçekten değildi,sadece öğrenirsen birşey yaparsın sandım korktum ama yemin ederim senden birşey şaklamak istemedim...Sadece sana da birşey olur,gidersin diye korktum...”Dediğinde onu ne kadar üzdüğümü yeni fark etmiştim,ben konuşmaya başladığımda ise o beni dikkatle dinliyordu.

”Ceylan’ım bende çok özür dilerim,öyle bir tepki vermemeliydim,sadece kendimi hiçbir şey bilmiyormuş ve anneden çok uzakmışım gibi hissettim,ya hiç öğrenemeseydim de başına birşey gelseydi o zaman ne yaparım diye düşündüm ama bunlar sana bağırmamı gerektirmiyordu,gerçekten özür dilerim Yavrum beni affeder misin?”

Konuşmam bittiğinde aramızdaki az olan mesafeyi kapattığında gözlerinde gördüğüm ışıltı beni mutlu ederken dudaklarına kapanmıştım,öpüşmemiz tutkulu bir hal alırken kendimi durdurmam gereken noktayı biliyordum Fakat bunu yapabilir miyim emin değildim...

Çalan telefonda sanki ikimize bir uyarıymış gibi kendimize gelmemizi sağlarken derin bir nefes almıştım,Ceylan çalan telefonunu açtığında ise binbaşının sesini duyabiliyorsun.

Gerçekten ilk önce barıştırıp Sonra böyle bir anda araya giren adama demek istediğim çok şey olsa da sesini çıkarmayıp konuşulanları dinlemeye başlamıştım,Binbaşı tekrar konuştuğunda buraya geldiğini anlamıştım.Telefon kapandığında ise Ceylan konuşmaya başlamıştı.

”Buraya geliyormuş,önemli birşey konuşacakmış”dediğinde onu onaylayıp dudağına küçük bir öpücük kondurduğumda yüzünde yine bir tebessüm belirmişti.

Aradan geçen 15 dakika içinde Ceylan okula gitmek için hazırlanmış ben ise bu süre zarfında okulda Cengiz’le karşılaşıp karşılaşmayacaklarını düşünüyordum,okul zaten büyük değildi Cengiz gelirse kesin karşılaşırlardı ama gelip gelmemeside bir muammaydı,odanın kapısı çalınıp içeri binbaşının girmesiyle ben ayaklanırken onun da gözler bana kaymıştı.

”Hayırdır yüzbaşı konuşa konuşa burada mı konuştunuz”diye homurdandığında sanki dün kendisi adresi vermemiş gibi konuşuyordu,muhtemelen dışarıda konuşucağımızı düşünsede ters birşey söylemedim.

Hepimiz koltuklara oturduğumuzda Binbaşı tekrar bana baktığında konuşmuştu.

”Çözdünüz mü aranızdaki sorunları?”diye ortaya bir soru attığında Ceylan fazla bekletmeden cevap vermişti.

”Çözdük,dün ikimizde fazla sinirliydik bugün sakin sakin konuşunca birbirimizi daha iyi anladık”dediğinde Binbaşı bu konuyu fazla uzatmayı asıl sebebe gelmişti.

”Tamam,buraya sadece bunu sormaya gelmedim,Cengiz birkaç gün okula gelemiyicek en kısa sürede de tayinini aldırıcak içiniz rahat olsun demeye geldim”dediğinde Ceylanla aramızda geçen kısa bakışmanın ardından ise Binbaşı tekrar konuşmaya başlamıştı.

”He ayrıca nişanı bu haftasonu mu yapıyorsunuz?”dediğinde Ceylan hala susarlarmış konuşan ben olmuştum.

”İnşaallah komutanım,sizde gelirsiniz zaten timdeki herkes geliyor”

”Gelicem tabi lan kardeşimin nişanına davet mi beklicem birde”dediğinde Ceylan’ın yüzündeki tebessümü fark etmiştim,binabşı konuyu daha fazla uzatmayıp ayaklandığında bizde kalkmış ve hepimiz otelden çıkmıştık...