67.Bölüm

Şimdiden hepimizin 19 Mayıs’ı kutlu olsun,yarının müthiş bir gün olarak geçmesi dileğiyle iyi okumalar,seviliyorsunuzz♥️

“Benim kardeşim kaçırıldı ve sen beni bu meseleden uzak tutmaya çalışıyorsun.”diye bağırdığımda karşımdaki Ali’ye bakıyordum.

“Seni bu meseleden uzak tutmaya falan çalışmıyorum saçmalama,telefonda ne dediğini duymamış gibi sorumsuzca davranamazsın”

“Telefonda ne dediğini biliyorum Ceylan hakkında konuştu,yıllar sonra karşıma çıkan kardeşimin hayatını tehdit ederek konuştu.”Başımdaki feci ağrı kendini yine gösterirken sendelememek için üstün bir gayret göstermiş fakat buna engel olamamıştım.

“Binbaşım isterseniz biraz sakinleşin o sırada bir plan yaparız.”diyip koluma giren Cem beni bir sandalyeye oturttuğunda kafamı toparlamaya çalışıyordum.

“Adres ve zaman belli değil önceden bir hazırlık yapamayız ama Ali’nin üstüne bir takip cihazı koyabiliriz.”Ortaya fikir atan Mustafa’ya hızla yanıt verdim.

“Hazırlıklı geleceklerdir yanlarında sinyal kesici olur ya da cihaz fark edilirse ne Ceylan ne de Ali’yi bulabiliriz”dediğimde başıma saplanan ağrı yavaş yavaş kayboluyordu.

“Yakın takip yapamayız,trafiğin sık olduğu yerleri kullanmazlar direk açığa çıkarız ama drone kullanabiliriz.”Murat’ta ortaya fikir attığında tekrar konuşmuştum.

“Evet bu daha iyi olabilir ama güçlü bir kaynak kullanılırsa herşey berbat olur.”

“Şuan için en iyi planımız bu,takip cihazını yüne bulunmayacak bir yere yerleştiririz ama sinyal kesici olduğu takdirde işi biter,drone da risk daha az.”diye bana karşılık veren Ali’ye bakıp tekrar konuştum.

“Öyle olsun ama ne kadar karşı çıkarsan çık bende senle gelmeliyim.”

“Arda lütfen,Ceylan’ı riske atıcak herhangi bir ters hareket yapma…Bak herşey yolunda giderse zaten onu sağ Salim getiriceğim ama sen zaten yaralısın,ayakta bile zor dururken orada gerçekleşen en küçük olayda daha büyük bir yara alma ihtimalini düşün artık”

“Ali kardeşim ne olduğu belirsiz abuk subuk insanların yanında sence şuan benim yara alıp almamam mı önemli!?”

“İyi Ceylan’ı orada kurtardık ya sonra sen şehit olduğunda Ceylan’a ne olucak düşünüyor musun ailesinden bir tek sen varsın onun sana nasıl bağlandığını bilmiyor musun?Sen şehit olursan nasıl yıkılacağını düşün az kendine dikkat et.”

“Sen çok mu farksızsın sana değer vermiyor mu,sen şehit olup gidersen ne olucak onun açıklamasını yap o zaman bana.”

“Adamın ne dediğini duydun değil mi derdi zaten benimleyken birde işe Ceylan bulaştı,daha fazla o insanlardan zarar görmeyeceksiniz…Sadece bir kereliğine dediğimi yap.”

Odanın içi sessizliğe bürünürken bu sessizlik fazla sürmemiş ve beklenen o telefon sonunda gelmişti,adres ve zamanı öğrenmemizle beraber tim hızla hazırlanmış ve arabalara geçmiştik.

Buluşma yerinden biraz daha uzakta bekleyecek onları bulunduğumuz yerden izleyecektik en azından planımız böyleydi.

🌫️🌫️🌫️

“Pekala ben şoförle gidiyorum siz burada oturun…Ya da ne biliyim isterseniz göbek atın”diyen İlhan saçma bir kahkaha atmış ardından evin dışına çıkmıştı.Nermin’de eksik kalmayıp hemen ardından gitmişti.

Bu ikilinin ciddi manada sıkıntıları vardı ve şimdi Ali’yi de buraya getiriyorlardı,illa ki bir plan yaptıklarını biliyordum o geldiğinde buradan çıkacağımı da fakat ya birşeyler yanlış giderse demekten de kendimi alıkoyamıyordum.Bir bakıma da bu yüzden buradan çıkabilmeme yardımcı olacak herhangi birşey arıyordum.

Salon ortalama bir boyuttaydı fakat etraftaki koltuklar ve masa dışında önem vermem gereken çokta birşey yok gibiydi,biraz daha bakındığımda sehpanın üzerindeki çerçeve dikkatimi çekti.

İçindeki resimde İlhan ve Nermin kol kola girmiş sırıtarak kameraya bakıyorlardı fakat ilgilenmem gereken kısım çerçevenin dışındaki camdı.

Sehpanın çaprazımda kalması ve kısa olması ne kadar iyi bir avantaj olsa da ondan bir hayli uzaktım.Nermin’in ne zaman yanıma gelip gelmeyeceğinden emin olamadığımdan böyle birşey yapmak ve yapmamak arasında büyük bir ikilemde kalmıştım…

🌫️🌫️🌫️

İlhan’ın evden çıkmasının ardından bende peşinden gitmiş ve arabaya binmeden onu durdurmuştum.

“Bende senle gelsem daha iyi olur.”dediğimde bana ters ters bakmıştı.

“Kızın eli kolu bağlı zaten senin tek görevin yanında oturmak git sohbet falan et ya da Mehmet’i çekiştirirsiniz.”diyip arabaya binmek için tekrar hamle yaptığında kolundan tutmuştum.

“Nermin”diyip derin bir nefes aldığında konuşmasına devam etti,”Bak koruma geliyor zaten 10 bilemedin 15 dakikaya burada adam o zaman kadar git ve şu kızın yanında otur,hem ikimizde buluşma yerine gidersek bu mantıklı okur mu sence az çalıştır şu saksıyı be kadın”

“İyi ben gidiyim buluşma yerine o zaman içerdeki meymenetsizle oturmaktansa diğerinin yüzünü görürüm daha iyi…Onun bulduğu kızdan ne beklerim ki zaten kendi gibi bulmuş bir salağı”

“Bak senin tek görevin 10 dakikalığına sabretmek anladın mı? 10 dakika sabret daha sonra kızın yanında korumayı bırakıp istersen kendini odaya kilitle…Tek yapman gereken koruma gelinceye kadar kızın yanında durman o kadar,senden başka birşey isteyen yok.”dediğinde ona göz devirmiştim.

“İyi ne halin varsa gör hadi git şimdi nereye gidiyorsan”dememle arkasına bile bakmadan arabaya binmişti.Şoföründe arabayı sürmesiyle hızla yanımdan uzaklaşmışlardı.

Merdivenlere oturduğumda içerdeki kızla ne konuşabileceğimi düşünüyordum,kesinlikle bana birşeyler soracaktı…

Ama ben onunla konuşmak zorunda değildim ki istersem konuşmazdım canım,bunun farkındalığıyla biraz daha rahatlamıştım.Ayağa kalkıp kapıyı açtığımda sandalyeyi boş görmem ardından ise kafamda hissettiğim acı tüm özgüvenimi yerle bir etmiş ve bilincim kaybolmuştu…