7. Bölüm

7

Parla avci
parlisko

Nicoló Can Mavioğlu ( İtalyan Topçu )

​​

"Can " Babamın sesi ile ona döndüm.

 

"Efendim?"

 

" Gelir misin?" Ona baktığımda iki bardak kahve yapmıştı. Muhtemelen sakatlığım hakkında konuşacaktı.

 

Oturduğum yerden kalkıp onun yanına oturdum. " Yine sakatlığım hakkında konuşacaksın değil mi?"

 

Bu konuyu konuşmak her zaman canımı sıkmıştı. Tam yükselişe geçmiş, mükemmel performans sergiliyordum ki çapraz bağlarım kopmuştu. Bu da beni hem psikolojik olarak hemde fiziksel olarak kötü etkilemişti.

 

" Hayır " peki ne hakkındaydı? "Ne hakkında konuşacağız?"

 

" Telefona sürekli sırıtarak bakman hakkında konuşacağız."

 

O konu..

 

Tam iyileşme sürecine girmiştim ki bu sefer antrenmanda ufak bir sakatlık yaşamıştım. O günün akşamı beni kaydetmediğim bir numara aramıştı. Normalde böyle numaraları pek açmazdım ama elim kapat tuşuna gideceğine yanlışlıkla açma tuşuna gitmişti. İlk hayranlardan biri olduğunu sanmıştım ama sonrasında Türkçe küfür edince,o anlık sinirle yazdım.

 

Daha sonrasında ise beni tanımadığını anlamıştım.

 

Çevremde babam hariç çoğu kişi futbolum için benimleydi sanki. Selinayın beni tanımayışı ve bana gerçek bir arkadaş gibi yaklaşması hoşuma gitmişti.

 

Şimdi ise o benim için özel olan nadir insanlardan biriydi.

 

Babama bundan hiç bahsetmemiştim ama şimdi bahsedecektim.

 

" Türkiye'den bir arkadaşım var." Babamla genelde Türkçe konuşurduk. Annemle de öyleydi.

 

" Nasıl bir arkadaş ?"

 

" Adı Selinay Sezen." Adı gerçekten de çok güzeldi.

 

" Antrenmanda sakatlandığım gün tanıştık ama beni tanımıyor. Bir numara sallamış ve ben çıkmışım."

 

" Nasıl yani yüzünü, adını hiç bir şeyini bilmiyor mu?" Beni ona en çok çeken şeyde buydu.

 

" Hayır. Benimle futbolcuyum diye değil, arkadaşıyım diye konuşuyor. Önceden canı sıkıldığı için konuşuyordu fakat şuan beni arkadaşı olarak gördüğü için konuşuyor."

 

Selinay da üniversite sınavına hazırlanıyordu.

Çokta güzel bir kızdı, geleceği de bir o kadar parlak ve güzel olacaktı.

 

" Peki ona kim olduğunu söyleyecek misin?"

 

" Bilmiyorum. Ama sanırım söyleyeceğim. Artık ona güveniyorum."

 

" Oğlum her kararında arkandayım. Ama insanlara karşı fazla da samimi olmanı istemem. Bizde annenle tam senin yaşlarındayken tanışmıştık. Sonu belli."

 

Annem ve babam 18 yaşındayken tanışmışlardı. onlar 22 yaşındayken de ben doğmuştum. Ben henüz 2 yaşındayken annem bizi terk etmiş, başkası ile evlenmişti.

 

Daha sonrasında pişman olmuş, ben 8 yaşındayken geri dönmüştü. Fakat bu seferde babam annemi affetmemiş, onun eve dönmesini istememişti.

 

Tüm bunlar ben küçükken yaşanmış olduğundan anneme karşı içimde çok fazla öfke yoktu. Annem şuan İngiltere de yaşıyor, ayda 2 kere İtalya'ya gelip gidiyordu. Yani iletişimimiz iyiydi.

 

"Selinay farklı baba" farklıydı.

 

"Biliyorum senin çocukluğun çok zor geçti. Daha önce gerçek bir arkadaş gibi yaklaşan olmadı sana. Bu yüzden arkadaş gibi davranan biri senin gözünü boyamasın Can."

 

Çocukken hiç arkadaşım yoktu. Dil sıkıntısı çekiyor, boyumun kısa olmasından dolayı dışlanıyordum. Ben 14 yaşına geldiğimde boyum birden uzamıştı ve şuan 1.88 boyundaydım.

 

Ayrıca dil konusunda da kendimi bir hayli geliştirmiştim. 17 yaşında ilk Inter A takımına alındığımda mahallede ki favori çocuk olmuştum. Herkes yanıma geliyor, arkadaş olmak istiyordu.

 

" Ama Selinay benimle ben olduğum için arkadaş. Zaten yakında söyleyeceğim."

 

" Sen bilirsin oğlum, ben senin her zaman arkandayım." Ardından çekip sarıldı.

 

Babamla aramdaki bağ çok farklıydı. Her anım onunlaydı. Benim futbolcu olmamda da büyük bir emeği vardı.

 

Telefonuma gelen bildirim ile ikimizin de gözü o tarafa kaydı.

 

Telefonumu açıp ekrana baktığımda Selinaydan geldiğini görmüştüm.

 

" Hadi sen git de konuş biraz " yaptığı kahveyi elime tutuşturup, beni odama gönderdi.

 

Odama geldiğimde tekli koltuğa oturduğum, her gün girdiğim sohbete tıkladım.

 

Ay Işığı; Bak saçımı kestim

Ay Işığı; Perçem de yaptırdımm

Ay Işığı; Nasıl olmuş?

Ay Işığı; *fotoğraf*

 

Onu adından dolayı Ay ışığı ​​​​ diye kaydetmiştim. Attığı fotoğrafı açtığımda içtiğim kahve boğazımda kalmıştı.

 

Çok güzel olmuştu..

 

Zaten çok güzel bir kızdı ama yeni saçı ona daha da çok yakışmıştı.

 

Can; Çok güzel olmuş.

 

Sanırım kim olduğumu söyleme vaktim gelmişti.

*** 

Yorum ve Beğenilerinizi unutmayınn :)

 

 

 

 

 

 

Bölüm : 16.11.2024 20:41 tarihinde eklendi
Okur Yorumları Yorum Ekle
İçindekiler
Hikayeyi Paylaş
Loading...