6. Bölüm

Stefan'a hislerimi açmamın üzerinden aylar geçti. Zamanımız çok iyi geçiyordu ama Stefan'da bir terslik vardı. Bir huzursuzluk vardı üzerinde.

Bitirdiğim kitabımı üst kattaki kitaplığıma koydum. Bir sürü kitap okumuştum saraydan ayrıldıktan sonra. Bu hoşuma gitmişti. Kitaplıktan yeni bir kitap alıp bir sandalyeye oturdum. Çoğunlukla tarih okuyordum ama bu aralar aşk temalı kitaplar daha çok hoşuma gitmeye başladı. İçimden bir dürtü beni sürekli mutsuz sonlu kitapları okumaya itiyordu. Kitabı okumaya başlayacaktım ki Stefan'ın sesi yankılandı. Hemen aşağıya inip yanına gittim.

" Ne oldu Stefan bir sorun mu var?"

Diye sordum. Biraz kötü görünüyordu. Hatta bayağı kötü görünüyordu.

" Seninle konuşmam gerek Sofia . Çok önemli"

" Tabi hemen konuşalım. Gel otur şöyle"

Sandalyeye oturduktan sonra karşısına oturmam için işaret verdi. " Sorun nedir?" Diye sordum.

" Sorun sensin" dedi. Beklemediğim bşr ses tonuyla.

" Nasıl yani. Yanlış bir şey mi yaptım" diye sordum. Onu anlamaya çalışıyordum ama biraz farklı davranıyordu.

" Ahh. Tamam bugün sana karşı dürüst olacağım. Ben sana aşık falan değilim anladın mı. Seni kullandım. Şimdide senden hevesimi aldığım için gidiyorum. Sana söylemek istedim çünkü arkamdan gelmeni istemiyorum. Ben seni sadece sihirlerim için istiyordum. Ama bu mümkün değilmiş. Yani gidiyorum"

Her cümlesinde kalbimin parçalandığını hissediyordum.

" N nasıl yani?"

" Yanisi şu. Ben yıllardır büyü hakkında bilgi toplamaya çalışıyorum. Bir şekilde o büyüyü elime geçirip dünyaya hükmetmek istedim. Senin sihir yaptığını öğrenince sana yakın davrandım. Ama bu mümkün değilmiş."

Ağlamaya başlamıştım. Kalbimin acısı o kadar büyüktü ki şu dakika öleceğimi hissediyordum.

" Yalan söylüyorsun" dedim titreyen sesimle. " Sen beni seviyorsun. Birileri sana söyletiyor bunları" dedim. Bir ihtimal doğru olmasını umarak.

" Değil Sofia bunlar gerçekler. Ben seni sihirlerin için kullandım. "

" Git ." Dedim. " Git Stefan seni öldürmemi istemiyorsan git buradan çünkü kendimi zor durduruyorum."

" Üzgünüm Sofia. Yaptığım yanlıştı ama yaptım. Üzgünüm."

" Git dedim sana" bağırarak. " Git diyorum. Git. Yalnız bırak beni. " Elime geçen her şeyi kırıyordum. Ona zarar vermemek için çok zorlanıyordum.

" Son kez vana bakıp arkasını dönüp gitti. O benden gitti.

Önce büyük bir çığlık koptu bedenimden. Sonra ardı arkası kesilmeyen gözyaşlarım. Acı çok büyüktü. Çok...

..............

İlahi bakış açısı

Kalbi çok ağrıyordu prensesin. İçindeki her dürtü onu insanlara zarar vermeye yönlendiriyordu. Onu sarmaya başlayan intikam baş edilebilir gibi değildi. Aylarca kendini bu dürtüden uzak tutmaya çalıştı. Her gün ruh gibi geziyordu. Sihirlerin kontrol edemiyordu. Ondan bağımsız yaptığı şeyler oluyordu.

Artık dayanamadı. Büyü onu ele geçirdi. Önce ruhuna daha sonra bedenine işledi. Artık kendini yönetemiyordu. Acı çekiyordu bu durumda.artık fiziksel ve ruhsal olarak kendisine benzemiyordu.

Kötülük ona işlemişti. Kendi isteği dışında canlılara zarar veriyor ve bundan zevk alıyordu. Elinde değildi bunlar ama büyü ona işlemişti.

Büyük bir ışık sardı etrafı tüm krallıklardan görülecek şekilde büyük bir ışık. Işığın etkisi arttıktan sonra bir patlama yaşandı ve etraf sonsuza dek zifiri karanlığa gömüldü. Kimse bilmiyordu ama karanlık dünyayı ele geçirmek istiyordu. Kötülüğünü yaymak ve bir ruh olarak insanlara hükmetmek istiyordu. Karanlık dünyayı ele geçirmeye başlamıştı. Tüm krallıklar birleşmiş bu mutlak güce nasıl baş edeceklerini düşünüyordu . Bu krallar arasınsa Stefan'da vardı. Babasının ölümü üzerine tahta geçmişti. Herkes Sofia' nın babası bile onu öldürmek istiyordu...