Elif, Burçak ve Sena... Bu üç yakın arkadaş bir gün piknik yapmak için bir ormana giderler. İçlerinden biri telefonla konuşmak için uzaklaştığında yerde bir anahtar olduğunu görür fakat bu anahtar diğer anahtarlara hiç benzemeyen bir görünüşe ve özelliğe sahiptir. Onu bulan kişi sıradan bir anahtar olduğunu düşünür ve umursamayıp cebine atar. Hikaye ise tam burada başlar. Umursamayıp cebine attığı anahtar büyük ve gizem dolu yolculuklarının kapısını açmak üzeredir. Fakat onlar daha hiçbir şeyin farkında değillerdir. Elif, Burçak ve Sena`nın gizemli yolculuğuna hazır mıyız? Sırlar sır olmaktan çıktığında onlara ne olur? Her sır mezara kadar gider mi? Bazı sırlar vardır ki sebebi asla çözülemez.

Ben Ekin Atahan. İlk acısını, ilk kalp kırıklığını daha on bir yaşında yaşamış gencecik bir kız. Büyük acılar görmüş hayatında hep bir gün: “Acaba artık ben de mutlu olabilir miyim?” Diye dualar eden bir kız. Hiç doğru düzgün arkadaşı olmamış, asosyal bir kız düşünün, işte o benim. Benim hayatım dümdüz bir yolda; hiç tümsek olmadan, bir taşa dahi değmeden giden bir araba gibi normal bir şekilde kazasız belasız gidiyordu. Derken on yedi yaşında hayat bana bir bedel ödetti. Bu bedel zamanla katlanarak arttı. Hatta bir gün tam bitti derken başka bir bedelle yeniden filizlendi o kurumaya yüz tutmuş yaram.

Kilometrelerce ötelerden birine inanıp güvenebilir misiniz? Peki hiç tanımadığınız, yüzünü dahi canlı canlı görmediğiniz birine kalbinizi emanet eder miydiniz?