47.Bölüm

Eve geldiğimizde uyumak istemedim. Yorgundum, korkmuştum, bu sıcakta stresten sırtımdan soğuk soğuk terler akmıştı. Ateş beni kurtarmasa Koray'ın bulduğu Ateş'in yani Boran Karaca'nın eski düşmanlarından olan o adam bana kim bilir neler yapıcaktı. Eve gelirken yolda Ateş'in dediğine göre, eskiden bir zaaf meselesi olmadığı için böyle birşeye cesaret edemiyorlarmış. Ateşlerin öldürdüğü o adamın isminide öğrenmiştim. Vural, ama Ateşler böyle dememişti tabi...Akın abime "Şahmeran Vural'ı listeden silelim aslanım" dediğinde neden Şahmeran dediklerini bile soramamıştım. Bana karşı naif, zarif olan adam normalde iş konuşurken yada işlerinden konuşurken sesinin tonu bile değişiyordu.

"Su nereye daldın güzelim" ben olan biteni düşünürken Ateş'in seslenmesiyle başımı o yöne çevirdim.

"Hiç öyle düşünüyorum işte" gelir gelmez oturma odasına geçmiş oturmuştuk ama benim gözlerim etrafa bakarken onların gözleri benden başka bir yere bakmıyordu.

"Ne düşünüyorsun söyle güzelim bizde düşünürüz değil mi Akın? " Normalde böyle birşey demezdi . Sadece benim gülümsemem için kimseyi umursamadan böyle konuşurdu ama bu kez Akın abimde katılmıştı sanırım yoksa Ateş'in bu sorusundan sonra başını sallayıp söylediği şey hiç normal değildi.

"Evet Abi... Söyle Su bizde düşünelim? " dediğinde kahkaha atabilirdim ama o kadar mecalim yoktu ki gülümsemekle yetinip kafamda dönen binlerce düşüncemi es geçip çok başka bir soru yönelttim.

"Acaba bütün aile toplanıp bir yemek mi yesek diye düşünüyordum? " Demiştim. Evet evet biliyorum yalan makinesi benim yanımda halt etmişti. Bu kadar hızlı yalan söyleyen başka biri varmıydı?...sanmam . Zaten ikiside bu dediğime inanmamışlardı.

"Böyle birşeyi düşünmene bile gerek yok ki güzelim sen kimi arasan anında kapının önünde olurlar. "o kadar haklıydı ki...

" O zaman bu gece güzel bir akşam yemeği yiyelim olur mu?.... Babaanneni de çağırırız"bu sefer Ateş'in yüzü asılmıştı. Aynı şekilde Akın abimde düşüncelere dalmış birşey söylemek istiyor ama söyleyemiyor gibiydi. Ateş ile Akın abim bir an gözgöze gelip sonra ikiside bana döndü, birkaç dakikadan sonra Ateş bir nefes verip konuşmaya başladı.

"Güzelim... Babaannem sadece bizim keyfimizi kaçırır, hem o böyle yerlere de gelmez. " dediğinde yüzümü asmadan edemedim ama ifademi çabuk toplayıp aynı heyecanla konuşmaya devam ettim. Çünkü;bu yemek benim için çok önemliydi.

"Tamam o zaman bizimkileri çağırırız, Bülent'i falan, Aklınıza kim geliyorsa " dediğimde Ateş Akın abime bakıp gülümseyip kaş göz işareti yaptı.

"Ateş bana neden söylemiyorsunuz yaaaa" diye mızmızlanınca gülümseyerek bana döndü. Beni kurtardı kurtaralı böyle davranmamı istiyor gibi gözleri parıldadı.

"Yakında sana yenge gelebilir... Abinin konuştuğu bir kız var"dediğinde ağzım bir karış açık Akın abime bakıyordum ama Akın abim başını yere eğmiş halı desenlerini ezberliyor gibiydi. Kıpkırmızı olan yanakları bile halini yeterince göz önüne koyuyordu zaten. Utanmışmıydı yani?... Bana söylemediği için kızmak istedim ama o kadar çok utanmıştı ki. Ateş kafasını çevirip gülüyordu .

"Bana da anlatır mısın? Akın abiii... Neden böyle şeylerden en son benim haberim oluyor yaaa"

"Şey anlatırdım zaten de bakma sen abime birkaç kez buluştuk, numaralarımızı falan aldık işte, başka birşey yok yani? "

"Tamam o zaman akşam onuda davet edelim mi?... Bakalım abimin buluşup konuştuğu kız kimmiş, bende tanıyım... Hem ben sonuçta eltisi olucam yaniii sanırım elti " diye saçmaladığımda Ateş bu sefer kendini tutamamış gülmeye başlamıştı. Akın abim bile gülümseyince hızlı adımlarla Akın abimin oturduğu koltuğa oturup dibine girdim.

"Çağırırsın değil mi? " demiştim ama Ateş kesik kesik gülmeye devam ederken konuşmaya başladı daha doğrusu çalıştı.

"Eltisi de olucaksın ama senin birtane daha misyonun var gibi Akın üzerinde... kız kardeşi olduğun için görümce falan hani"

"Yaaa Ateş ben ne biliyim elti görümce falan... Sence benim bu kavramları öğrenmem için gerekli kişiler var mı? "diye mızmızlandım. Tabii ki biliyordum . Akın abim biraz daha rahat konuşsun diye yaptığım birşeydi.

" Tamam güzelim birşey demedim. "

" Akın abiii çağırırsın değil miii? "

"Gelir mi bilmiyorum ama ben çağırırım tamam mı güzelim? "

"Tamam... İnşallah gelir yaaa" diye Akın abime sarılınca oda bana sarılmıştı. Ateşle göz göze geldiğimde gülümsüyordu. Kıskanmadığı tek kişi Akın abimdi. Ha birde Bülent... Biraz daha öyle durduktan sonra Akın abimle ayrılıp heyecanlı hayecanlı konuşmayı sürdürdüm."Yemeği nerde yeriz bizim evde, restoranda falan.Siz seçin... "

"Tamam o zaman o iş bende, ben güzel bir yer ayarlıcam güzelim sen herkesi ara yeter,konumu gönderirim ben onlara " diyen kişi Ateş olmasını beklemiştim ama hayır bunları diyen kişi Akın abimdi. Bizim yanımızda kendini bir yabancı gibi görüp öylede davranıyordu. İlk defa bize karşı bir adım atmıştı. Geri çevirmezdim.

"Tamammm"diyerek ayağa kalkıp koşarak odama ilerliyordum ki geri dönüp nefes nefese konuşmaya başladım. "Ben hazırlanmaya gidiyorum sizde hazırlanın " diyip tekrar odama hızla koşarak içeri girdim. Ateş ve Akın abimin kahkahaları kulağıma geliyordu ama umursamadım.

❄

🌹Yazarın Anlatımıyla🌹

Su herkesi aradıktan sonra hızla bir duş alıp Bornozla makyaj masasına oturup gözlerine göz kalemi çekip iddialı bir eyeliner çektikten sonra kirpiklerine birkaç kat rimel sürmüş ve hacim vermişti. Yüzüne BB krem sürmüştü zaten o fazla fondöten falan sürmez, sevmezdi de. Göz kapaklarına sürdüğü far en az bu akşamki kadar parlak var gösterişliydi.pudrayla yüz çevresindeki parlaklığı aldıktan sonra Higlighter ile aydınlatmak istediği yerleri yani elmacık kemiklerine sürerek kendini süzdü.tek eksik vardı. Mat bir bordo renginde ruju sürdükten sonra kıyafetini gardıroptan çıkardı. Siyah halter yaka, sırt dekolteli bluz ve vücuduna tam oturan pantalon giyip. Saçlarını düzleştirip ikiye ayırıp tepeden sıkı bir at kuyruğu yaptıktan sonra Ateş'in ona yakıştırdığı parfümü de sıkıp Ateşler gittikten on dakika sonra gelen setlerin içinden kıyafetime uyan pırlanta seti de taktıktan sonra bej rengindeki kabanını giyip hazır olmuştu. Ateş ve Akın bir otel odasında hazırlanıcaklardı. Annesi ve Su rahat giyinmesi için. O yüzden Su topuklu ayakkabılarınıda giyip salonda zamanın gelmesini bekler.

❄

Boran soğuk bir duşun ardından getirmelerini istediği takıma baktı. Su özellikle tembihlemişti. Siyah bir takım giymesi gerektiğini. Onun ne giydiğini ise göremicekti mekanda buluşuruz diyerek sözleşmişlerdi. Su ve Gül hanımı şoför alıp getirecekti. Beyaz gömleği alıp üzerine geçirdikten sonra ağır ağır önündeki düğmeleri iliklediken sonra pantolon'unu giyip gömleğinin arta kalan kısımlarını pantolonun içine sıkıştırıp kemerle sıkıca sabitledikten sonra saçlarını biraz kurutup şekil verdir Gömleğinin kol düğmelerini birleştirip çeketini üzerine geçirdi. Çeketi için getirdiği kol düğmelerini de geçirdikten sonra Suyun senin gibi kokuyor dediği toprak aromasına ait parfümü boynunun iki tarafı ve bileklerine sıkıp Saatini koluna geçirdikten sonra aynı takımı gibi siyah ayakkabılarını giyip aynada kendini süzdü herşey hazırdı. Hemen Akını da çağırıp lokantaya olabilecek en hızlı şekilde gidip Su'yu beklemek için odadan yavaş ama kararlı adımlarla çıktı.

❄

Lokantaya bizi getircek araç zili çaldığında siyah taşları olan çantayıda elime alıp herşey hazır bir şekilde gelen arabaya bindik. Yol yarım saat sürmüştü. Lokantaya geldiğimizde Ateş cama yaslanmış telefonla uğraşıyordu. Şoför arabayı durdurup aşağı indiğinde kapıyı açmamış Ateş'in yanına koşarak ilerleyip birşeyler söylemişti.

Ateş'in gözleri arabayı bulduğunda beni görüyor gibiydi ama göremediğini biliyordum. Şoförün omzuna dokunup bize doğru ilerlediğinde şoför annemin Ateş benim kapımı açmıştı. Annem ne gerek var demişti, bende aynı tepkiyi vermiştim ama Şoför daha arabaya ilk bindiğimiz an bizi nazikçe uyarmayı ihmal etmemişti.

Ateş elini uzattığında bekletmeden elini tuttum. Kara gözleri beni süzdükten sonra beğeniyle dudak büzdükten sonra benim arabadan inmemi bekledi. Sonrada belime hafif dokunup kendine yaklaştırdıktan sonra yavaş adımlarla lokantaya girdiğimizde kulağıma fısıldadı.

"O kadar güzel olmuşsun ki, acaba yemeği seninle başbaşa mı yesek diye düşünmedim değil"

"Düşünme sevgilim, bu yemek benim için çok önemli"

"Neden önemli, anlamadım"

"Süpriz birtanem, sende herkesle beraber öğreneceksin"

"Öyle olsun güzelim... Bu arada Akın'ın kız arkadaşıda geldi"

"Ne güzell... Onunda burda olması çok güzel"

"Bak iyice merak ediyorum, banada söyle kimseye söylemicem bak"

Lokantaya girdiğimizde herkes gelmişti. Bana gülerek bakan gözleri gördüğümde içimde bir heyecan olmuştu. İçeri girip kabanlarımızı çıkarıp herkese hoşgeldiniz diyerek yerimize oturmuş yemeklerin gelmesini beklemeye başladım. Herkes gülerek birbirleriyle sohbet ediyordu. Akın abimin kız arkadaşıda biraz çekiniyor gibiydi. Çok güzel bir kızdı. Akın abim hafif kızarmış yanaklarıyla kızla sohbet ediyorlardı. Bu anı görmek beni çok mutlu etti. Herkesi bir arada görmek , mutlu görmek benim için paha biçilmezdi. Ateş elimi tutup dudaklarına götürdü ve öpücük kondurduktan sonra "Senin sayende " diye fısıldadı. Her zaman ne düşündüğümü tahmin edebiliyordu benim aksime...

Herkes çorbasını almış afiyetle yerken benim içimde çok başka bir heyecan vardı. Gözlerimi herkesin üzerinde gezdirirken Bülentle göz göze geldik. Sanki ne yapıcağımı biliyor gibiydi. Oda kız arkadaşıyla gelmişti. Kendisi farkındamıydı bilmiyorum ama gerçekten çok yakışıyorlardı.

Tatlı servis edilinceye kadar sohbetlerle yemeğimizi yemiş, herkes gülümseyerek tatlılarını yerken bir anda konuşmaya başlamamla herkes bana dikkat kesildi.

"Buraya gelmeniz, benim yanımda olmanız benim için gerçekten çok anlamlı, ben bu yaşıma kadar bu kadar kişiyi tanıcağımı ve ailemin büyüyeceğini bilmiyorum ama iyiki hepinizi tanımışım. Ben bugün buraya hepinizi toplamamın iki sebebi var birincisi hepinizle bir arada olmak ikincisi ise" cebimden kutuyu çıkarıp, açtım. "İkincisi ise Ateş'e yapıcağım evlenme teklifi... Ben erkeklerin evlilik teklifi etmesine karşı değilim tabii ama zorunluluk olarak da düşünmüyorum. " Ateş'in gözlerinin içine bakıp tepkisine bakmak istemiştim ama o kadar şaşırmıştı ki, sanki herşeyi bekliyor ama bunu asla beklemiyor gibiydi. Ayağa kalkıp yüzüklerin olduğu kutuyu Ateş'e doğru çevirdim. "Ateş... Yanii Boran, benimle evlenir misin? "

❄

Evetttt bu bölümde bu kadar olsun sonraki bölüm Ateş'in düşüncelerini Ateş'in ağzından okumak daha güzel olur gibi

Hoşçakalınnn