3. Bölüm

Büyük bir gürültü ve sarsılmayla uyandım otobüs devrilmişti . başımın kanadığını hissediyordum dogrulmaya çalıştım ama çırpınışlarım boşunaydı belimden aşağısını hissetmiyordum sıkışmıştım ölü bedenler vardı otobüste bakamıyordum etrafima ve kendime göreceğim şeyden korkuyordum ve sona yaklaştığımıda hissediyordum üzerime düştüğünü düşündüğüm eski bir kitabin sayfasını çevirdim olurken beni teselli edebilecek bir cümle olabilir miydi acaba ve kitaba dokunmamla başka bir zamana cekilmem bir oldu.

Kendimi bir yatakta sabah karşı bir vakitte buldum. Bendenim bana aitti tıpatıp bendim ama baska bir zamanda başka bir evde ve kıyafetlerle bunu zihnime dolan ve aralıksız yağan bilgi selinin içinde bulunup yataktan kalkamayack halde olunca anladım.

Adım Tomris di. Kurt beyin kızıydım. 17 yaşındaydım babam ve abilerim bana savaşmayı ve okuma yazmayı öğretmislerdi. 1406 yılındaydık. Babamın kıymetlisiydim annem ben küçükken öldüğü için herkes üzerime titriyordu. Babam güçlü ve cesur bir beydi. Tek sıkıntı Artuk beyliği idi kalabalık bir beylikti bizi himayeleri altına almak isterlerdi am bilirlerdiki babam sağ iken bu imkansızdı. Yine birgün abilerim ticaret yolunu kullnirlarken Artuk beyin küçük oğulları Hasan ile karşılaşan abim Cenk sonrası Oğuz ve adamlarını kılıçtan geçirdi bunu duyan artuk bey üzerimize tüm alpleriyle gelmeye kalkınca babamda karşılık verip alplerini topladı büyük bir savaşın ortasında bizler evlatları olarak arkasında durduk sonra konuşmak için ortak bir mesafede buluşan babam ve Artuk beyi geri çekildi. Herkes şaşkın ve bir oyun olmasından korksakta kurt bey kendinden emin ve sert çıkan sesiyle (geri çekilinnnn) geri çekildik. Eve gelince babam beni yanına çağırdı ve konuşmaya başladı:

_Güzel kızım, başımın tacı, bahtımın yıldızı bilirsin ki bugün bir savaşın eşiğinden döndük.

_bilirim babam

_ bilir misin ki nasıl döndük

_bilmem babam

_Artuk beyle konuştuk Artuk beyin oğlu elbet kıymetlidir değeri paha bicilmezdir ve önce onalar saldırmıştır bir can gitmiştir ama bedeli binlerce can ve ardinda kalan binlerce masum değildir. Yalnız bunun bir bedeli olmadir. Artık bey cana karşı can ister. Bununda kan almadan tek yolu onlara can verecek acılarına Umut olacak bir bebektir. Canlarına biz sebep olduğumuz için can vermek sırasıda bizdedir. Demem o ki kızım Artuk beyin büyük oğlu Sungur bey ile senin evlenip onlara bir çocuk vermen üzere anlaştık çocuk doğduktan sonra buraya geri dönemen üzere anlaştık. Tabiki şart koştum kızım kabul ederse diye eğer ki etmem dersen yarın savaş meydanında kanımızın son damlasına kadar savaşacağız.

_ Kabul ettim kurt beyi sen bize baba ommadan önce buyrugun altindaki binlerce insanın beyisin onalari korumak ve kollmakla yükümlüsün biz evlatlarinda bu yükünü paylasmada yanındayız. Bana düşün buysa kaderime razıyım.diyerek çekildim.

Tüm bu anılar zihnimden geçerken yorgun düşüp gözlerimin kapandığını hissettim.