15. Bölüm

Çalan alarmım ile uyanmıştım. Hızlı bir kahvaltı yapıp dolabımın önüne geçmiştim. Bugün biraz şık görünmek istediğim için kalem eteğimi ve gömleğimi elime almıştım. Kemerimi takıp saçlarımı da düzelttiğimde aynadaki yansımamı beğenmiştim. Ceketimi giyip evden çıkmaya hazırlanıyordum. Duyduğum bildirim sesi ile telefonumu elime almıştım.

Aren: Aşağıda bekliyorum seni.

cidden hiç anlamıyordu beni.
merdivenlerden indiğimde gülümseyerek beni bekleyen Aren’i görünce yüzümde tatlı bir gülümseme oluştu.

“ Günaydın güzelim.” Dediğinde daha çok gülümsemiştim.

“Günaydın hocam” demem ile yüzünü buruşturdu.

“Okula birlikte yürüyelim”

dediğinde kabul etmiştim. Sonuçta evlerimiz karşılıklı ve okula da yakındı.
Sohbet ederek yürümeye başlamıştık.

“Çok şık görünüyorsun”

“Teşekkür ederim”

“ Nişanlı sayılırız artık yüzük mü alsak”

dediğinde gülerek bende gülmüştüm.
Tam kızmak için ağzımı açmıştım ki konuşmaya devam etti.

“Sevgilim okuldaki hocalar senin sevgilin olduğunu bilmiyor mu ? Yanlış hatırlamıyorsam Ege nişanlın olduğunu söylemişti.”

“ Bir dakika Aren bey siz de bunu bildiğinize göre ne çeviriyorsunuz.”

“Ege’ye ben söylemiştim.”
şaşırmamıştım açıkçası.

“Neden söylediğini sormayacağım. Çünkü cevap ortada. O zaman Ali hocanın tayin işinde senin bir parmağın var dime.”

Tatlı tatlı gülümseyince başka bir soru sormadan yürümeye devam ettik. Arada bana dönüp gülümsediğinde bende dayanamayıp gülmeye bağlamıştım. Okul kapısından girince yüz ifademi korumaya çalışarak öğretmenler odasına çıkmıştım. Hocalarla sohbet ederken içeriye giren Ege ile bakışlarımız ona döndü.

“ Hocam bu çiçekler size gelmiş. Okula girerken kurye ile karşılaştık.”

Diye açıklama yapınca anladım demiştim. Ege tekrar söze girince ne yaptığını anlamıştım.

“Nişanlınız göndermiş hocam. Notu gördüm yanlışlıkla”

demişti gülümseyerek teşekkür ederek almıştım çiçekleri.
Notu elime alıp okumuştum.

- Sevgilim hayatıma girdiğin için teşekkür ederim.
Nişanlın

yüzümde tatlı bir gülümseme oluşmuştu. En azından gelip kendi vermemişti.
Çalan ders zili ile sınıfıma doğru gidiyordum. Areni görünce boş olan koridoru fırsat bilip tatlı bir gülümseme yollamıştım…

Dersler bitmiş çiçeğimi kucağıma alıp okuldan çıkmıştım. Ecem koşarak yanıma geldiğinde arkasından onu takip eden Kenan beyi görmem ile nezaketen bir tebessüm yollamıştım.

“ Öğretmenim bizimle gelir misiniz.”

“ Ecemciğim sizinle gelemem. Verdiğin sözü unuttun mu?”

Dediğimde utanmıştı. En sonki karşılaşmamızda arabaya bineceğimi lakin bir daha ısrar etmemesi gerektiğini söylediğimde kabul etmişti. Çalan telefonumu ararken çiçeğin üzerinden düşen kartı Ecem almış çoktan okumuştu.

- Sevgilim hayatıma girdiğin için teşekkür ederim. Nişanlın

“Öğretmenim siz evli misiniz? “

Aldığım soru ile gülümsemiştim. Nişanlıyım ecemciğim. Dediğimde gülümsemişti. İyi günler dileyip çıkmıştım okuldan.

Eve girdiğim gibi çiçeklerimi güzel bir vazoya koyup üzerimi değiştirmiştim. Dolaptan lacivert eşofman takımımı çıkartıp giyinmiştim. Çalan telefonum ile salona geçmiştim.
“ Asel yemeğe bekliyorum seni. Bir şey hazırlama.”
“Aren nerden çıktı bu “ dediğimde gülümsemesini duymuştum.
“ Geçen ki randevumuzu telafi etmek istiyorum. Dediğinde kabul etmiştim. Saçlarımı toplayıp ceketimi giymiş evden çıkmıştım. Kapıyı çalmadan açılmıştı. Aren gri bir eşofman altı ve beyaz bir tişört ile gülümseyerek bana bakıyordu.
Onu ilk defa bu kadar ev hali ile gördüğüm için hoşuma gitmişti.

“ Menüde ne var çok merak ediyorum. “ dediğimde kollarını uzatıp kendine çekmişti. Sarılışına bekletmeden karşılık verdim.
“ Özledim seni”

dediğinde gülümseyerek ondan ayrıldım.
“ Salatamız eksik. Yapabilir misiniz hanımefendi.”

Dediğinde ellerimi yıkayarak malzemeleri çıkarmıştım. Aren telefonunu çıkartarak slow bir müzik açmıştım. Böyle bir müzik zevki olacağını düşünmemiştim. Ona gülümsediğimde göz kırpmıştı. Böyle bir an yaşamak mutlu etmişti beni. Aren yemekleri servis ederken bende salatayı kaselere koymaya başlamıştım.
Belime sarılan ellerle gülümseyerek konuşmaya başladım.

“Her fırsatı değerlendiriyorsunuz Aren bey.” Demem ile oda gülümsemişti.

“ Seninle böyle bir an yaşamak çok tuhaf. İçeriden koşarak anne yemek hazır mı diye koşan bir çocuk hayali kuruyorum.” Demesi ile yutkunmuştum. Aynı hayali kurmamıştık. Ben onunla yaşadığım bu anı güzel bir yemek olarak düşünürken o ilerisi için hayaller kurmaya başlamıştı. Rahatsız olduğumu anlayan Aren beni masaya doğru çekiştirmişti. Birkaç dakikalık sessizlikten sonra konuşmaya karar verdim.

“ Arkamdan çevirdiğin başka bir şey yok dime.” Demem ile dikkatini bana vermişti.
“ Sadece Ege’ye nişanlın olduğunu söylemesini istedim.”
“ bir anda ortaya çıkan tayin işi”

diye yönelttiğim soruya da cevap vermişti.

“ Tayini kesindi zaten. Sadece 1 ay öne çektim.”

“Asel bunları bırakıp artık bana mı odaklansan.” Demesi ile şaşırmıştım. Tamam önceliğim sürekli değişiyordu ama bunun sebebi onun davranışlarıydı.

Yemek Faslı bitmiş film izlemek için kanepeye geçmiştik. Aren’in yanına oturup yanağına bir öpücük kondurmuştum. Onu üzdüğümün farkındaydım. Biraz daha sokulup beline sarılarak oturduğumda memnun olduğunu anlamıştım. Saçlarımın arasına bir öpücük kondurduğunda konuşmaya başladım.

“Çiçekler için teşekkürler sevgilim”

dediğimde bu defa biraz doğrulup tekrar yanağını öpmüştüm.

“Asel hanım sizden beklenmeyen hareketler” diyip gülmüştü.

“ Baş başa olduğumuz sürece bir sorun yok Aren. Sadece okulda mesafemizi koruyalım.

“ Yeşilçam mı izlesek.” Dediğimde onaylayıp Hababam sınıfını açmıştı. İkimizde izlerken epey eğlenmiştik. Saate baktığımda geç olduğunu gördüm.

“ Tahmin edeyim gitmen lazım.” dediğinde gülümsedim.

“Yarın cuma hafta sonu bir şeyler mi yapsak” dediğimde modu düzelmişti.

“ Cumadan kampa mı gitsek” diye bir fikir attığımda kabul etmişti.

“ Karavan ile gidebiliriz.”
“Karavanı nereden bulacağız.” Demem ile kendinden emin bir şekilde cevap vermişti.
“Abimin karavanını alırım sevgilim.” Demesi ile onaylamıştım. Vedalaşıp eve geçmiştim.

Sabah gelen bildirim sesi ile uyanmıştım.
Aren : sevgilim bugün abim ve eşi ile tanışmanı istiyorum.