20. Bölüm

Yere oturup ağlamaya devam etmiştim. Ne kadar süre oturup ağladım bilmiyordum kapının çalması ile yavaşça yerimden kalkıp kapıya açmaya gitmiştim.

Kapıyı açtığımda karşımda Ege’yi görmeyi beklemiyordum. İçeri girdiği gibi kollarını uzatarak sarılmıştı bana.
Uzun süre sessizce sarıldıktan sonra kanepeye oturtmuştu beni bir bardak suyu bana uzatıp yanıma oturdu.

“ Asel iyi misin?” Diye sorduğunda göz yaşlarım akmaya devam etti.

“ Aren ile tartıştık” dediğimde yüzünde hiç bir duygu yoktu.
“ Biliyorum… Aren mesaj attı” diyerek telefonu uzattığında

Aren : Asel’in yanına git

mesajı okuyunca ağlamam şiddetlenmişti. Böyle anlarda kuruntu yaptığımı fazla düşündüğümü hissediyordum. Kendimi suçlu hissediyordum ama haklı olduğumu biliyordum bir yandan da. Bu davranışlar normal değildi.
Ege konuşunca ona döndüm.

“ Asel yeterince ağladın. Artık anlatsan mı?” Dediğinde göz yaşlarımı silip ona döndüm.

” Aren düşündüğüm gibi biri değil. Davranışları ve kurduğu cümleler çok farklı.” Dediğime Ege şaşkın bir suratla beni dinliyordu.
“ Bu kanıya nereden vardın” diye sorduğunda bugün olanları anlattım.

“Aysel haklısın lakin onun gözünden de bakmak gerekiyor. Kenan ile yaşadıklarından dolayı böyle.”

“Onların arasındaki durum ne bilmiyorum ve beni ilgilendirdiğini de düşünmüyorum bana yaptığı yakıştırma çok saygısızcaydı.” Dediğimde sessiz kaldı.

“ bunu anlatmak bana düşmez ama Aren’in ona karşı bu kadar katı olmasının mantıklı bir sebebi vardır dime Asel”

dediğinde içten içe haklı olduğunu biliyordum. Ege’yle dertleşmek iyi gelmişti. O gidince üzerime bir hırka geçirip balkona çıktım. İstemsizce gözüm Aren’in balkonuna gidiyordu. Orda değildi ama evde olduğu yanan ışıklardan belliydi. Çok hızlı ilerlemiştik. Bu kadar süratle giden bir ilişkinin sağlıklı olmayacağını bile bile kendimi bu duruma sokmuştum. Onu seviyordum lakin bu davranışlar normal değildi.
Telefonumu elime aldığımda kayıtlı olmayan bir numaradan mesaj vardı.

Bilinmeyen numara: asel yarın oraya geleceğim. Konuşmamız gerekiyor.

Bilinmeyen numara: okula gelmemi istemiyorsan eğer yarın ara beni

Mesajların ekinden olduğunu anlamıştım. Onunla neredeyse 2 yıldır görüşmüyorduk. Ailelerimizin baskısı ile konuşmaya başlayıp bu tanışmadan zevk alarak iki yakın arkadaş olmuştuk. Gerçek bir dosttu. Lisede başlayan arkadaşlığımız Üniversiteye kadar devam etmişti. Ben onu dostum olarak görürken ailelerimize sevgili olduğumuzu söyleyip beni zor bir duruma sokmuştu. Ailemi gerçeğe inandıramamıştım. Nerdeyse onun yüzünden nişanlanacaktık. Bu yaptığı şeyi neden yaptığını bile açıklamamıştı bana. Bu saçmalığı ortaya attıktan sonra Yurtdışına gitmişti. 2 yıl önce dönmüştü. Sonra bir anda gelip tekrar görüşmeye çalışmıştı. O zamanlar onunla konuşmamıştım. Şimdi aynı şeyi tekrar ediyordu. Bu saçmalığa devam etmek istemediğim için yarın onunla konuşacaktım. Bir de bununla uğraşmam gerekiyordu. Ben bu düşüncelere dalmışken Aren’in balkona çıktığını bile fark etmemiştim. Gözlerini kapatmış oturuyordu. Daha fazla kalmak istemediğim için içeriye geçmiştim.

Sabah erkenden kalkıp hazırlandım.
Askılı uzun lacivert elbisemi Altına spor ayakkabılarımı giyip kot ceketimi alıp evden çıktım. Okula vardığımda kapıda Kenan bey ile karşılaştık.

” Merhaba Asel hanım”

dediğinde gülümseyerek karşılık vermiştim.

“ Kenan bey teklifinizi kabul edemeyeceğimi ileteceğim size. Ece için daha iyi bir öğretmen bulacağınızı ümit ediyorum” diyerek okula girdim.

Öğretmenler odasına girdiğimde herkes kendi halindeydi. Eşyalarımı alıp sınıfa doğru adımladım. Masaya kitapları bırakarak çocukların gelmesini bekledim. Hafta sonu okumaları için hepsine birer kitap getirmiştim. Okuyup kitap ile ilgili bir resim çizmelerini isteyecektim. Cuma olduğu için yoğun geçen günün ardından aklımdan çıkan Ekin kendini hatırlatarak aramıştı.

“ Ekin ev adresimi atıyorum saat 18’de gelirsin” diyerek yüzüne kapattım.

Onunla evde tek olmak istemediğim için Egenin çıkmasını bekliyordum. Kapıdan çıkan Ege’yi gördüğümde tebessüm etmiştim lakin hemen arkasından Aren de çıkmıştı. İkisi hararetli bir şekilde konuşuyordu. Yanlarına doğru adımlamıştım farkında olmadan.

“ Ege müsait misin?” Dediğimde ikisinin bakışları bana döndü

” Aren ile işimiz vardı önemli mi?” Diye sorduğunda söze girdim.

“ Önemli işini erteleyebilir misin?”
dediğimde Aren konuşmadan arabasına gitmişti bense şaşkınca ona bakıyordum.

“ Hiç bakma Asel kırılmış sana. Şu an yaptığın şeyi gıcıklığına yaptığını bile düşünüyor olabilir” dediğinde sinirlenmiştim.

“ Saçmalama Ege. Ekin gelmiş onunla konuşacağım. Dışarda onunla görünmek istemediğim için eve çağırdım. Onunla tek kalmak istemiyorum. Yaptığı saçmalıktan sonra ona güvenmiyorum” dediğimde susmuştu.

Eve girdiğimde hemen Ege’ye döndüm.

” Sakın Arene bahsetme” dediğimde onaylamıştı beni.

kapı çaldığında ayaklanmıştım.
Ekin elinde bir çiçek ile karşımdaydı.

” Dalga mı geçiyorsun” dediğimde yüzü düştü.

İçeri girdiğimizde Ege’yi görünce şaşırmadı.

“ Naber Ege” diye söze girdiğinde Ege cevap vermemişti.

“ Ekin uzatma konuş ve git” dediğimde kanepeye oturup söze girdi.

“ Asel anlıyorum sinirli olmanı ama arkadaşlığımızın hattına düşmanın gibi davranmasan.” Dediğinde gülmüştüm.

“ Saçmalaman bittiyse gidebilirsin.” dediğimde ciddileşti ve söze girdi.

“ Asel sen benim dostumsun. Ben öyle bir duruma gireceğimizi düşünmemiştim. Ben sadece senden hoşlanmaya başladım ve bir anlık salaklıkla sevgili olduğumuzu söyledim.” Dediğinde sinirlenmiştim.

“ Bir anlık saçmalaman yüzünden biz neredeyse nişanlanıp evlenecektik.” Dediğimde yüzündeki mahcubiyeti gördüm.

“ Asel yaptığım şeyin ne kadar saçma ve kötü olduğunun farkındayım. Üzgünüm gerçekten seni kaybetmek istemiyordum ve benim salaklığım yüzünden en iyi arkadaşımı kaybettim. Ben çok pişmanım. Hatamı anladığımda kendi aileme durumu anlattım. Sonra sizinkilere de durumu açıkladım. Biliyorsun sen benim için kıymetlisin. Benim aptallığım.”

Dediğinde yüzündeki ifadeden pişman olduğunu görüyordum ama affetme isteğim yoktu.
Ege’nin sorduğu soru ile ona dönmüştüm

“ Asele aşık mıydın?”
Ekin derin bir nefes aldı ve konuşmaya başladı.

“ Ne aşkı abi ben onu gerçekten çok seviyorum ama öyle bir duygu ile değil. O benim dostumdu. Elif ile ayrıldıktan sonra saçma bir ruh haline girip en yakın arkadaşımı sevdiğimi düşündüm. Asel’in en doğru kişi olacağını. Ama yanıldım Asel sen benim ikizim gibiydin ben saçmaladım.”

Dediğinde inanmıştım söylediklerine.

“ Ben daha fazla rahatsız etmeyeyim seni. Mesaj için de özür dilerim öyle yazmasaydım yine görmek istemezdin beni” diyerek sarılmıştı bana. Birkaç dakika sarılmıştık. Kulağıma doğru

“ Affet beni dostum” diyip çıkmıştı evden. Birkaç dakika sonra çalan kapı ile Ege ayaklanmıştı.

“sen dur ben açarım” diyerek kapıyı açmıştım.

“ Aren” dediğimde şaşkındım bugün yüzüme bile bakmaya tenezzül etmeyip evime gelmişti.

“ kimdi o” dediğinde şaşırdım.

“ Anlamadım.” Dediğimde içeri girmişti.

“ O sarıldığın adam kimdi.”
“ Sen benim evimi mi izliyorsun”

“ İzlememi istemiyorsan perdeni kapalı tut”

dediğinde çoktan salona girmişti.
Egeyi görünce dönüp bana baktı.

“ Ne dönüyor burda” dediğinde Ege de benim kadar şaşkındı.

” En iyisi ben gideyim Asel size iyi sohbetler. Kavga etmeyin.” Diyerek kaçtı Ege. Evet bildiğiniz kaçtı.

“ Bunun için mi geldin.” Diye sorduğumda Aren çatık kaşlarını daha da çatarak bana baktı.

“ Dün ayrılık konuşması yapan sevgilimin başka bir adamla sarıldığını gördüğüm için geldim.”

Dediğinde kullandığı cümlenin ne kadar kırıcı olduğunu fark edemeyecek kadar sinirliydi.

“ Düzgün konuş” dediğimde ayağa kalkıp karşıma geçti.

“ Kim o adam” dediğinde cevap verdim.

“ Arkadaşım”

“ O nasıl bir arkadaş evine geliyor ve sana sarılıyor”

“ eski bir arkadaşım ve bana sarılması gayet normal”

“ 3 dakika boyunca sarılmanız normal mi?” Diye sorduğunda dibimdeydi.

“ Aren Eski bir arkadaşım. Özür dilemek için geldi.”

” Özür dileyecek ne yaptı” dediğinde iyice gardım düşüyordu.

“ Her şeyi anlatacak kadar enerjim yok. En iyi dostum yüzünden az kalsın hayatım alt üst oluyordu” dediğimde

İyice yaklaşıp sarılmıştı bana. Beklediğim tepki bu değildi. Sarılmasına şaşırmıştım.

“ Ne yaptı” diye fısıldadığında cevap vermek zorundaymışım gibi hissettim.

“ Ailelerime sevgili olduğumuzu söyledi ve az kalsın nişanlanacaktık. “

dediğimde sarılışı sıkılaştı.

“ Ve sen onunla sarıldın.” Dediğinde neden sarıldığını anlamıştım.

“ yeni bir durum değil. Üniversitenin son yılında yaşandı bu durum. Üstünden 5 yıl geçti. “

“ Neden şimdi geldi” dediğinde iyice sıkılmıştım.

“ Daha önce görüşmek istemedim. Sen sormadan ben cevap vereyim. Artık görüşme gereği hissettim ne kadar inkar edersem edeyim en iyi arkadaşımdı. Seninle ettiğimiz kavgadan sonra hayatımı düzene sokmak istedim.”

Dedikten sonra kendimi uzaklaştırıp koltuğu oturdum.

“ Özür dilerim.” Arenin kurduğu cümle ile bakışlarım ona döndü.

“ Kenan ile aram hiç bir zaman iyi olmadı. Lisede bir kızdan hoşlanıyordum. Kenan da o kızı seviyormuş. Askerken biri ile konuşuyordum. Tesadüf o ya Kenan da o kızla konuşmuş. Aslında ben aldatılan taraf oldum. Şimdi seni seviyorum ve Kenan iti sürekli etrafında. “ dediğinde anlamıştım durumu.

“ Aren seni seviyorum. Seninle sevgiliyim başka biri dikkatimi bile çekemez. Senin beni içine soktuğun durum ve yaptığın imalar içten içe senin korkularındı.” Dediğimde ellerimi avuçların içine aldı.

“ Asel sana en başından anlatmam gerekirdi. Ama korktum işte.”

“ Barışalım artık” dediğinde ellerimi geri çektim.
“ Seni seviyorum bunu saklamayacağım ama birbirimizden biraz uzaklaşmamız gerekiyor.”
“ Tam olarak ne kadar uzak kalmalıyız”

“ Aren sen tam anlamı ile bana güvendiğinde. Ben tam anlamı ile sana güvendiğimde” dediğimde yavaşça ayağa kalktı. Bende onunla birlikte kapıya kadar gittim.
“ seni seviyorum” dediğinde burukça tebessüm ettim. Eğitip dudaklarıma var ve yok arası bir öpücük bırakıp çıktı.