22. Bölüm

Aren noluyor burda”

Ellerini belini koymuş bize kınayarak bakan kızı gördüğümde kaşlarımı çatmış ona bakıyordum. Bu sırada hala Aren ile sarıldığımızı fark ettiğimde ellerimi boynundan çekip yönümü salonun ortasında bize bakan kıza döndüm. Aren’e baktığımda sinirli bir ifade ile oraya bakıyordu.

“ Abi demeyi öğren kızım” diyen Aren’e baktım. Bir kız kardeşi olduğunu bilmiyordum.

“ Kuzen olmamız sana abi diyeceğim anlamına gelmiyor Arenciğim.” Dediğinde Aren iyice sinirlenmişti.

“ 20 yaşında bir velet olduğun için abi demek zorundasın.” dediğinde tepkisine kızmıştım. Üslubu yanlıştı.

“ Sen utanmadan bana velet mi diyorsun moruk.” dediğinde Aren daha fazla sakin kalamayarak yerinden kalkmıştı. İkisi de varlığımı unutmuştu.
kıza doğru adeta koşar adımlarla gittiğinde koşar adımlarla arkama saklanmıştı. Sonunda varlığımı hatırlayan biri diye geçirdim içimden. Aren bana yaklaştığında ayağa kalkmıştım.
“ Elif çık yengenin arkasından” dediğinde şaşırmıştım. İsminin Elif olduğunu öğrendiğim kız iyice arkama sinip belime sarıldı.

“ Ooo beyfendi sevgili de yapmış. Demek o yüzden eve uğramıyor paşam” dediğinde minik bir kahkaha kaçtı dudaklarımdan ama Arenin bakışlarını gördükten sonra gülmem solmuştu.

“ Bana bak bücür çek o ellerini” dediğinde elif bir elini bana uzatmıştı.

“ selam yenge elif ben.” Dediğinde şaşkınlıkla cevap verdim.

“ Merhaba Asel ben.” Dediğimde elini tutmuştum.

“ Oo Aren ve Asel ne kadar da uyumlu bir çift” dediğinde yüzümde bir tebessüm oluştu.

Elif’e dönüp konuşmaya devam ettim.
“ bu sohbete oturarak mı devam etsek” dediğimde elif kendini kanepeye atmış beni de çekmişti.

“ Arenciğim bize iki kahve “ dediğinde Aren’in sinirlerleri iyice bozulmuştu.

“ Aren sakince oturalım” dediğimde mutfağa adımlamıştı. Kahve yapacağını anlayınca yüzümde gururlu bir gülümseme oluştu.
Elif’e döndüğümde bana bakıp sırıttığını gördüm.

“ Elif ben Aren abinin kuzeni oluyorum. İstanbulda üniversite okuyorum daha yeni geldim.” Dediğinde tebessüm ederek söze devam etti.
“ Gıda mühendisliği okuyorum sevgiline göre boş bir bölümmüş” dediğinde tebessüm ettim.

“ Asel kaya ben. Öğretmenim. Sevgili kuzenin Aren’in sevgilisi oluyorum.” Dediğimde ikimizde gülmüştük.

“ Biliyorum Beril abla anlattı bana.” Dediğinde biraz utanmıştım. Aren elinde iki fincanla geldiğinde gülümsemiştim. Birini bana uzattığında teşekkür ederek aldım. Diğer fincanı elife uzatmasını beklerken dudaklarına götürüp içmişti.

“ Aren elifin kahvesi nerde” dediğimde bana cevap vermeden ona ithafen konuştu.
“ Hanımefendi gidip kendine kahve yapabilir bence” dediğinde bana uzattığı kahveyi elife vermiştim.

“ Ben kalkayım artık” diyip ayaklandığımda söze Elif girdi.
“ Otursaydın biraz daha sohbet ederdik”

“Tekrar görüşürüz. Kalksam iyi olur” dediğimde anlayışla başını sallamıştı.
Kapıya doğru adımladığımda Aren de arkamdan geliyordu. Ona döndüğümde kollarını uzatıp sarılmıştı.

” İstersen şunu eve bırakıp geleyim kaldığımız yerden devam edelim” dediğinde omzuna vurmuştum.

“ Saçmalama istersen. Görüşürüz” diyerek ayrılmıştım. Eve gittiğim gibi kendimi yatağa atmıştım. Telefonu elime aldığımda birkaç bildirim vardı. Aren mesaj atmıştı.

Aren: Elifi eve götüreceğim.

Bilinmeyen numara: yengeciğim Elif ben numaranı sevgilinden çaldım. Yarın kahve içer miyiz? Bekletmeden mesajına cevap yazdım.

Siz: numaranı kaydettim. İşim bittiğinde haberleşelim elifciğim.

Elif: Uyuz sevgiline söyleme de rahatça vakit geçirelim yengeceğim

okuduğum mesajla gülmüştüm.
Siz: tamamdır. İyi geceler

Sabah elifle anlaşmış güzel bir kafede buluşmak için anlaşmıştık. Okuldan çıkmış taksi bekliyordum. Çalan telefonuma baktığımda Aren’in aramasını görmüştüm.

Alo 

Çıkmışsın okuldan birlikte bir yerlere gideriz diye düşünmüştüm.

Birkaç işim var o yüzden erken çıktım.

İstersen ben bırakayım seni

Gerek yok Aren ben giderim taksi de geldi kapatıyorum.

diyerek telefonu kapatmış taksiye binmiştim. Taksiye bindikten sonra Arene mesaj atmıştım.

Siz: Kuzenin ile buluşacağım senin rahatsız etmeni istemiyor.
Daha yeni arayı düzeltmişken böyle bir durum için kötü olmak istemiyordum.

Aren : Tamamdır sevgilim. İşin bitince yaz ben alırım sizi.
dediğinde onaylamıştım.
Kafeye girdiğinde elifin çoktan gelmiş olduğunu gördüm.
Elif’e Aren’e söylediğimi ama rahatsız etmeyeceğini söyleyince bir şey demedi. Sıcak kanlı neşeli biriydi.

“Asel mi ? Yenge mi ? Abla mı?” Diye bir soru sorduğunda bana hitap şekli seçtiğini anlamıştım. Aseli seçip tatlıya başlamıştık. Biz sohbet ederken Beril de katılmıştı aramıza.
elif söze girdiğinde tüm dikkatimizi ona verdik.
“ Vallah yengeciğim benden söylemesi bir yüzük tak sevgiline” dediğinde anlamamıştım.
“ Neden” diye bir soru dökülmüştü dudaklarımdan.
Bu defa söze Beril girdi.
“ Bu işler öyle aceleye gelmez elif” dediğinde merak etmiştim. Elif tekrar konuşmaya başlayınca onu dinledim.

“ Vallah Aselciğim dün bizimkiler seninkine kız bakıyordu. Kaç yaşına geldi evlenmedi başımıza kaldı diye.” söze Beril devam etti.
“ Onların her zamanki hali” dediğinde elif kahvesini yudumlayıp tekrar konuşmaya başladı.
“ Vallah dün gelin adayını bile bulmuş gibiydiler. Kızla görüş falan dediler. Aren abi kızdı ama teyzem hiç oralı olmadı.” Dediğinde iyice kafam karışmıştı.

“ Anlayamıyorum. Aren’in ailesi evlenmesi için baskı yapıyor ve bir eş adayı bile bulmuşlar öyle mi ?” Dediğimde ikisi de başıyla onayladı.

“ peki bunu bana neden anlatıyorsunuz? “ diye sorduğumda ikisi de şaşkınca bakıyordu.

“ Önlem al diye canım “ dediklerinde

“ Aren’in evlenme düşüncesi yok. Eğer varsa bana söylemedi. Ben şu an evlilik düşünmüyorum.”

“ En azından nişanlansanız “ Beril sözünü bitirince devem ettim.

“ Nişanlanma düşüncem de yok Aren’in hayatına göre kendimi şekillendirmem buradaki görevim bittiğinde ailemin yanına döneceğim. Onlara bu durumu açıklayamam” birkaç dakika bekleyip devam ettim.
“ Aileme durumu nasıl açıklayacağım. Sevgilimin ailesi evlenmesi için baskı yapıyor o yüzden nişanlanmam lazım. Kızlar kusura bakmayın ama Areni gerçekten çok seviyorum lakin böyle bir kararı almaya sevgi yetmiyor.”
Kızlarla sohbetimiz bittiğinde onlarla vedalaşıp Arenin yanına gelmiştim. Durumu anlatmasını beklerken o sürekli pişmanlığı hakkında konuşuyordu.
“ Asel “

“ Efendim”

“ Dün bizimkiler bir şeyler anlattı.”
…..

” Birileri ile görüşmemi istediler. Bende bir sevgilim olduğunu söyledim. Ama ailem inanmadı” dediğinde gülmüştüm.
kızlar bunları söylememişti bana.

“ Yani” dediğimde iyice yaklaşıp ellerimi tuttu.
“Ailemle tanışmak ister misin ?” Dediğinde afallamıştım.
“ Hayır” bu cevabı bu kadar hızlı vereceğimi düşünmemiştim.
Benim büyüdüğüm kültürde bunlar normal durumlar iken burası için aynı şeyleri söyleyemeyecektim. Kendi aileme Arenden bahsetmemişken Onun ailesi ile tanışmam haksızlıktı.
Aile ile tanışmak ilişkiyi ciddi bir yola koymak demekti ama ben Aren’e karşı güven duygum oluşmamışken geleceğe yönelik bir adım atamazdım.